In de vorm van 12 jongeren uit vluchtelingenkamp Aïda kreeg ons land dit jaar een paasgeschenk recht uit Betlehem. Samen met hun 2 gepassioneerde begeleiders zijn ze verbonden aan het Lajee Center, dat ondanks de bezetting inzet op de culturele ontplooiing van de kinderen en jongeren uit het kamp.
Niet alleen valt hun komst samen met Pasen maar ook met de International Palestinian Prisoners Day. Het is voor de Palestijnse jongeren van de Westbank gemakkelijker om deze momenten in het verre België te beleven, dan in hun eigen hoofdstad, die op slechts 10 kilometer van Betlehem ligt maar door de muur en het Qalandia checkpoint onbereikbaar is. Deze muur en checkpoint zijn er uiteraard om “de veiligheid” te garanderen, een mooie opportuniteit dus voor veiligheidsexpert G4S.
Lajee Center probeert jongeren ertoe aan te zetten schoonheid te creëren ondanks het lelijke gedrocht van een muur die het kamp en het “Palestijnse gebied” omsingelt en afsluit van hun bronnen en velden. Hoe draagt een volk afsluiten van de meest elementaire levensmiddelen bij tot veiligheid?
Lajee Center probeert de jongeren mentaal te sterken, daar waar het Israëlische leger hen tracht te kraken door dagelijkse invallen en willekeurige arrestaties, niet zelden van de allerjongsten. Een Palestijns kind tussen 12 en 13 jaar moet binnen de 24 uur voor een militaire rechtbank verschijnen, een kind tussen de 14 en 15 jaar binnen de 48 uur. Dat is tijd genoeg om een kind fysiek en mentaal onder druk te zetten om verklaringen af te leggen. Ter vergelijking: indien een Israëlisch kind jonger dan 14 jaar uit een illegale nederzetting op de Westelijke Jordaanoever gearresteerd zou worden, zou het binnen de 12 uur voor een civiele rechter moeten verschijnen*.
Lajee Center tracht hun gevoel voor eigenwaarde op te krikken ondanks het feit dat Israël hen zelfs het meest essentiële, namelijk water, ontzegt en omleidt naar de omringende – en nog steeds illegale – nederzettingen. Deze vaak groene oases maken pijnlijk duidelijk dat planten en dieren in de nederzettingen meer betekenen dan mensen in de Palestijnse dorpen, steden en kampen. Of hoe menselijkheid een relatief begrip is.
Lajee Center tracht de jongeren van het kamp een thuis te bieden, hoewel enkel de sleutels die hun grootouders bewaren, getuigen van het huis en de grond waarop ze eigenlijk recht hebben. Het centrum wilt deze jongeren een gevoel van bescherming bieden hoewel van echte veiligheid voor hen geen sprake is. In Palestina zet G4S zich in om illegale nederzettingen, checkpoints en gevangenissen te beveiligen en de apartheid te beschermen, met dezelfde onschuld waarmee het in België scholen van beveiliging voorziet. Maar wie zal een Palestijns kind beschermen dat midden in de nacht uit zijn bed wordt gelicht en door militairen meegenomen wordt? Het zullen alleszins niet de universele mensenrechten zijn, want de naleving hiervan door Israël wordt tot op heden nog steeds niet overtuigend afgedwongen door de Internationale Gemeenschap.
Het zou mooi zijn moesten media naast de raketaanvallen wat meer focussen op het dagdagelijkse verzet dat Palestijnen plegen om het laatste beetje zelfbeschikking dat hen rest te beschermen. Ze krijgen hierbij geen hulp van veiligheidsgigant G4S maar moeten het doen met hun verstand, moed en lijf: door studie als hoogste goed te zien, te registreren wat gaande is of de dabka te dansen. Maak deze week gebruik van de uitzonderlijke gelegenheid om met eigen ogen te zien hoe de jongeren van Aïda de bezetting en de dagelijkse nakba het hoofd bieden.
Woensdag 23/4 20u - De Centrale, Gent
Zaterdag 26/4 20u – De Pianofabriek, Brussel
*http://www.palestinasolidariteit.be/content/voortgaande-fysieke-mishand…
