Antwerpen, met de haven als poort op de wereld, mag zich niet bekrompen opstellen tegenover “het andere geluid”
There must be something wrong, boys! Je mening uiten in de openbare ruimte van de stad Antwerpen, het wordt een moeilijke oefening. Occupy’ers krijgen GAS-boetes omdat ze stadspleinen gebruiken voor hun bijeenkomsten. Dames die twee keer schande durven roepen omdat de lindebomen op de Keizerlei tegen de vlakte gaan, worden stante pede opgepakt. Dokters van GvhV krijgen voor een actie over het griepvaccin een GAS-boete getrakteerd. Critical Mass krijgt op zijn fietstochten supercontroles en dito boetes van de politie. En dan zwijgen we nog over 2060 rond het De Conincksplein, over wat daar gebeurt wanneer je wat te lang durft rondhangen of wanneer je er, hoe erg, in het openbaar een biertje durft drinken.
Is dit de stad van het vrije woord? Is dit de stad waar de openbare ruimte mag gebruikt worden om je mening te uiten en waar je je vrij kunt bewegen? Is dit de stad waar burgers kritische geluiden kunnen laten horen? Wat is de bedoeling?
Als kunstenaars zijn we erg gevoelig als het om beperking van het kritische denken gaat, van het vrije denken. Uit die vrijheid puren wij onze artistieke mogelijkheden. Als burgers worden gemuilkorfd, wordt ook ons kunstenaars ruimte ontnomen om te denken en te handelen. Het ene gaat met het andere samen. Een repressieve overheid die het vrije denken aantast, is een gevaar voor elk creatief mens en ondermijnt de democratie.
Vanuit deze bezorgdheid willen wij het stadsbestuur dringend vragen zijn beleid te wijzigen en de publieke ruimte vrij te laten voor de denkende en creatieve inwoners. Antwerpen, met de haven als poort op de wereld, mag zich niet bekrompen opstellen tegenover “het andere geluid”. De poort moet open blijven, de gedachten moeten zich kunnen confronteren. Laat de pleinen en straten van deze stad de ontmoetingsplaats blijven voor een variëteit in het denken, de basis van elke gezonde democratie.
We moeten toch niet beginnen vrezen dat ons stadsbestuur ons deze democratische rechten wil ontnemen?
De GAS-boetes? Laat ze in de papierversnipperaar verdwijnen.
Critical Mass? Laat ze fietsen. Occupy’ers? Geef ze het woord.
GvhV-dokters? Laat ze helende acties voeren.
Dametjes en heertjes? Laat ze roepen.
Bezoekers van pleinen? Laat ze hun gangen gaan en elkaar ontmoeten.
Kunstenaars? Laat ze dromen.
Je mening uiten in de openbare ruimte van de stad Antwerpen, het wordt een moeilijke oefening.
Lebuïn D’Haese Ondertekenen, reacties: [email protected]
