De vraag die we ons moeten stellen: kunnen zionisten het maken om én een apartheid in te voeren én elders in de wereld de mensen het zwijgen op te leggen?
Vanaf vandaag starten een week lang in 22 landen activiteiten in het thema van de Israeli Apartheid Week. De Israeli Apartheid Week is een internationale reeks van gebeurtenissen in de vorm van lezingen, culturele voorstellingen, concerten, films en workshops etc. Met zulke evenementen tracht men te streven naar een verhoogd bewustzijn van het Israëlische apartheidsbeleid ten aanzien van de Palestijnen en wil men de noodzakelijke steun voor de groeiende Boycot benadrukken, met name de BDS-campagne. Deze boycot heeft als doel om dringende druk uit te oefenen op Israël en een einde te maken aan het Israëlische apartheidsbeleid met haar schendingen van het internationaal recht jegens de Palestijnen.
Ook op mijn universiteit, de Vrije Universiteit Brussel (VUB), waren er activiteiten gepland. Een lezing van Lucas Catherine, een Skype-interview met Khalida Jarrar, lid van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina (PFLP) en de getuigenis van een ex-gevechtspiloot van het Israëlisch leger Yonatan Shapira stonden onder meer op het programma. Maar door de tussenkomst van onder andere de ambassadeur van Israël, kunnen deze geplande activiteiten op de Vrije Universiteit van Brussel niet plaatsvinden, zo blijkt. In mijn telefoongesprek met de woordvoerder van de VUB krijg ik te horen dat de lezing van Lucas Catherine niet zou kunnen doorgaan omdat er formeel geen aanvraag is ingediend. De sprekers die gepland staan op woensdag en donderdag mogen doorgaan vermits extra sprekers met een andere mening ook aan bod komen zodat, ik citeer: ‘beide visies aan bod komen’. Een drogreden natuurlijk. Op mijn vraag waarom dit allemaal last-minute wordt gecancelled kon de woordvoerder geen antwoord geven. Opvallend is dat er geen woord gezegd geweest is over de Israëlische ambassadeur die voor deze druk heeft gezorgd.
Achter de schermen van het toneelspel van politieke-correctheid en vrijheid van meningsuiting, moeten we voorbij de valse iconen kijken om te beseffen dat hoewel men spreekt over vrijheid van meningsuiting, deze onbestaand is wanneer we ons willen uitspreken over het beleid in Israël. In Brussel organiseerde men gisteren voor het eerst een informatiebeurs voor Joden die willen vertrekken naar Israël, dit vond wél onverstoord plaats. Er was geen nood aan een andere visie en het verwijt van antisemitisme of terrorisme luidde niet.
Duidelijk is hier dat de rector Paul de Knop buigt voor de Israëlische lobby. De macht van zionistische organisaties komt in deze case overigens goed tot uiting. Het is niet de eerste keer dat men de Israeli Apartheid Week poogt te verstoren, vier jaar geleden vond er een gelijkaardig scenario plaats op de VUB.
De vraag die we ons dan moeten stellen: Kunnen zionisten het maken om én een apartheid in te voeren én elders in de wereld de mensen het zwijgen op te leggen?
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zolang de apartheid in Palestina speelt, zijn initiatieven als deze nodig. Ik spoor iedereen aan om de activiteiten in Vlaanderen van de Israel Aparheid Week bij te wonen en zo een signaal te geven. Ik wil ook een oproep doen om deze problematiek op social media massaal onder de aandacht te brengen onder de hashtag #apartheidweek. Omdat het zich niet mag beperken tot het hypesgewijs onder de aandacht brengen alleen, kan ik alleen maar aanmoedigen om blijvend informatie te verschaffen over deze politiek. Via deze link vindt u een heleboel gratis e-boeken betreft de geschiedenis van Palestina.
Ook in de universiteit van Gent vindt er een activiteit plaats: Palestina Solidariteit vzw organiseert in samenwerking met het Human Rights Centre van de UGent op donderdag 5 maart een debat met als titel ‘Publiek geld, publieke verantwoordelijkheid: focus op Palestina’. Vicerector van de UGent Freddy Mortier en een afgevaardigde van het Gents Schepencollege gaan in debat met Prof. Em. Eric David over het waarom van het al dan niet verbreken van overheidsopdrachten aan bedrijven die mogelijks betrokken zijn bij mensenrechtenschendingen.
