Zwijgplicht? Open brief aan de Vlaamse media over de arrestatie van Bahar Kimyongür in Italië

Na 10 dagen opsluiting van een Belgisch staatsburger is dat nog altijd geen nieuws voor Vlaamse media - is dat normaal? Zo vraagt een beschaamde cultuurfilosoof Lieven De Cauter zich luidop af.
 Zwijgplicht? Open brief aan de Vlaamse media over de a

Lieven De Cauter: "Ik ben een beetje beschaamd omdat ik op internet geen enkel spoor vind van enig nieuws in de Vlaamse mainstream media over de aanhouding en opsluiting van een Belgisch staatsburger in Italië"

 

Beste collega's van de pers,

Ik moet u iets dringends bekennen: ik ben een beetje beschaamd omdat ik op internet geen enkel spoor vind van enig nieuws in de Vlaamse mainstream media over de aanhouding en opsluiting van een Belgisch staatsburger in Italië op basis van een internationaal aanhoudingsbevel van Turkije. (Zie daarover 'Bevrijd Bahar! Open brief aan de Minister van Buitenlandse Zaken'. De Standaard moest hem niet hebben en De Morgen ook niet. Nu, dat is natuurlijk hun goed recht.)

Nochtans is de man in kwestie geen onbekende: Bahar Kimyongür is een activist van formaat (daar zullen vriend en vijand het over eens zijn). Hij werd vervolgd als leider van een terroristische organisatie maar glansrijk vrijgesproken omdat het Hof van Beroep van oordeel was dat dezelfde activiteiten die hem nu verweten worden tot het veld van de vrije meningsuiting behoren. Hij blijft de Turkse staat uitdagen, niet alleen door onophoudelijk haar vuile rol in de Syrische burgeroorlog van de daken te schreeuwen maar ook door onverschrokken Europa rond te reizen: aangehouden in Spanje in juni, zit hij nu al meer dan een week in de gevangenis in Italië. Hij weet het nochtans zeer goed: de Turkse staat staat voor niets als het om het uitschakelen van politieke tegenstanders gaat. (Zie daarover mijn tekst ‘Het ware gelaat van de Turkse staat” (De Standaard), of google Guantanamo Bay Istanbul. )

Mijn vraag aan jullie is niet alleen een smeekbede: kunnen jullie daar nu alsjeblief aandacht aan besteden (voor jullie zichzelf beschamen, ik neem aan dat jullie niet meteen wakker liggen van mijn plaatsvervangende schaamte)? Mijn vraag is ook: welke krachten houden die wil tot correcte berichtgeving tegen? Dat lijkt me na een week (10 dagen!) van radiostilte toch een vraag die zich opdringt.

Want het dossier Kimyongür is voor journalisten nochtans een vette kluif. Ik beschik over het verboden P.V. van de poging om hem via Nederland uit te leveren aan Turkije.
Op die vergadering was zowat de hele Belgische staat vertegenwoordigd. Dus, er is method in the madness: de eerste poging om Turkije tevreden te stellen, komt niet van Interpol, of van Spanje, of van Italië maar van België zelf. Wat in die verboden vergadering (een aantal parlementairen kregen toen inzage onder de clausule 'For Your Eyes Only') werd bedisseld heet in juridische termen 'een samenzwering tegen een Belgische staatsburger' en is, hoeft het gezegd, totaal ongrondwettelijk. Dus, willen jullie dat alsteblief een beetje uitspitten.

Of is hier een nieuwe samenzwering aan de gang? Zou best kunnen. Er zijn in België heel wat instellingen en ook machtige personen die de man rauw lusten (ik heb daar zelfs enig begrip voor). Johan Delmulle bijvoorbeeld, Federaal Procureur en kandidaat Chef van de Staatsveiligheid - heeft zeker nog een eitje te pellen met die meneer Kimyongür: een gedoodverfde terrorist na vijf processen (of toch vijf sessies) als een vrij man zien buiten wandelen moet hard aankomen. Een bazooka van een overwinning. De Staatsveiligheid heeft ook misschien redenen om de man liever kwijt te zijn dan rijk. Bahar met Bazooka. Herinnert u zich dat bewijsstuk van de Staatsveiligheid? Indien niet, google it. Volgens mij konden ze er niet mee lachen. Ook daar heb ik begrip voor. Maar ik kan er wel nog altijd hartelijk om lachen. Ook voor het feit dat ik destijds werd afgeluisterd door onze ‘veiligheid van de staat’, heb ik begrip, ik stond ten slotte in rechtstreeks contact met een (voorlopig, in eerste, tweede en derde aanleg) veroordeelde terrorist. Maar het was en blijft wel totaal ongrondwettelijk en illegaal om een journalist (of publicist) af te luisteren. Prove me wrong. Misschien is dit de gelegenheid om eindelijk eens mijn dossier bij de Staatsveiligheid te checken. En het ministerie van Onkelinkx was erin betrokken en later Milquet en natuurlijk de politie en ga zo maar door. Het hele Belgische staatsapparaat was op die bewuste vergadering (vertegenwoordigd). Aha, ‘t is just, dat was ik nog vergeten: Bahar heeft een proces aangespannen tegen die Belgische staat voor die poging tot uitlevering via Nederland. Dat zou een en ander kunnen verklaren. Couldn’t it? Ik zou moest ik van al die mensen zijn bidden dat Spanje of Italië de man uitlevert. The perfect crime: lastige (dat moet gezegd) getuige uit de weg geruimd en volstrekt onschuldig pleiten. Ik zou toch zeker niet bellen naar Interpol om die gasten eens goed duidelijk te maken dat er niet gesold wordt met een Belgisch staatsburger. Ik zou gewoon overmacht pleiten. En vooral zwijgen en hopen.

Vreemd. Ook onze grote liberale verdedigers van de vrijheid van meningsuiting en van de grondrechten, van law and order, geven niet thuis. Zelfs de linkse intelligentsia ligt duidelijk niet wakker van de strapatsen van Kimyongür (hoewel hij in levenden lijve veel weg heeft van een engel, echt waar) of de listen van Staatsveiligheid of de stilte van de media-fort hat matter (Noch de leden van het platform voor vrije meningsuiting, noch de Vooruitgroep noch het actiecomité Barbara van Dyck (behalve natuurlijk Jeanne d’Arc her gracious self), reageren nog niet eens op mijn mails - zelfs de leden van het BRussells Triubunal niet – om dood te vallen). Ik ben een beetje beschaamd. Meer dan een beetje eigenlijk. Maar. Als plaatsvervangende schaamte allesverzengende woede wordt, kunnen er ruiten sneuvelen. Het kan mij dan zelfs niet schelen of het mijn eigen ruiten zijn. Wie weet sneuvelt er, als collateral damage, ook een glazen plafond hier en daar. Of zelfs een heilig huisje? (Let's go bezerk).

Nu, er is ook goed nieuws. Op de protestmanifestatie op maandag 25 november aan het Italiaans consulaat waren er zeker 200 mensen aanwezig (maar ja, deze ‘sympathisanten’ vormen natuurlijk geen nieuws). Er is nog meer goed nieuws. De familie Kimyongür - de man heeft vrouw en kinderen? En ook een moeder, het mens hangt niet meer samen van angst, nondejue! - is donderdag 28 ontvangen op het Ministerie van Buitenlandse Zaken, en heeft daar een aantal beloftes gekregen (zie www.leclea.be). Duizendmaal dank bij voorbaat om ook daarover te berichten.

De man zit al meer dan een week in de gevangenis. 10 dagen om precies te zijn. Als hij uitgeleverd wordt, dan wordt hij met aan zekerheid grenzende waarschijnlijk gemarteld (hij die vanaf het begin de martelingen van politieke gevangenen aan de kaak stelde, oh vreselijke ironie van het lot zou dat zijn). Dus, doe uw plicht! Zwijgplicht hoort daar niet bij.

----
Lieven De Cauter is Waarnemend Voorzitter van het Platform voor Vrije Meningsuiting