Ook ik ben Antwerpen

Beste Vrienden van Antwerpen, het is namens onze gedeelde vriendin dat ik jullie allen schrijf. Ik ben Antwerpen recent tegengekomen en ik stel vast dat het niet zo goed met haar is gesteld.
Ook ik ben Antwerpen
 

Beste Vrienden van Antwerpen,

Het is namens onze gedeelde vriendin dat ik jullie allen schrijf. Ik ben Antwerpen recent tegengekomen en ik stel vast dat het niet zo goed met haar is gesteld. Ze is ontredderd door de nieuwe spiegel die sommigen haar willen voorhouden. Het beeld dat ze zag, heeft haar nu al dagen verward achtergelaten. Het was een weerspiegeling die ze eerst herkende. Ze zag meerdere mooie herinneringen voorbij flitsen. Maar toen begon ze dieper naar haar nieuwe spiegelbeeld te kijken. Ze gleed met haar ogen over haar nieuwe blik, die vertrouwd maar tegelijkertijd ook zo vreemd aanvoelde. Ze zou haast oog in oog met zichzelf staan, maar herkende een heel groot deel niet. Haar grote kijkers gingen hopeloos op zoek naar het stuk dat de ondraaglijke leegte in haar hart zou vullen. Ze ervaarde een gemis naar haar ware en volledige ik.

Antwerpen is in haar nieuw spiegelbeeld doodongelukkig, daarom wil ik de vrienden van Antwerpen toespreken die haar hart hebben uitgehold door een deel van haar identiteit verborgen te houden. Wens jij dan niet om aanvaard te worden zoals je bent? Zou jij een deel van jouw identiteit kunnen verloochenen? Je doet jezelf alleen maar onrecht aan, als je een deel van jezelf wegcijfert of ontkent. Dus aan jullie, mijn vrienden, houd van Antwerpen om wie ze is, want ze is uniek.

Het spiegelbeeld van Antwerpen zou haar werkelijke leefwereld moeten zijn. Het zou haar moeten weerspiegelen als wie zij vandaag is. Als ik aan haar denk dan verschijnt er spontaan een glimlach op mijn gezicht. Ik moet denken aan haar eeuwige jeugdigheid, ze bruist gewoon van de energie. Ze is continu in beweging. Ze wil in haar bestaan al haar krachten benutten en geen enkel moment in het leven missen. Maar Antwerpen is vooral een doorzetter. Het woord ‘opgeven’ kent ze niet, want na elke donkere winter bloeit ze weer open in de lente en schijnt ze ten volle in de zomer. In haar leven zijn vooral haar vrienden haar het meest dierbaar. Ze heeft werkelijk vrienden van over de hele wereld. Ze is één van de weinige die de wereld niet moet rondreizen zodat ze kan genieten van de verrijking die de verschillen met zich meebrengen. Ze is een wereldburger die overal haar thuis kan noemen. Zo gaat ze in haar vrije tijd graag iets met mij drinken. En geniet ze evenveel van een tasje warme chocolademelk met een klassieke suikerwafel als van een glaasje mierzoete muntthee met een stukje heerlijke baklava. Ik vertel jullie echter niets wat jullie niet weten want Antwerpen is nu eenmaal bijzonder geliefd onder ons. Ze heeft al onze harten weten te charmeren. Ik doe Antwerpen zelfs tekort met dit schrijven, want ze is zelfs meer dan woorden ooit zouden kunnen uitdrukken.

Jammer genoeg staan de ogen van Antwerpen vandaag triest, door het gemis naar haar ware en volledige ik. Dus vrienden van Antwerpen, laten we haar weer herinneren aan wie ze is. En laten we haar een spiegel voorhouden van haar ware en volledige ik. Zodat ze zichzelf weer kan herkennen en rust in haar innerlijke ziel zal ervaren.

Liefs,

Een vriend die Antwerpen lief is.