Een België waar namen zoals Adeolu , Oliha en Owa ook aanvaard worden als doorsnee Belgische namen. Dat is het België dat ik voor mijn kinderen wens.
Na 18 maanden en met een nieuwe wereldrecord op zak, hebben we eindelijk een regering.
Elio Di Rupo als premier is ondertussen een feit. Goed voor de Belgen. Maar over zijn bekwaamheid heeft iedereen een mening. Meningen zijn zoals billen. Iedereen heeft er een paar.
Di Rupo, de man met de keurige stropdassen heeft ons beloofd om voor een evenwichtige regering te zorgen. Slimme, krachtige woorden. In zijn eigen woorden, "We zullen een regering van verandering zijn. Een diepgaande en duurzame verandering , maar zonder aan ons sociaal model of ons federaal model te raken."
Hij is de eerste Waalse premier in meer dan 40 jaar; de eerste openlijke homosexuele premier en ook de eerste premier die zo dol is op stropdassen. Maar gelukkig is hij ook meer:
Volgens velen is hij een man met een intellectuele openheid. Hij wordt vaak beschreven als slim. Bereid om te leren. Allemaal noodzakelijke eigenschappen voor een eerste minister. Hoor je de 'Maar' al komen? 'Hij spreekt toch geen fatsoenlijk Nederlands'. Onze nieuwe eerste minister moet blijkbaar ook aan nieuwe verwachtingen voldoen. 'Hij kan dat nooit goed doen' heb ik ook de laatste weken veel gehoord. Vroeger werd zijn 'Italiaans' zijn hem kwalijk genomen. Nu is het zijn Waalse identiteit die hem kwalijk wordt genomen door sommigen. Hoe kunnen we Atelaw Bekele ( geboren en getogen in Ethiopië; 3 jaar belg; nieuwe Europees kampioen veldlopen ) als Belg aanvaarden en toch Elio in het hokje Waal duwen?
Ik heb samen met mijn kinderen de eedaflegging van Di Rupo op TV gezien. Het was ontroerend voor mij. Na maanden palavaren is het gelukt, en krijgen we een eerste minister met een naam die 'vreemd' klinkt; die Nederlands spreekt als een vreemdeling: hij spreekt elk woord uit alsof hij bang is om het te breken; alsof woorden gemakkelijk beschadigd geraken. Zet het België van Elio 1 ons op het pad naar een meer verenigde blik? Een zichtveld met plaats voor Belg zijn en tegelijkertijd Vlaams en Turnhoutenaar of Belg zijn en Waal en Bergenaar? Een België waar namen zoals Adeolu, Oliha en Owa ook aanvaard worden als doorsnee Belgische namen? Dat is het België dat ik voor mijn kinderen wens.
