Superdiversiteit

Het begrip diversiteit draait om aanvaarding en respect. Ieder individu is uniek; We verschillen allemaal van elkaar op vlak van etniciteit, geslacht, seksuele geaardheid, socio-economische status, leeftijd, fysiek, geloof, politieke overtuiging of andere ideologieën. Positief omgaan met diversiteit betekent het ontdekken van deze verschillen in een veilige, positieve en stimulerende omgeving. Het is iemand begrijpen. Het is niet alleen iemand tolereren, maar ook en vooral het omarmen en toejuichen van de rijke dimensies van het anders-zijn van iemand. Zo veel vooroordelen De laatste decennia wordt de bevolking meer en meer divers. Spijtig genoeg blijkt dat veel mensen het hier moeilijk mee hebben. We worden verondersteld om bij een nieuwe ontmoeting niet te snel te oordelen over iemand, maar doen dit vaak toch. Het is niet de huidskleur of de seksuele geaardheid die mensen beter of slechter maken. We zouden een ander criterium moeten gebruiken om bijvoorbeeld te oordelen over wie de beste kandidaat is voor een bepaalde baan. Mensen moeten als individuen bekeken worden en niet als leden van een bepaalde groep. We zouden doordrongen moeten zijn van het idee om mensen te aanvaarden en te respecteren zoals ze zijn. De wet en het discours over vooroordelen en discriminatie baseren zich op zes soorten ‘kenmerken’: geslacht, ras, handicap, seksualiteit, godsdienst en geloof, leeftijd. Wil dat zeggen dat je iemand echt kent als je weet dat hij ‘zwart’, ‘gehandicapt’, ‘homo’ enz. is? Kan je met deze kennis de openbare dienstverlening aanpassen aan de individuele behoeften van iemand? Wat vertellen deze kenmerken een privébedrijf dat een nieuw product wil ontwikkelen over het consumptiegedrag van haar klanten? Wat zeggen algemeen aanvaarde opvattingen over wat werkelijk speelt bij de bevolking? Misschien worden miljoenen mensen simpelweg bestempeld als ‘anders’ omdat ze niet passen in de bureaucratische categorieën. ‘Ik ben meer dan en groter dan welke categorie ook’; Ik draag geen nummer, ik ben een mens… Heeft het multiculturalisme gefaald? Volgens sommige autoriteiten heeft het multiculturalisme gefaald, meer bepaald volgens de Britse Eerste Minister David Cameron en de voormalige Australische Eerste Minister John Howard. Maar misschien bekijken zij multiculturalisme gewoon op een verkeerde manier. Mensen categoriseren kan helpen om groepen die benadeeld en gediscrimineerd worden, te leren kennen. De manier waarop de overheid dit echter doet, is in het beste geval onhandig te noemen en in het slechtste geval verouderd en irrelevant. Er is nood aan meer openheid en flexibiliteit om te kunnen begrijpen wat een veranderende identiteit en verschillen kunnen betekenen voor de sociale realiteit van een individu. De lokale en bovenlokale overheid en publieke instanties moeten er voor zorgen dat klachten over discriminatie gestaafd kunnen worden en dat beslissingen niet gemaakt worden op basis van veronderstellingen. Naar een behandeling als uniek individu Iedereen verlangt ernaar om – zeker bij openbare diensten - behandeld te worden als een individu met persoonlijke behoeften en niet uitsluitend als lid van een bepaalde groep. Het is onze plicht om geen veronderstellingen te maken bij het nemen van beslissingen over een sociaal beleid dat hun leven zal beïnvloeden. Het belangrijkste is dat we een nieuwe manier van denken hanteren, die mensen niet meer volgens een verouderde en irrelevante denkwijze categoriseert en niet veronderstelt dat mensen uit bepaalde groepen allemaal dezelfde persoonlijkheid hebben en dezelfde behandeling nodig hebben. Een openbare dienst moet elke klant als uniek individu behandelen. Als we onze openbare dienstverlening kunnen personaliseren, dan kunnen we onze aanpak van gelijkheid ook personaliseren.