[Ali's Wonderland] Ceci n’est pas un ghetto…

Ali koesterde in de vorige aflevering zijn nieuwe WonderLandse Ik. Hij ontdekt nu de Wondere Waarden en Normen, het cement van de Natie in volle glorie. Ali koesterde in de vorige aflevering zijn nieuwe WonderLandse Ik. Hij ontdekt nu de Wondere Waarden en Normen, het cement van de Natie in volle glorie. Ali vroeg zich af hoe het nu verder moest. Hij was ver van huis en moest hier nu een thuis bouwen in een vreemde wereld waar alles zo ... vreemd en onlogisch in elkaar zat. Dieren leken hier de plak te zwaaien, en voedsel kreeg soms vreemde bijwerkingen. En nog het ergst van al, Ali was zichzelf niet, maar voorlopig leek hem dat vooral voordelen op te leveren.

Na uren dwars door het bos te wandelen kwam Ali bij een zonevreemde villawijk terecht. De huizen leken allemaal te wedijveren in wansmaak. De slagbomen, de prikkeldraad, de hier-waak-ik-bordjes en de torenhoge hagen verraadden dat het gemeenschappelijke element die de wijk samenhield Angst was. De kijkkastjes in ieder huis hielden de Angst levendig door programma's die het beste in de mens naar boven brachten. Iedere inwoner van Wonderland kreeg een programma op maat aangeboden zoals sommige verdedigers van Sarkosconi’s maffia-cratie zouden zeggen: “Leve Brood en Spelen, Next Generation”. L’histoire se répète.

Bij een van de villa's hield Ali halt en hoorde hij een kind krijsen. Hij probeerde te loeren om te zien wat het kind aan het krijsen bracht, toen hij plots de indruk kreeg bekeken te worden. En nee .. het waren niet de onbemande camera's, de webcams, DoubleFaceBook, Google Street View of de lasergerichte inbreuken op de privacy die hem dit Big Brothergevoel gaven. Nee ... een kat zat hem met een brede grijns aan te staren. Ali kon zijn nieuwsgierigheid niet meer de baas en vroeg hem:

- Wie bent u?
- Ik ben de Cyprese kat.
- Cyprese ... van Cyprus? Ah … je bent dus ook vreemd?
- Mmm ... Iedereen is hier vreemd, en iedereen doet hier vreemd. Had je dat nog niet door?
- Niet helemaal ... Ik twijfelde.
De kat bekeek hem weifelend aan, zorgvuldig wegend in welk kamp deze vreemde eend in de bijt zat. Gezien hij niet onmiddellijk Ali thuis kon brengen, vroeg hij hem op de man af: En wie ben jij?
- Ik ben Alain .. euh Ali.
- Ali of Alain?
- Beetje van de 2 denk ik.

De kat begon nog breder te grijnzen. In de ogen was het oordeel gevallen: knettergek.

Ali wist niet goed wat gedaan. De stilte en de grijns brachten hem in verlegenheid. En tot zijn  eigen verbazing merkte hij dat het effect van het drankje een beetje uitgewerkt begon te raken. Hij dacht en probeerde een zinnig antwoord te bouwen.

- Hmmm. Ik ben hier een beetje per toeval terechtgekomen. Wonderland is toch een heel vreemd land voor mij. Wat een raar gedoe hier.
- Als je niet een beetje vreemd was, zou je hier niet zijn, dat weet je toch. Dus ben je hier toch wel op je plaats, niet?

De logica van de kat leek helemaal niet logisch. Ergens wrong het, maar waar?
Na deze laatste woorden verdween het beest z'n kop met daarna de rest van zijn lichaam. Hij leek wel op te lossen in de lucht. De brede grijns was het laatste wat bleef nagloeien.

Wordt Vervolgd....

Lees ook de eerste aflevering van Ali's Wonderland

Lees ook de Tweede aflevering van Ali's Wonderland
Fan van Ali? Wordt vriend met hem op facebook

Meer info over Ali's Wonderland? Surf naar de Wonderland website
Of mail Ali