Een trans vrouw wordt verzekerd dat ze mag terugslaan wanneer ze wordt aangevallen 'want ze is toch een man'. Met gekneusde ribben urenlang aanschuiven om klacht in te dienen nadat je op straat bent aangevallen, wetende dat het enkel voor de lachwekkend ontoereikende statistieken is. Een week wachten om in een donker, kil lokaal met een vrouwelijke agent te kunnen spreken nadat je slachtoffer bent geworden van aanranding, die je vervolgens verzekert dat 'haar mannelijke collega's zeer capabel zijn'.
Om met de deur in huis te vallen: wij zijn queer en de manier waarop politie ons behandelt is schandalig.
Er zijn amper statistieken voor wangedrag en politiegeweld in België. Veel vertrouwen boezemt dit niet in. Uit het buitenland weten we dat queer mensen (zéker met een beperking en zéker als we trans, vrouw, en/of van kleur zijn) extreem kwetsbaar zijn voor discriminatie of erger. Gemarginaliseerd zijn betekent in onze samenleving dat je vaak geen beroep kan doen op reguliere kanalen en dat je op ongeloof, vernedering of uitsluiting stuit wanneer je dat wel doet.
Als we geen officiële bronnen hebben, dan maar anekdotische. De queer mensen die we kennen die géén ontiegelijk slechte ervaringen met politie hebben, kunnen we op één hand tellen. We worden niet gehoord, niet geloofd, niet gezien. Politie volgt geweldplegingen niet op, of ze nu verbaal, fysiek of seksueel zijn, en als ze dat wel doet, is dat vaak traumatiserend en vernederend.
Wat de regenbooggemeenschap tekent, is haar unieke geschiedenis met politie. De Pride zoals we die nu kennen is tot stand gekomen ter herdenking van de Stonewall-rellen in 1969, toen de queer gemeenschap van Greenwich Village in New York besloot terug te vechten tegen de politie na jaren van pesterijen en machtsmisbruik. Om nog maar te zwijgen over de vele homofobe wetgevingen die onze geschiedenis rijk is: brandstapels, gedwongen sterilisatie, vergassing, gevangenisstraf en elektroshocktherapie werden binnen een legaal kader op ons losgelaten en door politie gehandhaafd. Politie is nooit onze bondgenoot geweest en zal dat pas zijn wanneer WIJ dat bepalen. Wanneer WIJ bepalen dat het veilig is. Men kan die beslissing niet in onze naam nemen zonder de onderdrukking van de voorbije eeuwen verder te zetten.
Wat is nu eigenlijk de aanleiding van deze brief?
Twee gebeurtenissen:
1) Politie Antwerpen heeft besloten om elke donderdag een agent in café Den Draak te plaatsen – één van onze weinige veilige havens in Antwerpen – “om de brug tussen politie en regenbooggemeenschap te verkleinen”. We zijn een erg diverse, kwetsbare, historisch onderdrukte gemeenschap en het korps houdt hier totaal geen rekening mee.
2) Politie Antwerpen is van plan om mee te wandelen in de Pride-optocht.
Dit doet ze op eigen initiatief, zonder overleg met het middenveld of de gemeenschap zelf. Als je deze brief hebt gelezen, begrijp je dan waarom we ons niet veilig voelen en politie niet welkom is? Deze initiatieven dienen enkel om Politie Antwerpen in een goed, roze daglicht te plaatsen en staan compleet los van de noden en dagdagelijkse realiteit van queer mensen.
Omdat het belangrijk is dat we met elkaar blijven praten en effectief naar elkaar toe kunnen groeien: enkele voorstellen.
1) Ga in overleg met de gemeenschap en middenveldorganisaties wanneer jullie beslissingen nemen die hen aanbelangen.
2) Plaats geen politie in queer ruimtes zonder toestemming.
3) Maak diversiteit prioritair en zorg ervoor dat politie niet enkel op de hoogte is van de noden van de gemeenschap, maar er ook naar handelt. Creëer veilige manieren om klacht in te dienen en ondersteuning te bieden wanneer we slachtoffer worden van geweld in welke vorm dan ook en geef ook gehoor aan die klachten.
4) Neem onwenselijk gedrag binnen het korps ernstig en geef er gevolg aan.
Teken de petitie van Genderspectrum hier:
https://www.petities.com/politie_antwerpen_niet_welkom_in_queer_ruimtes#form
Permalink naar deze open brief: https://deregenboogenhetblauwelint.wordpress.com/
Ben je queer en heb je zelf negatieve ervaringen met de politie, kan je hier anoniem je getuigenis achterlaten → https://forms.gle/jkQCJMH4QNMqUB5d6
Deze brief en bijhorende petitie zijn ondertekend door o.a. Genderspectrum Antwerpen, Wel Jong en SpeakXout.
Over de auteur:
Genderspectrum is een decentrale organisatie opgericht in Gent en ondertussen lokaal actief in Antwerpen, Gent en Leuven. Leidmotief in ons bestaan is het voorzien van lokale safe spaces voor onze non-binaire, genderfluïde of agender medemensen.
