Laten we ons niet beperken tot één deel van de onderdrukte vrouwen, maar laten we opkomen voor elke vrouw eender waar ter wereld die zichzelf niet mag zijn, omdat eender wie denkt het recht te hebben te bepalen wat zij mag of kan dragen.
Na vanochtend het zoveelste ‘boerkini-artikel’ gelezen te hebben, schrok ik toch even heel hard van hoe basic een opiniestuk kon zijn. Ik vermoed dat zelfs Filip De Winter ondertussen met betere argumenten afkomt dan Darya Safai in haar laatste opiniestuk in De Morgen.
U vraagt zich af hoe je feminist kan zijn en toch een symbool van discriminatie kan verdedigen. Wel, het antwoord is simpel: dat lijkt me zeer moeilijk. Op uw tweede vraag moet ik dan weer ‘ja’ antwoorden met daarnaast een kleine kanttekening. Wie opkomt voor de boerkini -die gedragen wordt uit vrije wil- kan zeker progressief zijn en opkomen voor vrouwenrechten. Sterker nog, wie dat niet doet kan zich best niet zo noemen.
Een boerkini of een hoofddoek of eender welke andere vorm van hijab is geen symbool van discriminatie. Het wordt dan misschien wel gebruikt in bepaalde landen om vrouwen te onderdrukken, dat hoort nog geen reden te zijn om het algemeen te bestempelen als symbool van onderdrukking, zoals men hier in het Westen steeds probeert op te dringen. Als we enkel al naar de woordkeuze kijken van een simpele wetsuit gedragen door moslima’s, zegt dat voor mij al meer dan genoeg. Door zelf steeds te hameren op de ‘onderdrukkende’ rol van de hijab, zorgt u grotendeels mee voor deze onderdrukking. Er zijn genoeg meisjes en vrouwen die deze keuze vrijwillig hebben gemaakt, maken en zullen maken. Als men vervolgens vrouwen gaat weigeren om deel uit te maken van het sociale leven vanwege hun hijab, dan wordt het een self-fulfilling prophecy waarbij deze vrouwen inderdaad als tweederangsburgers door het leven moeten gaan, iets dat vaak genoeg gebeurt. Dat is alvast een deel van het probleem, maar wat mij echter het meest stoort, is dat u durft te schrijven dat vrouwen die wensen een hijab te dragen zelf kiezen voor een leven als tweederangsburger en alle vernederingen die daarbij horen. Dezelfde discriminatie en onderdrukking die u in Iran aanklaagt, lijkt u nu ironisch genoeg volledig goed te praten: vrouwen mogen onderdrukt en gediscrimineerd worden op basis van kledij.
Zoals velen vind ik het zeer jammer dat in landen zoals onder andere Iran de vrijheid van de vrouw zo hard beperkt wordt en zij ook als tweederangsburger door het leven moeten gaan. Alleen snap ik niet zo goed waarom u het strandfeest van afgelopen zaterdag hierbij betrekt. Zoals u zelf aanhaalt was iedereen vrij te dragen wat men wilde: boerkini, bikini, carnavalspak… En was het geen actie om de boerkini te promoten. U lijkt volledig het punt te missen van deze protestactie. Een vrouw moet vrij zijn om te dragen wat zij wil dragen. Geen man, noch wet hoeft haar voor te schrijven wat gepast of ongepast is. Elke vrouw hoort baas te zijn over haar eigen lichaam en wie dat graag toont hoort die vrijheid te hebben en wie dat liever bedekt hoort over diezelfde vrijheid te beschikken. Door slechts voor één deel van de vrouwen op te komen, namelijk zij die onderdrukt worden omdat ze zich verplicht moeten bedekken, maakt dit geen feminist van u, maar iemand die door haar frustraties de rechten en vrijheden van een ander groot deel van de vrouwen miskent. U verwijt hen onterecht van iets waar u zich zelf schuldig aan maakt. Het is niet omdat u anders discrimineert, dat u minder erg discrimineert.
Dat men in Iran de hijab misbruikt, is geen reden om een wereldwijd verbod in te voeren op de hijab. Omdat er in Iran sprake is van indoctrinatie hoeft nog niet te zeggen dat dit overal zo geldt. Tenzij u probeert te insinueren dat elke vrouw die hier in België vrijwillig de hijab draagt volledig geïndoctrineerd is en zelf niet in staat is om zelf keuzes te maken in het leven. Vergeet alstublieft vooral niet dat keuzes waar u zich niet in kan vinden, ook keuzes zijn en evenveel respect verdienen.
Ten slotte vraagt u vrouwen met een moslimachtergrond en progressieve westerlingen om op te komen voor vrouwen die echt geketend zijn aan hun kledij. Ik doe bij deze een tegenoproep: laten we ons niet beperken tot één deel van de onderdrukte vrouwen, maar laten we opkomen voor elke vrouw eender waar ter wereld die zichzelf niet mag zijn, omdat eender wie denkt het recht te hebben te bepalen wat zij mag of kan dragen. En laten we als vrouw elkaar al zeker niet onderling beginnen discrimineren. Samen sterk.
