Ik heb mijzelf een lange tijd gehaat omdat ik voor witte mensen zwart was, en voor zwarte mensen wit. Mijzelf gehaat omdat ik nooit vriendjes of vriendinnetjes op de speelplaats had die op mij leken. Of omdat mijn cultuur niet verder ging dan frietjes met satékruiden en joppiesaus, terwijl mijn huidskleur wel andere verwachtingen creëerde. 

De Black Lives Matter protesten in de VS legden ook hier in eigen land de open zenuw van structureel racisme en discriminatie weer bloot. Racisme en discriminatie zijn schering en inslag op de arbeidsmarkt, huurmarkt, … Nochtans is elke vorm van discriminatie bij wet verboden. Praktijktesten Nu lanceert daarom een petitie om onze overheden aan te sporen juridische praktijktesten in te voeren.

De coronacrisis gaat zakken vol geld kosten. Zoveel is duidelijk. Het lijkt dan ook dringend tijd om diepgaander te reflecteren over geld. Want sommige beleidsmakers doen het uitschijnen alsof het evident is dat de overheid zal moeten besparen en dat alle belastingbetalers een bijdrage zullen moeten leveren. Maar werkelijk evident is dat helemaal niet.

 “Het is mijn taak het verhaal te vertellen van de slaaf. Het verhaal van de meester is vaak genoeg verteld.” (abolitionist Frederick Douglass)

Het verhaal van de slaaf in “De Waterdanser” is dat van de jonge Hiram ('Hi') Walker. Diens witte vader Howell Walker superviseert met strenge hand een tabaksplantage in Lockless (Virginia). Van zijn moeder Rose heeft Hiram elke herinnering geblokkeerd nadat zij voor zijn ogen als slaaf verkocht werd toen hij vijf jaar oud was.