Hier in Vlaanderen zijn er twee tools ontwikkeld: een educatief ganzenspel ‘Tips op zoek naar werk’ en ‘My GPS to work’
Afgelopen vrijdag 19 oktober werd het project van de Dienst Beroepsopleiding voorgesteld: Bestrijding van Discriminatie van Allochtone Schoolverlaters tijdens hun Transitie van Onderwijs naar de Arbeidsmarkt in Vlaanderen. Kort en krachtdadig afgekort tot ¡BASTA!. 129 geïnteresseerden schreven zich in voor dit ‘International Exchange Event’, wat een gerust een succes te noemen is.
¡BASTA!
Daniël Samyn, de directeur van de Dienst Beroepsopleiding, beet de spits af en verwelkomde iedereen in de zaal. Rabeha Afennas, de projectverantwoordelijke van ¡BASTA! gaf als eerste spreekster een schets van het project. Het vertrekpunt was de discriminatie die jonge allochtone schoolverlaters nog steeds ondervinden in hun zoektocht naar werk. Etnische discriminatie is immers nog steeds aanwezig. Men spitste zich voornamelijk toe op de tweede en derde generatie Belgen van Marokkaanse en Turkse origine in Vlaanderen. Op basis van cijfergegevens van de VDAB over de situatie op de Vlaamse arbeidsmarkt gaf mevrouw Afennas duidelijk de problematiek aan.
Buitenland
Dit project ging echter verder dan enkel de problematiek schetsen: men is ook een kijkje gaan nemen naar good practices in onze buurlanden, waar men ook met die vorm van discriminatie te kampen heeft. Hoe proberen zij het gat dicht te rijden tussen werkgevers en allochtone schoolverlaters? Welke tools hebben zij ontwikkeld en wat zijn de concrete resultaten?
Nederland
Jamal Chfrifi, beleidsadviseur en projectleider van K!X in Nederland, gaf een woordje uitleg over hoe men met het K!X-project de jeugdwerkloosheid wil aanpakken. Door de kloof tussen onderwijs en arbeidsmarkt te dichten hoopt men de arbeidsmarkt toegankelijker te maken. Men werkt aan de soft skills van de jongeren door te focussen op organiseren, presenteren, netwerken, verantwoordelijkheid, zelfstandigheid, zelfvertrouwen en discipline. Daarnaast richt men ook bedrijfsbezoeken, trainingen en gastlessen in. Ondersteund door filmpjes met getuigenissen van de jongeren gaf deze presentatie een mooi beeld van het project. Niet enkel de jongeren varen er wel bij, ook de scholen zien voordelen in participatie. Het project past immers perfect binnen het curriculum.De leerlingen reageren enthousiast, voor de docenten is het een heel vernieuwde aanpak en het heeft een positieve invloed op het imago van de school. Instappen in een K!X-project doe je voor minimaal een jaar, wat meteen wijst op de grondige aanpak.
Frankrijk
Claude Garnier, Emmanuelle Grilli en Martine Lester kwamen hun project voorstellen uit Frankrijk; le: Comité Local Ecole Entreprise des Alpes de Haute Provence. De, overigens perfecte, organisatie had hoofdtelefoons voorzien zodat de Nederlandstaligen konden gebruik maken van de vertaling van een tolk. Ook dit project trachtte de kloof tussen jongeren en werkgevers te dichten, en dit op een heel concrete manier. De scholen en bedrijven gaan een samenwerking aan opdat de jongeren, hun ouders en de leerkrachten het bedrijfsleven leren kennen en netwerken kunnen uitgebreid worden. Het project is structureel ondersteund door stuurgroepen die worden opgericht om doelstellingen op te stellen en projecten te evalueren. Scholen gaan een partnerschap aan met het bedrijfsleven, waardoor jongeren en hun omgeving vertrouwd geraken met de verschillende bedrijven. Jongeren lopen niet alleen stage, ze worden ook voorbereid op hun stage en leren er verschillende vaardigheden die ze later zullen nodig hebben bij het solliciteren. Wederom een interessante invalshoek waar menig school en bedrijf in Vlaanderen inspiratie aan kan opdoen.
In eigen land
¡BASTA! heeft intussen ook zelf tools ontwikkeld om de besproken problematiek aan te pakken, die Pol De Grave, projectmedewerker van ¡BASTA!, kwam voorstellen. Ook hier werden filmpjes getoond om de werking uit te leggen wat de presentaties afwisselend en boeiend hielden. Hier in Vlaanderen zijn er twee tools ontwikkeld: een educatief ganzenspel ‘Tips op zoek naar werk’ en ‘My GPS to work’. De trots van de projectmedewerker was groot toen hij een radioreportage en een stuk van het journaal kon laten horen en zien over de tools. Dit toont immers aan dat de belangstelling groot is, ook bij de media. Iedereen kreeg ook de mogelijkheid deze tools te bestellen voor zijn of haar klas door middel van een invulformulier dat in de documentatiemap zat. Achteraf op het netwerkmoment hoorde ik van verschillende leerkrachten dat ze geïnteresseerd waren en dus een aanvraag hadden ingevuld. Zelf vond ik de tools wat flauw afsteken naast de structurele projecten uit het buitenland die even daarvoor werden voorgesteld. Maar het is alleszins een begin en een teken dat men iets aan de problematiek wil doen.
Jong talent
Youssra El-Morabiti, een masterstudente in de sociologie, kwam haar thesisonderzoek voorstellen dat een gelijkaardig thema als onderwerp had: ‘De transitie van Turkse en Marokkaanse BSO en DBSO leerlingen naar de arbeidsmarkt.’. Op een heldere manier schetste zij het doel en de resultaten van haar thesisonderzoek. Daaruit bleek onder andere dat jongeren wel degelijk veel interesse tonen in projecten als K!X. Ze benadrukte ook dat het belangrijk is de leerlingen te blijven informeren en motiveren, waar zij een belangrijke rol zag weggelegd voor de leerkrachten en trajectbegeleiders. Maar zeker ook de rol van de ouders, die volgens de jonge onderzoekster fel betrokken moeten worden, werd in de verf gezet.
Er mag al eens gelachen worden
Om de boel een beetje te verlichten werden we nog getrakteerd op een korte comedyshow van de Hakims of comedy, die de draak staken met de clichés over het denken over allochtonen. Bij het op voorhand bekijken van het programma werden soms wenkbrauwen gefronst, men vroeg zich soms luidop af wat de toegevoegde waarde hiervan was, en sommigen mensen verlieten de zaal voor het optreden begon omdat alle informatie toch al gegeven was. Onterecht, zo bleek. Er mag al eens gelachen worden met de clichébeelden die allochtoon en autochtoon over elkaar hebben, het doet je op een leuke manier nadenken over wat bij ons zo ingeburgerd is en je eigen houding.
Lucas Brion, Raadgever Onderwijs, sloot af met een klein woordje over ¡BASTA!, de initiatieven van de minister van Onderwijs Smet en een overzicht van wat er nog op stapel staat. Achteraf verzamelde iedereen in de cafetaria voor een verzorgde lunch. Ik heb mijn oor hier en daar te luisteren gelegd en over het algemeen was iedereen het erover eens dat dit geen verloren voormiddag was. Zeker omdat dit project een stapje verder ging dan enkel en alleen de problematiek te schetsen die we intussen ook wel kennen. De voorbeelden uit het buitenland en de eigen ontwikkelde tools droegen een boodschap uit van hoop op verbetering en vooruitgang. Met concrete voorbeelden werd aangetoond dat men de koe bij de horens vat en effectief de strijd met de discriminatie van allochtone schoolverlaters tijdens hun transitie van onderwijs naar de arbeidsmarkt aanpakt!
