Er stond een sterretje achter mijn naam omdat ik een buitenlander ben

Yevgeniy is een 50 jarige Oezbeekse man, getrouwd met een Belgische vrouw, een universitair diploma op zijn zak en al meer dan 10 jaar op zoek naar een job met zijn diploma. Ondanks zijn ervaring en enthousiasme komt hij nooit in aanmerking.
Er stond een sterretje achter mijn naam omdat ik een bu
 

Yevgeniy is een 50 jarige man afkomstig uit Oezbekistan en getrouwd met een Belgische vrouw. Hij heeft een universitair diploma op zijn zak en zoekt al meer dan 10 jaar een job met zijn diploma. Ondanks zijn ervaring en enthousiasme komt hij nooit in aanmerking. Hij is meerdere keren gediscrimineerd omwille van zijn afkomst.

Kif Kif: Kun je jezelf even voorstellen?

Yevgeniy: Ik ben geboren in Sovjet Unie in Naval en werd burger van Oezbekistan. Ik had daar een mooi leven en was gelukkig. Ik kreeg de kans om verder te studeren en mijn eerste universiteit was een technische universiteit. Ik beoefende studentensporten en ik was succesvol . Na een tijdje besefte ik dat mijn toekomst niet in techniek of in de industrie lag maar wel in de sport. Dus ik ben overgestapt naar een opleiding in de sportuniversiteit van Oezbekistan waarik mijn diploma voor leraar lichamelijke opvoeding en atletiekcoach behaalde.

Met dat diploma heb ik 3 jaar gewerkt als hoofdinstructeur in het sportdepartement “Dynamo” van de Republiek Oezbekistan. Ik bouwde ervaring op als organisator. Mijn functie was het uitvoeren en opvolgen van sportwedstrijden, sportdagen,... voor kinderen, amateurs en professionele sportbeoefenaars. Daarbij ontwikkelde ik als coach het fitnesstrainingsprogramma voor amateurs en professionele tennisspelers, vooral voor het "Davis-Cup" team van Oezbekistan. Ik had ook de verantwoordelijkheid over zowel de inrichting als de uitrusting van de fitnesshal. Via de tennisclub was ik 4 jaar na elkaar hoofd van de lijnrechtersdivisie van Oezbekistan, ik heb zelfs een diploma van de internationale tennisfederatie.

Kif Kif: Je was eigenlijk tevreden met je leven in Oezbekistan, maar wat heeft jouw dan naar België gebracht?

Yevgeniy: Op een bepaalde moment kon ik door de politieke situatie niks meer doen, je had alleen plichten en ik voelde daar druk en ben uiteindelijk naar België gevlucht in 2001. Kort daarna leerde ik hier mijn vrouw kennen en we zijn getrouwd. Ik wilde meteen heel goed integreren, want om een job te kunnen vinden moet je goed geïntegreerd zijn en ik wou mijn job zo goed mogelijk uitvoeren maar dat is niet voldoende in België.

Kif Kif: Welke moeilijkheden heb je gehad tijdens je zoektocht naar een job?

Yevgeniy: In 2003 ben ik erin geslaagd om mijn diploma gelijk te stellen met het Vlaamse niveau maar ik heb het gevoel dat de jobs die bij mijn opleiding aansluiten gereserveerd zijn voor Vlamingen. Hoewel goede vrienden mijn talenten bewonderden en ik probeerde mezelf te bewijzen als vrijwilligere trainer – waarbij ik goed resultaten neerzette – was dit tot nu toe niet voldoende om ergens te kunnen beginnen. Ik kreeg geen enkele kans om nog maar te starten bij de selectieprocedures voor vacatures die voor mijn profiel bestemd waren. Ik kreeg absurde antwoorden op mijn sollicitatiemails. Een voorbeeld van een antwoord dat ik kreeg was dat ik kwaliteiten had maar dat ze onlangs iemand anders aangenomen hadden terwijl de vacature nog maandenlang daarna actief stond. Toen ik werkte op freelance basis in de Koninklijke atletiekclub van Genk kreeg ik op mijn badge een sterretje achter mijn naam.

Kif Kif: Wat betekent een sterretje hebt achter je naam?

Yevgeniy: Een sterretje betekent dat ik een buitenlander ben hoewel ik sinds 2003 Belg ben. Ik heb dat de eerste keer meegemaakt tijdens het Belgische kampioenschap in maart 2003. Ik had mij toen ingeschreven bij de atletiek liga en het tornooi vond plaats in Namen of Luik. Ik ging mee als trainer en we wachtten tot mijn naam afgeroepen werd voor het podium. Toen dat niet gebeurde en ik verbaasd om uitleg ging vragen luidde het antwoord: “no belgique”. Ik liet mijn Belgische identiteitskaart nog zien, maar dat had weinig nut. Dat was een moeilijke situatie voor mij.

Het tweede voorval speelde zich af tijdens een Belgische kampioenschap in Sint Niklaas. Daar maakte ik weer hetzelfde mee en ik moest voor de zoveelste keer mijn identiteitskaart sturen naar de Vlaamse atletiekenliga om te bewijzen dat ik Belg was om te kunnen deelnemen met mijn club aan de beker van Vlaanderen. Nog steeds behield ik dat ‘sterretje’ achter mijn naam terwijl ik duidelijk gezien had dat Svetlana Bolshakova geen sterrretje achter haar naam had. Zij heeft hetzelfde situatie als ik en ik ben zelfs langer Belg, niet dat dat er toe doet. Zij mag met de Belgische ploeg deelnemen en tijdens de kampioenschappen droeg ze ook geen sterretje achter haar naam.

Ik vind het zo erg dat ik in mijn vrije tijd al zoveel jaren kinderen train voor de Vlaamse atletiek en nog steeds wordt geconfronteerd met racisme.

Kif Kif: Heb je deze situatie verteld aan organisaties die strijden voor gelijke kansen?

Yevgeniy: In de krant “De Morgen” las ik onlangs over de organisatie “hand in hand” en ik heb contact opgenomen met een journalist. Ze noteerden mijn nummer en belden me terug om af te spreken. Er zou iemand komen voor een interview. Erg genoeg heb ik het gevoel dat ik niet in hun doelgroep pas omdat ik Oost- Europeaan ben.

Kif Kif: Hoe voel je je door al die ervaringen?

Yevgeniy: Ik vind het heel zwaar dat hooggeschoolde allochtonen geen kansen krijgen en dat onze talenten niet naar waarde kunnen worden ingezet. Ik heb uit noodzaak gewerkt als postbode, metselaar, magazijnier… in moeilijke omstandigheden om mijn gezin te onderhouden.

3 jaar geleden kreeg ik een depressie en kreeg ik even hulp van een psychiater maar ik ben na een paar sessies gestopt omdat dit niet terugbetaald werd door de mutualiteit.

Ik heb het gevoel dat ik zeer weinig kans maak voor een gewone job met mijn universitair diploma want alles blijft bij gesprekken. En, nogmaals, blijf ik met het gevoel zitten dat een job op basis van mijn diploma gereserveerd is voor Vlamingen.

Bedankt voor het interview Yevgeniy, hopelijk vind je je droomjob en kun je een bijdrage blijven leveren aan de Belgische sport.

 

 

Dit interview maakt deel uit van de campagne van Hand in Hand tegen Racisme. Discriminatie bij het aanwerven is een onrecht, draag de pin! Klik hier voor meer info.

Persbericht ter aankondiging van de campagne lees je hier.

Er volgen nog meer interviews die in het nieuwe Kif Kif dossier 'Jobdiscriminatie' te lezen zullen zijn.