De woorden van De Wever

Bart De Wever is Vlaanderens Great Communicator, omdat hij alle vormen van argumentatie vermijdt en er bovendien in slaagt zijn one-liners in grote netwerken van communicatie te laten circuleren.

Bart De Wever is Vlaanderens Great Communicator, omdat hij alle vormen van argumentatie vermijdt en er bovendien in slaagt zijn one-liners in grote netwerken van communicatie te laten circuleren.

De Wevers is immers volmaakt aangepast aan de huidige communicatiewereld, waarin men niet langer meer gewoon zelf communiceert maar vooral anderen doet communiceren. Dat is een oud recept, het heet propaganda, en De Wever bereidt het meesterlijk. In wat volgt bespreken we een stukje onderzoek dat we onlangs uitvoerden, en waarbij we zowel de woorden van De Wever zelf, als de woorden van vele anderen op een discussieforum volgden. We zien immers twee heel duidelijke stappen.

Stap één: De Wever en zijn NVA maats produceren een heel beperkte reeks van korte uitspraken. Die uitspraken suggereren een hele betekeniswereld, al worden ze nooit toegelicht. Wanneer dat laatste gebeurt – wanneer mensen lastige vragen naar de betekenis beginnen stellen – dan worden die uitspraken overboord gegooid. Dit is het geval geweest met het motief van de ‘twee democratieën’ dat vooral in de eerste maanden na de laatste verkiezingen een sterk thema was.

Welke uitspraken dan? Er zijn drie categorieën. De eerste gaat over NVA zelf, en hierin duiken kernwoorden als ‘grootste partij’, ‘meerderheid’ en ‘democratie’ voortdurend op. Ook zien we dat de NVA zich gelijkstelt aan ‘Vlaanderen’ en bovendien contrasten schetst zowel met de Franstaligen als met de andere Vlaamse partijen, die niet zijn zoals hen.

Wat is de NVA immers? Hier komen we tot een tweede categorie, die van de attituden. Hierin zien we kernwoorden zoals ‘moedig’, ‘eerlijk’, vastberaden’, ‘verantwoordelijkheid’, ‘voet bij stuk houden’ enzovoort. De NVA heeft al die eigenschappen, de anderen niet.

De derde categorie gaat over het probleem en de oplossingen. Hierin zien we telkens woorden zoals ‘de afgrond’, ‘bankroet’, ‘muurvast’, ‘er beweegt niets’ enzovoort, telkens over België en de actuele politieke toestand. De oplossingen zijn ‘broodnodige hervormingen’, ‘verandering’ en ‘(Copernicaanse) Omwenteling’. In tegendeel daarmee staan ‘rond de pot draaien’, ‘njet’ of ‘non’, ‘halsstarrig weigeren’ of ‘spelletjes spelen’.

De woorden staan op zichzelf. We horen immers nooit waarom bijvoorbeeld de door NVA voorgestelde hervormingen ‘broodnodig’ zijn, noch wat die hervormingen nu precies en concreet inhouden, en evenmin wat ‘de afgrond’ concreet betekent in een land dat al bij al niet slecht boert. Ook dingen zoals ‘standvastigheid’ worden niet nader toegelicht, zodat het verschil met bijvoorbeeld ‘koppigheid’ of ‘dwaasheid’ niet duidelijk is.

Stap twee nu. Deze frasen worden overgenomen op alle mogelijke publieke debatfora. Wie deze fora op een willekeurige dag analyseert merkt een verbijsterende reeks herhalingen van dezelfde woorden, telkens zonder een schim van toelichting of argumentatie. Deels, en dit is duidelijk, zijn deze reacties georganiseerd; deels zijn ze spontaan. Die overnames zien er dan zo uit, we geven één typisch voorbeeld (sic):

“Amai. Die franstaligen willen bij voorbaat al niks weten van Dewever. In tegenstelling tot Di Rupo heeft ie toch al het één en het ander op papier gezet, en is daarbij overgegaan tot verrregaande toegevingen aan de franstaligen. Deze laatsten daarentegen zetten niks op papier en zeggen njet op alles. Of ze willen praten en praten, liefst tot in 2199. Ondertussen blijft alles geblokkeerd, precies zoals ze het willen. Wanneer CD&V, VLD en SPa eindelijk in hun opzet geslaagd zullen zijn om NVA opzij te schuiven, wat dan? Gaan zij dan een voor Vlaanderen broodnodige hervorming kunnen doorvoeren? No way (hilarisch gebulder)! Dit land zit vast. Vlaanderen ligt gebonden aan handen en voeten. Zolang Vlaanderen niet de ballen heeft om out-of-the-box oplossingen te overwegen, zal alles bij het onwerkbare oude blijven. Vroeg of laat zal de Vlaming het in zijn portefeuille voelen, en dan pas zal ie klaar zijn voor verandering. Leterme en co zullen het dus wellicht nog een tijdje kunnen rekken.”

We plukten dit voorbeeld lukraak van het forum van een krant, en het vat zowat alles samen.
Laat duizend mensen duizend keer hetzelfde zeggen, en velen zullen het als waarheid beginnen zien. De Wever en zijn maats bespelen dit oude instrument met brio. Ze zullen dan ook de geschiedenis ingaan als de mensen die hun volk afleerden te argumenteren.