De nieuwe campagne van Hand in Hand laat mensen toe om aan te geven wie volgen hen de grootste helden van de dekolonisering zijn. De strijd tegen racisme en het dekolonisatieverzet worden immers al te vaak vanuit een eurocentrisch perspectief besproken.

Marieke Dermul en Filip Tielens trokken in juni 2019 naar New York. Daar vond toen de grootste Pride ooit plaats, 50 jaar na de Stonewall-rellen die de start betekenden voor de wereldwijde regenboogbeweging. Gewapend met een camera en een gezonde dosis interesse, maakten ze een documentaire die verschillende stemmen aan het woord laat over zowel het verleden, het heden als de toekomst van de Prides. Zijn ze loutere bling-bling parades geworden, of dragen ze nog steeds maatschappijkritisch protest te zijn?

Het is stiller in de stad. Minder langsrazend verkeer, meer ruimte voor het voorjaarsfluiten van de vogels en het ruisen van de wind. Maar er is ook een andere stilte. De pijnlijke stilte van de beleidsmakers die het lot van mensen in de meest precaire omstandigheden negeren.

Paul Ponsaers is socioloog, criminoloog, voormalig journalist en hoogleraar Criminologie aan de Ugent. Sinds 1975 schrijft hij over en doet onderzoek naar terrorisme, extreem rechts en het veiligheidsbeleid in België. In eerdere publicaties ging hij dieper in op het onderzoek naar de Bende van Nijvel en Belgische jihadi’s. In zijn laatste boek Terrorisme in België: polarisering en politiek geweld vervolledigt hij zijn triptiek rond politiek geweld in het na-oorlogse België en neemt hij ons mee naar de jaren ’70 en ’80.