Liefdesverhaal tussen Turkse en Vlaamse homo

Vanaf woensdag 29 februari draait Mixed Kebab in de zalen. De nieuwe film van Guy Lee Thys gaat over Ibrahim, een Turkse jongen die verliefd wordt op de Vlaamse Kevin. Zijn familie heeft echter al een huwelijk geregeld met zijn nichtje in Turkije.
Liefdesverhaal tussen Turkse en Vlaamse homo

Ik weet niet of de Turkse gemeenschap juist in beeld wordt gebracht in de film, omdat ik zelf het idee heb dat ik er geen deel van uit maak.

 

Vanaf woensdag 29 februari draait Mixed Kebab in de zalen. De nieuwe film van Guy Lee Thys gaat over Ibrahim, een Turkse jongen die verliefd wordt op de Vlaamse Kevin. Zijn familie heeft echter al een huwelijk geregeld met zijn nichtje in Turkije.

Cem Akkanat (Ibrahim) en Simon Van Buyten (Kevin) bewijzen dat je geen diploma van de toneelschool nodig hebt om een hoofdrol in de wacht te slepen. Akkanat volgde nooit toneellessen en Van Buyten voltooide zijn opleiding aan het conservatorium in Antwerpen niet. Toch koos regisseur Guy Lee Thys hen voor zijn nieuwe film. “Guy is via via bij mij terecht gekomen”, zegt Akkanat. “De nonkel van de vrouw van een van mijn beste vrienden is bevriend met hem. Zo gaat dat in Turkse families”, zegt Akkanat. “Ik heb hem dan leren kennen op café en het klikte meteen.”

“Ik heb even moeten nadenken of ik de rol zou aannemen. Het was ineens een straffe rol en ik kende Guy van zijn vorige films. Maar langs de andere kant vond ik dat ook tof. Ik vond het scenario heel sterk en wilde mij bewijzen in het acteren, dus ik heb de rol aangenomen.”

Uitgesproken homo’s met een vrouwelijk kantje

Van Buyten was ook niet meteen zeker of hij wilde meedoen, maar om een andere reden. “Ik ben vooral in theater bezig en dat is echt een andere wereld. De stap zetten naar film was groot voor mij. Al die dingen die erbij komen, zoals interviews geven en een première met een rode loper, ik wist niet goed of ik dat wel zag zitten. Toen ik het script voor de eerste keer las, vond ik het eigenlijk vrij vaag. Maar Guy heeft mij heel overtuigend uitgelegd wat hij van plan was en waarom hij de film wou maken. Zo heeft hij mij kunnen overhalen.”

“Ik wist ook niet goed of ik dat technisch wel kon, in een film spelen. Maar uiteindelijk was het super leuk. Tijdens het draaien groeit er een apart wereldje. In de film spelen 31 nationaliteiten mee, die van ‘s morgens tot ‘s avonds doorwerkten om het af te krijgen. Er was geen hiërarchie tussen de verschillende medewerkers op de set: regisseur, hoofdrolspelers, figuranten, iedereen was gelijk. Daarom was de sfeer op de set prima.”

“Ik heb mij niet op een bepaalde manier voorbereid op de rol,” zegt Van Buyten. “Op de set heb ik wel veel bijgeleerd. Er waren daar gelovige Turken en Marokkanen, maar ook uitgesproken homo's met een vrouwelijk kantje. De gesprekken tussen hen waren vaak hilarisch.”

Turkse werkelijkheid

In de film volg je ook het gezinsleven van de Turkse familie Aydin. Vader Aydin beveelt moeder om te gaan koken, zoon Furkan krijgt geen respect van de politie en belandt bij moslimfundamentalisten, waarop hij slaag krijgt met de broeksriem van zijn vader.

“Ik weet niet of de Turkse gemeenschap juist in beeld wordt gebracht in de film, omdat ik zelf het idee heb dat ik er geen deel van uit maak”, zegt Akkanat. “Mijn mama is Belgische, mijn papa is Turks. Wij zijn tien jaar geleden naar hier gekomen. Ik ben in Turkije opgegroeid en daar liggen de verhoudingen binnen het gezin toch anders.”

“Guy heeft tijdens het maken van de film een grote voorliefde ontwikkeld voor Turkije en alles wat hij laat zien in de film is waarheidsgetrouw. Natuurlijk zijn niet alle Turkse gezinnen zo, maar alles wat getoond wordt is een mogelijke werkelijkheid”, zegt Van Buyten.

Thema

“Persoonlijk vind ik elke kritiek goed, positief of negatief. Zolang er maar kritiek is”, zegt Akkanat. Van Buyten is bang dat er te veel gefocust wordt op het thema van de film, en niet op de kwaliteit. “Natuurlijk is het thema belangrijk en is het politiek correct om erover te praten, maar er wordt ook een romantisch verhaal verteld, daarover gaat de film in eerste instantie. Ik hoop dus dat er ook over de kwaliteit van de film wordt geschreven en niet alleen over de inhoud.”

Intieme scènes

Van Buyten vond het niet echt leuk om de intieme scènes te spelen. “Persoonlijk kus ik veel liever vrouwen. Maar uiteindelijk is dat gewoon doen. Wij kregen duidelijke instructies: je bent met twee, je begint te kussen en het is jullie eerste keer. En het was ook letterlijk onze eerste keer. Guy roept dan dingen als: ‘Meer tong! Brokeback Mountain!’ Eigenlijk is dat heel technisch. Het was heel grappig om de ruwe beelden terug te zien. Wanneer er cut geroepen wordt, vliegen wij uit elkaar.”

“We wisten op voorhand dat die dag eraan kwam”, zegt Akkanat. “Op dat moment probeer je er wel gevoel in te brengen en dat is blijkbaar toch goed gelukt. Maar het is inderdaad gewoon doen. Je wil wel dat het snel vooruit gaat. Maar alles verliep heel professioneel, wij werden gerust gesteld. Het hielp wel om te weten dat Simon ook liever een vrouw kust. Tijdens het kussen dacht ik gewoon aan mijn toenmalige vriendin.”

Iedereen uit de kleren

“De kusscène is opgenomen in een hamam en het is daar heel warm. De regel van Guy was dan ook: als de acteurs uit de kleren gaan, iedereen uit de kleren. Heel de crew stond daar dus in zo’n pestemal (een doekje dat je rond je bindt om in een hamam binnen te gaan). Dat breekt het ijs en was echt hilarisch. Eigenlijk is het zoals een tandartsbezoek: niet leuk maar het moet gebeuren”, zegt Van Buyten.

Extra security

Op de avant-première in Kinepolis Antwerpen op 23 februari werd extra security ingezet en was veel politie aanwezig. Dit gebeurde naar aanleiding van een verklaring door Guy Lee Thys over een mogelijke boycot.

De dag voor de première waren de acteurs er niet echt gerust in. Van Buyten: “Iedereen vindt die extra security overdreven, maar er wordt toch altijd weer bewezen dat dat niet zo is. We moeten daar ook niet dom over doen, natuurlijk gaan we met deze film mensen tegen de schenen schoppen. Ergens snap ik ook wel dat mensen het moeilijk hebben met homoseksualiteit. Zo lang wordt het in België ook nog niet aanvaard.”

“Ik hoop dat die extra security niet nodig is. Iedereen moet inzien dat het niet over politiek gaat maar dat het gewoon een liefdesverhaal is”, besluit Akkanat. De première is uiteindelijk rustig verlopen.

© 2012 – StampMedia – Katrijn Leemans