De typisch katholieke, burgerlijke en politieke schijnheiligheid die werd toegepast op seksueel kindermisbruik wordt ook toegepast op discriminatie en racisme in België.
Dit is het eerste van een reeks artikels over discriminatie en racisme in de Belgische maatschappij en voor een leeuwendeel in schoolgemeenschappen waar de meest kwetsbaren onder ons worden bedreigd: kinderen. Niet toevallig is ons hoofdpersonage een kind van Afrika dat het "geluk" had om naar België te komen op een leeftijd klaar voor zijn eerste schoolervaringen. Bovendien heeft deze jongen een sterk, heetgebakerd en impulsief karakter welke de Belgische onderwijs- en gezondheidssector benoemen en behandelen als een gedragsstoornis. In tegenstelling tot de maatschappij die deze jongen bestempelt als een boefje, verkies ik hem onze held te noemen omdat hij tegen alle Belgische kansen in toch is geraakt waar hij vandaag staat.
Eén van de vroegste incidenten waren inheemse Belgische jongeren die nootjes gooiden naar onze held en zijn moeder op een publieke bus. Toen maakte ik nog excuses voor dergelijke incidenten: het zijn maar jongeren die een fout maken. Deze excuserende houding minacht ik vandaag ten zeerste. Maar, zoals doorheen deze serie schaamteloos zal worden ontmaskerd, maken deze incidenten deel uit van een systematische mentaliteit en van een nooit eindigende reeks van discriminerende en racistische daden in verschillende lagen, instituties en alle generaties van de Belgische maatschappij en in de schoolgemeenschappen. Indien mogelijk worden deze daden geëxcuseerd, genegeerd, geminimaliseerd, toegedekt en blijven ze onbestraft.
Laten we een kijkje nemen naar het leven van onze held. Surrealistisch zijn de aap imitaties door volwassen autochtone Belgen. De eerste keer in het "Café aan het Treinstation" werd ik met verstomming geslagen door een volwassen man die apengeluiden maakte naar onze held alsof de na-aper een reactie verwachtte. Ik vermoed dat onze held de man negeerde omdat hij niet in staat was de apengeluiden van de aap te ontcijferen. Ik hou van de omgedraaide ironie: wie is de echte aap in deze gebeurtenis?
De tweede keer in het “Café aan de Kerk” keerde een inheemse magere man zich naar ons en maakte gedurende een behoorlijke tijd apenbewegingen nadat onze held, zijn moeder, ikzelf en enkele vrienden die neerzaten. Minder met verstomming geslagen dacht ik enkel: had ik maar mijn camera bij me om deze nog steeds surrealistische scène op te nemen.
Het is een gezegde dat goede vrienden zijn met de mensen uit je buurt geluk brengt. Echter niet in dit geval. Het is een nogal lang verhaal dat zijn toppunt bereikte met een man en zijn vrouw die onze held in zijn en ons bijzijn zwaar uitscholden met en ik citeer de man: "Zwarte aap", met spot "Moet ik hem soms een witte aap noemen?" en "Ik ben ne racist en dan?". En ik citeer zijn vrouw: "Wij leren dat van uwe zwarten aap.", "In de jungle moette wonen." en "In de jungle, in de bomen.”.
Deze man en zijn vrouw kloegen eveneens over onze held bij zijn schooldirecteur en die van hun zoon. En raad eens wie werd afgeschilderd als de schurk door de schooldirecteur: onze held. Gedurende de voor het laatstgenoemde doel speciaal georganiseerde samenkomst op het einde van het schooljaar hoor ik de schooldirecteur nog duidelijk zeggen: "Hij zal nooit slim worden.". Hoe arrogant. Vandaag vraag ik me nog steeds af of Belgische schooldirecteuren geloven dat zwarte kinderen apen zijn? Eén zaak weet ik zeker: veel schooldirecteuren in België werden niet aangesteld vanwege hun ethiek. Deze directeur is niet de uitzondering. Ik zal jullie over meer feiten vertellen in latere artikels.
Het blijkt dat het apenbeeld in de Belgische maatschappij populair is om Afrikanen zwaar te beschimpen. Het scheldwoord makak wordt eveneens frequent gebruikt met dit doel. Het is zeker niet het enige racistische thema om te krenken. Chocolade wordt nog veel frequenter gebruikt en is helemaal niet zo onschuldig als op het eerste zicht zou lijken.
Alles bij elkaar zeer bedroevend voor een maatschappij die over zichzelf beweert dat ze uitermate pluralistisch, democratisch en rechtvaardig is. Laat schijn u niet bedriegen! De typisch katholieke, burgerlijke en politieke schijnheiligheid die werd toegepast op seksueel kindermisbruik wordt ook toegepast op discriminatie en racisme in België.
>>> Please find the original Blog in English here: 'The Belgian Monkey Caste'
