Ik licht mijn hoofd naar boven en wat ik zie zijn deskundige mensen die bekommerd zijn om mijn welbevinden in deze maatschappij.
Ik licht mijn hoofd naar boven en wat ik zie zijn deskundige mensen die bekommerd zijn om mijn welbevinden in deze maatschappij. Ik aanschouw hen in een grote agora waarin zij op een diplomatische manier over mijn hoofd discussiëren. Het zijn mensen die zó volleerd zijn dat ze menen te weten wat er zich in datzelfde hoofd afspeelt. Een heleboel psychologen en therapeuten zitten daar. Mensen die syntheses maken over hoe ik mij als individu voel en hoe karakterloos het is om bepaalde beslissingen zelf te nemen en sociologen stellen vast dat op basis van deze labiele psychologische toestand ik wellicht een gevaar ben voor mezelf en de geweldige inclusieve omgeving. Maar wacht. Ook antropologen, godsdienstdeskundigen en wijsgeleerden mengen zich in deze gezellige compagnie en daarbij voegen zich eveneens een royaal kakelverbond aan pseudo- feministen toe. Zij zien persoonlijke keuzes maken als een vanzelfsprekend privilege voor de verlichte, van geloofsovertuiging ontdane vrouwen. Terecht. Want structurele seksisme wordt ingeboezemd door religie, dat kan niet anders. We zijn er nog niet. Ook een select geleerd alfa groepje (al dan niet met baardgroei) dat nog nét iets te weinig wordt uitgenodigd in een wel zéér speciale mini agora, de studio, sluit zich aan. Terwijl het nog grotere publiek kan meekijken geven ze meningen over mijn hoofd en als het dan heel goed mee valt, nemen ze ook geen standpunten in.
Beste boven mijn hoofd, over mijn hoofd pratende geleerdheid, staat u mij toe u om ‘een kleine gunst’ te vragen? Eigenlijk zijn het er twee waarvan ik er al één retorisch beantwoord zodat jullie kalmpjes kunnen verder doen. Of u mij toe zou voegen aan jullie agora’s zodat ik op zijn minst op ooghoogte naar jullie bovenzinnelijk geblaat kan luisteren is een evidentie want uw genootschap doet dit al ja-ren. Of, Ik durf het u bijna niet te vragen uit eerbiedigheid en ontzag. Misschien kan uw genootschap zich naar beneden verplaatsen, zodat u op ooghoogte dit eigenaardig fenomeen kan aanschouwen? Want, wellicht is er een wetenschappelijke verklaring waarom u mij uit uw agora’s houdt? Het zal me waarschijnlijk buiten de habiliteit om zelfstandig beslissingen te nemen ook mankeren aan een stel hersenen en een mond om klank te produceren, is het niet?
Laat ik stellen dat ik me gelukkig mag prijzen om mijn hoofd telkens te moeten lichten voor jullie uren, dagen, weken en ondertussen al jaren durende trammelant. Ik ben telkens verheugd uw gekreun over vrijheid te horen echoën in alle media en hoe u dit gelukkig selectief hanteert op beduidend verschillende mensen die het aangaat. Zoals die mensen die met ietsjes meer of ietsjes minder kleding willen zwemmen. En uw geleerdheid haalt natùùrlijk (hoe kan het ook anders) zeer relevante argumenten aan. Ik ben het met u eens dat mannen en vrouwen wat dat betreft hoe- dan- ook- gelijk moeten zijn aan elkaar. U gebruikt daar een zeer mooie benaming voor, gendergelijkheid. Het kan toch niet zo zijn dat vrouwen alléén een fleurrijk bovenstukje rondhuppelen? Ondertussen begon daarom ook mijn mannelijke entourage het bad kledij in het kwadraat te dragen.
Gelukkig heb ik buiten naar uw weeklagen te luisteren - met inmiddels een pijnlijk fractuur in mijn nek - ook andere bezigheden. Ik observeer nu en dan die achterlijke hordes die bijna net niet huilend het water in duiken uit angst de spieren te verrekken of naar die lelijke vissen en koralen te kijken. Die alom bedekte, schijnbaar doodsongelukkige vrouwen die zich op een surfplank hijsen zijn duidelijk gedwongen zulk idioterie uit te halen. Vanaf de zijlijn merk ik iets op. Ik zie nog net hoe velen van hen in een groot vissersnet verstikken wanneer ze ten prooi vallen van grote zelfingenomen en pretentieuze vrijheids- scanderende jagers. Ikzelf lijk toch nog net prikkels te verwerken in mijn hersenpan. En er rijzen nu zelfs ook vragen naar de oppervlakte. Bent u nu mensen aan het verstikken door fundamentele vrijheden af te nemen of bent u een populatie aan het onderdrukken door zijn zelfbeschikkingsrecht clandestien te verklaren en is het deze keer de boerkini die dient als het deeg om het gif dat u de wereld instuurt te verwerken in zoete koekjes. Sta het mij alsjeblief toe, terwijl u mij van een helder antwoord voorziet om ondertussen nog een heerlijke duik te nemen, mét boerkini.
Hoogachtend
Assia Missaoui
