Er zijn ook huwelijken die wel lukken, maar de mislukkingen zien we maar al te vaak.
De zomer staat voor de deur en het einde van het schooljaar is in zicht.
Wat staat er gepland? Welke inhoudelijke boodschappen staan er in de preken voor in de moskeeën, tijdens en na de vakantie?
De actuele discussie: de wet op de gezinshereniging moet sterker en beter uitgewerkt en uitgevoerd worden?
De wetgeving op de gezinshereniging is nog maar pas gewijzigd, en dit is een eerste stap op federaal vlak.
Veel nieuwe wetten zorgen er echter nog niet voor dat er een andere mentaliteit of een ander gedrag ontstaat. Elke wet heeft achterdeurtjes en dat zal hier ook wel het geval zijn.
Een ander gedrag kunnen we als mens wel stimuleren door ons zelf hierover te bevragen en er al over te spreken! De wetgeving is nog maar pas gewijzigd rond gezinshereniging, dit is een eerste start op federaal vlak.
Hopelijk worden slachtoffers die enkel gediend hebben om aan verblijfspapieren te geraken voor hun partner, erkend in het onrecht dat hen werd aangedaan en het leed dat ze ondergaan hebben. Normaal zou men voor hulp terecht moeten kunnen bij de Cel Schijnhuwelijken, en eventueel bij het Meldpunt Uithuwelijking.
Maar het is nog altijd zo dat men deze dienst meestal pas vindt wanneer het te laat is. Sinds de migratiestop in 1974 is gezinshereniging een thema dat leeft bij ouders die bang zijn dat hun zoon of dochter gebruikt zou worden voor verblijfspapieren door de migrerende partner. Meer dan 25 jaar is dit bij bijna alle vrouwenwerkingen in Borgerhout een zeer gevoelig, en veel besproken onderwerp. Dit moet nog beter worden uitgediept in het belang van de komende generatie.
De stad Antwerpen heeft als eerste aan de alarmbel getrokken in België meer dan 10 jaar geleden. we zijn blij dat verschillende overheden te kennen hebben gegeven dat ze weet hebben van deze toch ingrijpende situatie waar veel verder aan zou moeten gewerkt worden.
Laat ons het debat ruimer open trekken en ook aan de toekomst van onze kinderen denken! Als gemeenschap mogen we dit niet meer uit de weg gaan!
De toekomst is aan onze kinderen
Als voorzitster van vrouwenwerking El Moustaqbal zie ik dagelijks de bezorgdheid en vaak de onwetendheid waar moeders en ook vaders mee te kampen hebben als het gaat over de partnerkeuze van hun kind.
Er zijn ook huwelijken die wel lukken, maar de mislukkingen zien we maar al te vaak. De cijfers liegen er niet om. Het vertrouwde concept om een goede partner voor de kinderen te zoeken in het land van herkomst leidt immers meer en meer tot scheidingen en familiale problemen naast de gekende integratieproblemen (taal, opleiding, werk….). Dit is niet zo vreemd want met elke generatie wordt de afstand met het land van herkomst groter en ook de verwachtingspatronen in verband met relatievorming zijn veranderd tegenover vroeger.
De cultuur van een individu kent wel zijn grenzen in de sociale omgang. Dat merken we vaak bij huwelijken waarbij de partner uit het thuisland komt. De nieuw komende partner heeft soms andere ambities dan de geboren en getogen partner.
Komt er nog bij dat het type vrouw dat veel jongens die hier geboren en getogen zijn niet meer bestaat, men verlangt naar dezelfde eigenschappen van hun moeders en wil deze vooral terugvinden. Maar helaas ze bestaat niet. Ook niet in het thuisland van de ouders bestaan deze vrouwen niet meer in deze tijd. Dit beseffen ze meestal wanneer het te laat is.
Maar een onderwerp waar vandaag de dag nog niet over wordt gesproken zijn de kinderen die uit sommige van deze huwelijken komen.
De kinderen uit deze mislukte pijnlijke huwelijken komen meestal op een dwaalspoor en worden benadeeld omdat de ouders niet dezelfde achtergrond hebben en vooral omdat er altijd één van de partners op financieel gebeid getrouwd blijft met zijn of haar thuisland.
In veel situaties leidt dit tot zeer dramatische gezinstoestanden. Kinderen zijn hiervan het grootste slachtoffer en niemand die het hier opneemt voor deze kinderen - maar ja, we komen ze wel tegen bij de bijzondere jeugdzorg. De cijfers over de bevolking van de gevangenis spreken voor zich. En ook in het onderwijs waar ze vroegtijdig afhaken door allerlei familiale situaties. Dit wil ik zeer bewust graag in de aandacht brengen.
Want het kan niet meer dat er zo veel kinderen zijn die slachtoffer worden van deze huwelijken die enkel dienen om economische doeleinden.
Kinderen verdienen hier de nodige steun en bescherming die ze tot nu toe pas krijgen wanneer het al te laat is vanuit de hulpverleningsdiensten.
Nood aan openheid over partnerkeuze in gezinnen
Komt er nog eens bij dat er vandaag de dag nog altijd bij veel ouders en familieleden schroom is als het gaat over het vrijuit kunnen spreken over de partnerkeuze van hun kinderen. De grootouders die vroeger hierin een belangrijke rol innamen zijn er niet meer gezien de migratie context. Dat heeft er voor gezorgd dat veel ouders hun rol hierin niet meer kennen.
En dat men een fatalistische houding inneemt hetgeen niemand goed doet. Met een eer-en trotsgevoel weet men meestal niet hoe ze hiermee moeten omgaan, en wie zich hier in wentelt zal ook spijt krijgen.
In feite hebben ouders zich niet te moeien met de partnerkeuze van hun kinderen, ze dienen enkel een ondersteunende rol te vervullen. Hier en daar zien we uitzonderingen, gelukkig maar.
Niemand die de ouders hierin actief ondersteunt, mijn inziens ligt hier een grote opdracht voor zelforganisaties en de moskeeën, met de steun van het educatieve materiaal dat nu nog zeer schaars is. Soms is het educatieve materiaal niet bruikbaar voor bepaalde doelgroepen.
Er is ook nood aan ontmoetingsplaatsen tussen meisjes en jongens.
Recent hebben we in Borgerhout vanuit de vrouwenwerking vzw El Moustaqbal samen met verschillende partners en samen ook met de school IMS een evenement georganiseerd waar 300 vrouwen aanwezig waren met als thema “betere huwelijkskansen voor onze jongeren hier” met een vormingsaanbod over het thema “verliefd verloofd en getrouwd en migratie huwelijken” .
We hebben getracht hierin een aanzet te geven om hierrond actiever rond te werken. Op hun advies en aandringen richt ik mij tot uw werking. Veel jongeren huwen tijdens de zomer met een partner uit het land van herkomst. Maar waarom ook niet eens even stilstaan bij de uitdagingen?
De vzw ella wil 1) informeren over het huwelijk over de grenzen heen 2)een zicht geven op administratieve verplichtingen en rechten 3)een praktische handleiding bieden m.b.t. de Marokkaanse en Belgische familiewetgeving. Huwen bepaalt jouw eigen toekomst en die van je partner, ook die van je kind! Voor je huwelijk wil je graag een antwoord op vragen als: hebben jullie dezelfde opvattingen over wat belangrijk is?
Verwachten jullie hetzelfde van het leven in België? Komen jullie verwachtingen van elkaar overeen? Waar gaan jullie wonen? Wat als jij wil gaan werken en je partner gaat daar niet mee akkoord? Wist je dat reeds in 2004 de Marokkaanse familiewetgeving, de Moudawana, hervormd is! Het huwelijk is een overeenkomst tussen twee partijen die allebei uitdrukkelijk hun akkoord geven.
Daarnaast kan je in het huwelijkscontract voorwaarden laten opnemen: het recht om je opleiding af te maken, het recht te gaan werken, de gelijkwaardige verdeling van verworven goederen, ...
In staat van verliefdheid is het soms moeilijk om deze ‘eisen’ daadwerkelijk in het huwelijkscontract op te nemen. Maar weet dat je hiertoe de mogelijkheid hebt!
Zonder de zelforganisaties en de moskeeën zal hier nooit structureel verandering in kunnen komen. En ook de opvoedingssector heeft hierin een belangrijke opdracht te vervullen maar zij kunnen het niet alleen aan.
In de hoop dat deze tekst veel goed menende mensen aanzet tot nadenken en dat dit kan leiden tot een open helende bijdrage die kan leiden tot meer harmonie in veel gezinssituaties. Preventiebeleid is de beste remedie. Op vraag van jongeren en ouders vraag ik een open “Kelma of Hedra” = hierover gesprek.
Als we hier een afwachtende houding blijven aannemen vrees ik dat de situatie onhoudbaar wordt. Laten we a.u.b. de schijn niet hoog houden want het zal niets goeds opbrengen voor onze kinderen. Samen geloven we vanuit de vrouwenwerking El Moustaqbal dat de moskeeën en de zelforganisaties hierin een belangrijke actievere en duidelijker rol in kunnen en mogen nemen. Het zou goed zijn moesten we hiervoor nog grotere draagvlak creëren?
De ouders zijn de belangrijkste gidsen voor hun kinderen in de opvoeding en onderwijs. In het belang van de toekomst van onze kinderen! De nodige ondersteuning. Vanuit het eigen referentie kader dat herkenbaar is in hun contextuele inzichten.
We merken regelmatig dat er nog veel nood en behoefte is aan raad en steun over opvoeding en het onderwijs. Ouders zijn de belangrijkste gidsen en voorbeelden zoals we dat terug te vinden is in de Islamitisch literatuur.
Er is veel literatuur waarin men verwijst naar opvoeding binnen de islamitische context. Kortom er bestaat veel goed bruikbaar materiaal hierover, en blijkbaar komt dat niet terecht daar waar het nodig is!
Er zijn gelukkig een aantal moskeeën die hier al rond werken maar ons inziens nog te weinig. Daarom doen we beroep op de zelforganisaties en de moskeeën om rond deze bezorgdheden te werken in het belang van onze kinderen!
Als we onze verantwoordelijkheid niet zelf gaan nemen zal niemand het voor onze kinderen opnemen. In de hoop dat de koepelorganisatie van de moskeeën onze bezorgdheden mee actief ondersteund en ook opneemt in hun werking. Wij zijn bereid - indien nodig - de andere verenigingen te informeren over het beschikbare vormingsmateriaal zodat zij zelf hierover vorming kunnen geven!
Kortom er mag geen schroom meer zijn om openlijk te spreken over relatievorming en het open “Kalima” stimuleren, begrippen zoals schaamte en eergevoel zijn hier niet op de juiste plaats zoals dat ook in de Islamitische literatuur staat.
We willen hier niemand veranderen of veroordelen maar zien het eerder als onze plicht om hier aandacht voor te vragen om in alle openheid hierover te spreken en elkaar hierin te steunen. Zo kan er een betere harmonie ontstaan tussen sommige ouders en hun kinderen. We moeten stil staan bij bepaalde normen en waarden die niet stroken met de huidige normen en waarden van vandaag en deze in vraag durven te stellen.
Alles begint met een open en juiste Kalima! Er is dringend nood aan “Kalima ghamera” over deze thema’s in de gemeenschap.
Heb je vragen? Aarzel niet om te bellen of mailen naar:
Ella vzw Koningsstraat 136 – 1000 Brussel ƒvƒn02 209 34 69
http://www.ellavzw.be/intermediairen/aanbod/ – voor meer informatie en materiaal
Jongeren Advies Centrum Antwerpen ƒvƒn03 232 27 28
Centra Algemeen Welzijnswerk CAW Antwerpenƒvƒn03 232 16 19
[email protected]
Cel Meldpunt Uithuwelijking Antwerpen De politie of Dienst Bevolking van de gemeente waar je woont
Kruispunt Migratie en Integratie - Voor alle juridische vragen ƒvƒn02 205 00 55
[email protected]
Wij vragen u deze tekst onder de aandacht te brengen bij uw moskeebezoekers in het belang van onze medemensen.
Vanuit een oprechte bezorgdheid groet ik u,
“Beslama ë koen ël legeer le nas kameling”
