Dan Savage, columnist en oprichter van de campagne It Gets Better, op twitter: "Mijn vader is een flik, mijn broer is een flik, mijn neef is een flik. Ik walg hiervan en ik ben boos vanavond. Dit is een aanfluiting."
Chad Griffin is voorzitter van Human Rights Campaign en reageerde namens zijn organisatie:"Zolang we ons als natie niet betekingsvol engageren om een einde te maken aan dit gedrag van de politie - en deze individuele gevallen van wreedheid volledig vervolgen - zal het geweld dat een einde maakte aan het leven van Michael Brown verder duren. Als pleitbezorgers voor gelijkheid is het onze taak solidariteit te tonen met deze groeiende nationale beweging die deze spiraal van geweld wil doorbreken."
Jerame Davis van de organisatie Pride at Work: "De beslissing van de Grand Jury om Darren Wilson niet te vervolgen wordt door velen aangevoeld als een stamp in de onderbuik. Ik behoor tot de mensen die het gevoel hebben dat justitie ons vanavond in de steek heeft gelaten. (...) Wij vechten er in de arbeidersbeweging elke dag voor dat iedereen behandeld wordt met de waardigheid en het respect dat hij/zij verdient bij het uitoefenen van hun job en in het publieke leven. Onze zwarte broeders en zusters verdienen een systeem dat hen niet op dergelijke tragische wijze en met zulke regelmatig in de steek laat."
Holebi's en transgenders kunnen niet afzijdig blijven van de strijd tegen het racisme. De reacties van leiders van de beweging in de VS zijn alvast bemoedigend. Meer reacties op de website van The Advocate.
I can't breathe
Intussen werd de wereld geconfronteerd met een volgend racistisch incident: ook de politieman die verantwoordelijk is voor de dood van de zwarte New Yorker Eric Garner (hier op de foto met zijn gezin) gaat vrijuit. Demonstranten trokken de straat op en gebruikten zijn laatste woorden ("I can't breath") als een scherpe aanklacht tegen het politiegeweld.
Op de homowebsite Gayletter verscheen een oproep om deel te nemen aan het protest:"Vanavond krijg je de kans het protest tegen dit fucked up systeem te vervoegen. Mensen zullen vanaf 17u30 samenkomen bij het hoofdkwartier van de NYPD (de New Yorkse politie) en verschillende andere betogingen zullen door de stad trekken. Als het lijkt op wat we de voorbije anderhalve week hebben gezien dan mag je blokkades van straten en bruggen verwachten. Voor wie dat nog niet eerder gedaan heeft, geloof me: de Brooklyn Bridge of andere grote verkeersaders overnemen in het gezelschap van terecht boze mensen kan je verbazingwekkend veel voldoening geven.
En vergeet niet - zoals onze queer godmother Audre Lorde ooit schreef - 'De revolutie is geen eenmalige gebeurtenis'. Deelnemen aan dit protest is een goed begin maar niet genoeg. Dus ik hoop jou daar te zien, en de keer daarop en de volgende keer. En op de bijeenkomsten tussendoor, en in de keuken, de slaapkamer en op de dansvloer!"
Obama?
De correspondent van Terzake citeerde gisteravond een zwarte Amerikaan: "The president may be black, the house is still white". Een zwarte president heeft het racisme niet teruggedrongen. Het aantal Amerikanen dat om het leven kwam door politiegeweld (de teller staat op 5.000) is intussen groter dan het aantal soldaten (4.489) dat sneuvelde in Irak. Er is ook de alarmerende trend dat het oorlogstuig dat door de VS gebruikt wordt om hun greep op de wereld te behouden ook meer en meer worden ingezet voor binnenlands gebruik. Dat is een bedreiging voor het democratisch protest tegen het politiegeweld. Tijdens de demonstraties gisteravond in New York gebruikte de politie het omstreden Long Range Acoustic Device (LRAD), een scherp geluid (je kan het hier horen) dat blijvende gehoorschade veroorzaakt. Yes we can!
En in België?
Ook België kent dodelijk slachtoffers van racisme. De Nigeriaanse asielzoekster Semira Adamu (links op de foto) werd in 1998 vermoord in het vliegtuig nadat haar asielaanvraag was afgewezen. In 2002 werd de Marokkaanse leraar Mohamed Achrak neergeschoten door een buurman in Borgerhout. De racistische geïnspireerde Hans Van Themsche vermoordde in 2006 de kinderoppas Oulematou Niangadou (rechts op de foto). Ook het homofobe geweld tegen Ihsane Jarfi hoort in dit rijtje thuis. Of het om racisme of homofobie gaat, de vreselijke gevolgen blijven dezelfde.
Racisme verdeelt mensen en jaagt hen in het harnas tegen de verkeerde tegenstanders. Toen ik op Facebook een artikel deelde over het proces tegen de moordenaars van Ihsane Jarfi kreeg ik daar een reactie op waarvan ik zelf schrok: "Ze moeten de daders bestraffen zoals dat in 'hun cultuur' gebruikelijk is: handen afhakken en zo. We zullen die moslims een lesje leren." De persoon die deze reactie plaatste realiseerde zich blijkbaar niet dat 'hun' cultuur... de 'onze' is. De daders... dat waren drie Belgen en een Turk: Mutlu Kizilaslan, Jermy Wintgens, Jonathan Lekeu en Eric Parmentier. Als er één ding is wat het tragische lot van Ihsane Jarfi ons leert is dat homofobie geen exclusiviteit van een bepaalde bevolkingsgroep is. Racistisch reageren op homofobie is voeding geven aan méér geweld.
Holebi's worden soms op een verrassende wijze geconfronteerd met de problemen uit het Zuiden. Op deze foto zie je een groep aangespoelde Afrikaanse asielzoekers uitrusten op een van de favoriete naakstranden van de vele (ook Belgische) homotoeristen op het eiland Gran Canaria.
