De essentie van MAF/WIPCOOP ligt in het doorstromen van talent naar de gevestigde circuits. Rechttoe, rechtaan: dat wat zich onder alle radars afspeelt opsporen en daarin investeren.
Mestizo Arts Festival. Meerdere voorstellingen vanaf 14 oktober te zien in Antwerpen, Brussel en Gent.
Mestizo Arts Festival, MAF voor de vrienden, heeft zich al meer dan tien jaar bewezen als de hoogmis van de diversiteit in het Vlaamse cultuurlandschap. Terwijl de sector al lang met moeilijkheden kampt om een plaats te geven aan talent met diverse etnisch-culturele achtergrond, slaagde MAF er schijnbaar moeiteloos in om de complexe demografie van onze steden zowel op haar podia als in het publiek vertegenwoordigd te zien.
Dat MAF in 2016 naast subsidies greep, werd op algemeen onbegrip onthaald. Toen het festival dit jaar voor een tweede keer geen steun kreeg, klonk het dat de sector de rol van MAF had overgenomen. Alleen weet niemand welk deel van de sector dat gedaan heeft. Naast onbegrijpelijk, leek de beslissing vooral een doodsteek voor het kleurrijke festival en een verlies voor cultureel Vlaanderen.
Maar verrassend genoeg gaat (een afgeslankte versie van) het festival door. Tussen 14 oktober en 3 december vindt een twintigtal voorstellingen plaats in Antwerpen, Gent en Brussel. Voorstellingen van Aïcha Cissé, Seckou Ouologuem, Maryam K. Hedayat, Pitcho Komba Wonga en vele andere artiesten die hun strepen al verdiend hebben met hun werk als acteur, schrijver, muzikant of kunstenaar. Met de steun van een aantal trouwe partners vinden deze voorstellingen plaats in onder andere Arenbergschouwburg, Rataplan, KVS en bij Victoria Deluxe.
Opvallend is dat een groot deel van het programma bestaat uit Work In Progress en voorstellingen die doorstromen uit een traject van Work In Progress. Dat heeft zelfs een naam: Work In Progress Cooperation, ofte WIPCOOP, en sinds 2008 hebben de meest uiteenlopende namen ongoing werk laten zien voor een panel van professionelen uit de sector, in een boeiende ontmoeting die open is voor het publiek. Mokhallad Rassem, Aminata Demba, Junior Mthombeni, Sachli Gholamalizad, Carmien Michiels, NoMoBS en anderen deden eerder mee aan de WIPCOOP en de artiesten die meedoen aan deze editie worden ook verwacht om in de komende jaren bekender in de oren te klinken.
De essentie van WIPCOOP ligt juist daar, in het doorstromen van talent naar de gevestigde circuits. Rechttoe, rechtaan: dat wat zich onder alle radars afspeelt opsporen en daarin investeren. Met een filosofie van coöperatie ontstaat een netwerk van collectief onderzoek naar het artistieke potentieel van de nieuwe stedelijkheid. Dit aanbod is geconcentreerd in tijd en ruimte, met theater, dans en miniconferenties over inspirerende artistieke initiatieven in de stad. Vaak volgt voor de artiesten een samenwerking of coproductie voor de verdere uitwerking van de voorstelling.
#MAF17 wordt vooral onvoorspelbaar, ongedwongen en prikkelend. Dat is het DNA van het festival, en dat zal zo blijven. MAF zal blijven bouwen aan een indrukwekkend en gerespecteerd CV als katalysator van de diversiteit die ons cultuurlandschap zo hard nodig heeft. Met nieuwsgierigheid voor wat deze vernieuwers te zeggen hebben en hoe. Met ongeduld voor dat wat zich klaar maakt om ons te verrassen. Gedreven door de overtuiging dat hier de toekomst ontstaat. Dat wat moeiteloos lijkt is hard labeur en passie, in weinig evidente omstandigheden.
“We’ve come too far to give up who we are” klinkt MAFs leuze dit jaar, een citaat uit Get Lucky, het alomtegenwoordige anthem van Daft Punk. Dansbaar, koppig, catchy: het liedje staat op MAFs lijf geschreven.
