De Canon van Vlaanderen werd door de Vlaamse regering in het leven geroepen als instrument om een ‘complexloze’ Vlaamse identiteit te versterken. De canoncommissie ging aan de slag met de bedoeling er géén identitair verhaal van te maken. Het resultaat is een boek dat ver weg blijft van expliciete Vlaams-nationalistische geschiedschrijving. Toch heeft de Vlaamse regering gekregen wat ze wilde: een tekst met een onmiskenbaar identiteitsversterkend potentieel.
Zonder historische feiten te manipuleren wordt het verleden zo sterk mogelijk ‘vervlaamst’, ook waar dit weinig relevantie heeft voor een goed begrip van de beschreven gebeurtenissen en processen. Van in het eerste venster wordt territoriaal verankerde ‘eigenheid’ gesuggereerd en het verhaal eindigt met een beeld van Vlaams succes in de omgang met globalisering en diversiteit.
Vlaamse trots wordt aangewakkerd met superlatieven rond alles wat lovenswaardig is, terwijl negatief te evalueren aspecten vakkundig worden afgezwakt zonder ze te moeten verzwijgen. Opvallende dode hoeken, zoals rond discriminatie, stroken prima met de dominante politieke consensus.
| Bijlage | Grootte |
|---|---|
| De Canon als Vlaams-nationalistisch project - Jef Verschueren.pdf | 4.12MB |
Do you want to find out more about ?
Bio
Jef Verschueren is emeritus professor taalkunde aan de Universiteit Antwerpen. Samen met Jan Blommaert publiceerde hij in 1992 Het Belgische migrantendebat (heruitgegeven in 2022 door EPO). Zijn recentste boek in het Nederlands is Medeplichtig: Strijden om betekenis (2022, Ertsberg).
