[Opinie] Buiten STRIJD, binnenstrijd (tweede brief aan Youssef)

Soms valt de tijd even stil en wil je niet geloven wat je hoort, wil je niet geloven wat je voelt. En toch is het de onverbiddelijke, kille realiteit. Waarschijnlijk ben je verwonderd dat ik opnieuw in mijn pen kruip.
[Opinie] Buiten STRIJD, binnenstrijd (tweede brief aan

Ik denk dat een van de dingen die ik geleerd heb van Kato’s strijd is dat mensenrechten ondeelbaar zijn.

 

Beste Youssef

Soms valt de tijd even stil en wil je niet geloven wat je hoort, wil je niet geloven wat je voelt. En toch is het de onverbiddelijke, kille realiteit. Waarschijnlijk ben je verwonderd dat ik opnieuw in mijn pen kruip.

Ik weet het, je zal misschien nooit deze brief lezen, dan is dit gewoon eenrichtingsverkeer. Toch is er iets aangrijpends gebeurt die mij en een aantal van mijn vrienden wezenloos achterlaat met een grote vraag: Waarom?

David Kato, een van de Oegandese voorvechters van gelijke rechten, werd brutaal vermoord. Hij zag het recht om lief te hebben wie je wilt, ongeacht het geslacht, als deel van de meest rudimentaire mensenrechten.

Toen hij voor het Oegandese gerecht de strijd aanbond tegen de haat verspreidende media, getuigde hij niet alleen moed, hij toonde ook dat je je nooit mag laten ketenen aan vooronderstellingen. Een strijd is nooit verloren, zolang je niet opgeeft. David vocht tegen de haat van Goliath. Met succes. Een revolutie. De wet beschermde opnieuw. Tegen mensen die heksenjachten nieuw leven willen inblazen. Hij heeft het moeten bekopen met zijn leven.

Waarom. Dat is het woord dat in iedereen spontaan opkomt. Vanwaar die haat tegen mensen die hun gevoelens niet willen en kunnen wegstoppen? Voor mensen die strijden voor mensenrechten, voor mensen die strijden tegen vooroordelen. Vooroordelen die hardnekkig een voedingsbodem vormen voor alle vormen van uitsluiting.

En het klimaat in Uganda was en is nog steeds haatdragend. Daarom was David Kato een jaar geleden onder andere naar Brussel gekomen. Want Uganda valt ten prooi aan zinloos geweld tegen holebi’s. Mensen worden opgejut door extremisten uit fundamentalistische christelijke en uit extremistische islamitische hoek. Het probleem met extremisten is dat ze door hun blindheid, hun obsessie de waarden van hun oorspronkelijke religie volledig ondergraven. Naastenliefde en moord zijn toch elkaars tegenpolen?

Wees gerust, de mensenrechten in Uganda zijn niet buiten strijd, integendeel … ze werken duidelijk inspirerend voor mensen daar … en hier. Van binnenuit.

Ik las een persbericht van Kato’s Oegandese vrienden, en werd stil van de waardigheid waarmee ze de rouw dragen. Ze vragen hierin respect te hebben en het Oegandese gerecht zijn werk te laten doen. Ze hebben heel goed begrepen, dat inadequate buitenlandse inmenging gerechtigheid meer kwaad dan goed kan doen. Net zoals David destijds vertrouwen had in een efficiënt gerecht en daar ook gelijk kreeg.

Wat kunnen we dan wel doen? Ook hier zou ik opnieuw naar voorstellen van zijn vrienden van de SMUG willen verwijzen. De Oegandese regering onder druk zetten om het onderzoek naar deze moord heel minutieus en correct uit te voeren. Ook moeten we blijven aandacht hebben opdat de Oegandese anti-homowet er nooit zou komen. We moeten blijven pleiten voor mensenrechten, integraal en voor iedereen.

Oproepen om bijvoorbeeld de ontwikkelingshulp te koppelen aan holebirechten, lijken op het eerste zicht een stok achter de deur om de regering onder druk te zetten, maar werken contraproductief. Want de enige die je hiermee echt treft zijn de zwaksten uit de Oegandese samenleving.

Mij lijkt het veel efficiënter om de verantwoordelijken voor het verspreiden van de hate speeches aan te pakken. Want door die buitenlandse inmenging aan te pakken, tonen wij aan dat er de buitenlandse inmenging is van extremistische Amerikaanse katholieken en extremistische moslims die de binnenlandse ontvoogdingsstrijd voor meer mensenrechten proberen te fnuiken (waaronder het recht om lief te hebben ongeacht het geslacht).

Ik denk dat een van de dingen die ik geleerd heb van Kato’s strijd is dat mensenrechten ondeelbaar zijn. We zullen hem nooit meer zien pleiten voor de meest rudimentaire mensenrechten. Want hij werd vermoord … uit lafheid .. uit haat ..uit onmacht. Dankzij zijn strijd voor gerechtigheid, het protest en roep tot internationale solidariteit … werden de uitsluiting of discriminatie aan de kaak gesteld van holebi’s in Uganda.

Youssef, ik hoop dat Kato’s leven ook een beetje jou zal inspireren. Van binnenuit.

Oriëntaalse groetjes
Saïd Al Nasser

IN MEMORIAM
David Kato

werd op 26 januari 2011 brutaal vermoord in zijn woning te Kampala, Oeganda.

David was een gerespecteerde leraar, publiek woordvoerder voor SMUG, Sexual Minorities Uganda en jarenlang een boegbeeld in de strijd voor de mensenrechten van Holebi’s en transgenders.

Zijn familie, vrienden, collega's en medestanders zijn diep geroerd door de talrijke blijken van medeleven uit de hele wereld.

Een collectief van LGBTI organisaties houdt op zondag 13 februari . 2011 om 14.30 u een In Memoriam voor David KATO.

In zaal Rubens – Statiestraat 175 – Berchem (vlak aan station) waar een rouwregister kan ondertekend worden.

WISH vzw heeft op 13 februari een valentijnsfeest gepland, “WISH To Be Special” een teadance van 14h. tot 21h. voor holebi- en transgender asielzoekers van over gans België.

In samenwerking met Fedasil (AHHA), Rainbows United (Merhaba, Rainowhouse, The Belgian Pride, WISH, AHHA) en met steun van Het Roze Huis Antwerpen was gepland om voor deze doelgroep, - die hun seksualiteit vaak in de anonimiteit van een groot asielcentrum of een Lokaal Opvanginitiatief, waar ze niet ge-out zijn, moeten beleven, - een valentijnsfeest aan te bieden.

We verwachten 120 holebi- en transgender asielzoekers uit alle hoeken van het land, en van minstens 20 diverse nationaliteiten.
De moord op David Kato heeft ons ertoe aangezet het feest, wat het nog steeds zal zijn, te beginnen met een herdenkingsplechtigheid.

Iedereen wordt van harte uitgenodigd aan deze plechtigheid deel te nemen en op die manier de aanwezige holebi- en transasielzoekers een hart onder de riem te steken. Deze doelgroep is slachtoffer van dezelfde mechanismen die tot de moord op David Kato geleid hebben, en als holebi-of transvluchteling hebben velen onder hen geen echte familie om samen dit soort van pijnlijke evenementen te verwerken.

Om aan de noden en behoeften van de doelgroep holebi-asielzoekers tegemoet te komen wordt het korte maar krachtige muzikale afscheidsplechtigheid om 14h30, waarna we het valentijnsfeest laten doorgaan. De Gentse Jazz Diva “Sabijn” en een gerenommeerde Oegandese Jazz pianist zullen een sterk muzikaal signaal geven en David Kato alle eer aan doen. Zij stellen zich ook met al hun talent garant om daarna het feest terug op gang te trekken. Vanaf 17h. tot 21h. neemt een Afrikaanse DJ en enkele bandjes over.

Tijdens de herdenkingsplechtigheid wordt iedereen geconfronteerd met de plaats die voor altijd leeg zal blijven. De stoel van David zal op vele fora en plaatsen voor altijd leeg blijven, maar zijn nalatenschap zullen we in ere houden. David heeft veel gereisd en bracht zijn boodschap tot in alle uithoeken, met die erfenis moeten wij verder werken. Onvermoeibaarheid en inhoud kenmerkten hem, littekens merkten hem. Overal waar David Kato LGBTI-rechten op de agenda heeft geplaatst, moeten mensen met zijn nalatenschap aan de slag, ook hier in Vlaanderen, In België en in Europa.

IN MEMORIAM
David Kato

was brutally murdered on the 26 of january in his home at Kampale, Uganda.

David was a respected teacher, advocacy officer of Sexual Minorities Uganda (SMUG) and a long time leading activist for lesbian, gay and transgender human rights.

David's family, colleagues and friends are deeply touched by the numerous condolences and offers of support from the global community.

A collective of LGBTI groups will hold a vigil in memory of David on feb. 13 at 14.30 h in the Rubens hall – Statiestraat 175 - 2600 Berchem.

A mourning register will be available for being signed.


IN MEMORIAM
David Kato

a été cruellement assasiné le 26 janvier dans sa maison à Kampala, Ouganda.

David fut un professeur respecté, le porte-parole officiel pour SMUG, les Minorités Sexuelles de l' Ouganda et pendant de longues années un combattant en chef pour les droits de l'homme des personnes LGBTI.

Sa famille, ses collegues et amis se disent fort émus par les nombreux témoignages de deuil et de support exprimé par la communauté mondiale.

A la mémoire de David un collectif de groupes LGBTI organise un memorial le 13 février à 14.30h dans la salle Rubens –Statiestraat 175 à 2600 Berchem où un registre de deuil pourra être sousigné.