(Familieportret)
Ik probeer te spreken
maar vind de woorden niet
om te vertellen
wat kon zijn
maar werd gestolen,
met de grond gelijk gestampt,
in stukken gescheurd.
Ik probeer te huilen
maar vind de tranen niet
voor de ontvreemde afscheidskus
en de opgedrongen achterlating
vanuit een machtspositie
die een leugen bleek te zijn.
Ik probeer te schreeuwen
maar vind het geluid niet
voor de woede
over duizend kleine dingen
die konden zijn,
duizend herinneringen
die nooit zijn gebeurd
en de duizend kilometer kloof.
Ik probeer.
Te leven.
Heb de moed
om mijn kracht te vinden,
groter dan mijn stille tranen,
Groter dan mijn geluidloze schreeuw.
Over de auteur:
Joanna Madclone is altijd op zoek naar beelden, woorden, materialen en maakt koppelingen tussen beeld en woord. Ze combineert verschillende materialen, waarbij ze zoveel mogelijk recyclet. Ze is altijd aan het experimenteren en bekijkt het als één groot leerproces. De evolutie stopt nooit.
