Het is meer dan tijd om te beseffen dat de huidige klimaatcrisis een ecologische manifestatie van een socio-politiek probleem is: de mythe van groei en de ideologie die onteigening en opoffering van de ‘ander’ acceptabel maakt.
Niet alleen worden landen als Bangladesh, de Filipijnen, Mozambique en vele eilandstaten zwaarder getroffen door een crisis die ze niet hebben veroorzaakt. De imperialistische landen en bedrijven die historisch verantwoordelijk zijn voor klimaatontwrichting weigeren verantwoordelijkheid te nemen en hun klimaatschuld te betalen. Vervolgens wordt een antiracistische analyse van dit schouwspel vaak geen platform geboden.
Ook in de Lage Landen worden mensen met een migratieachtergrond vaak disproportioneel getroffen door vervuiling en uitsluitingspolitiek. Toch worden mensen van kleur niet of weinig gehoord in de huidige klimaatbeweging. Mensen die zich op intersecties bevinden, zoals vrouwen van kleur of mensen op de vlucht, worden nog kwetsbaarder gemaakt. Zolang zij niet inclusiever worden, houden ze zowel het huidige nationale en internationale klimaatbeleid als klimaatbewegingen raciale en sociaaleconomische ongelijkheden in stand en blijven ‘groene privileges’ bestaan. Tevens blijft het dan moeilijk om racisme binnen de klimaatbewegingen aan te kaarten.
In dit salongesprek willen we dieper ingaan op welke strategieën en samenwerkingen er mogelijk zijn die bijdragen aan klimaatrechtvaardigheid. Hoe kunnen die processen van samenwerking verlopen en hoe werken we daar samen naar toe?
Sprekers
- Shivant Jhagroe, universitair docent aan de faculteit Governance and Global Affairs van de Universiteit Leiden.
- Chihiro Geuzebroek, filmmaker, activiste en trainer op gebied van klimaatrechtvaardigheid en mede-oprichter van dekoloniale stichting Aralez.
- Philsan Osman, student Afrikaanse Talen en Culturen aan de Universiteit Gent, komt uit Somalië, en is ook activist en aspirant-schrijfster.
Moderator: Mathieu Charles
Inschrijven kan via dit formulier: https://forms.gle/drLTyD8FHM4Q7Udt9
