[Ali's Wonderland] Ceci wordt knokken!

Alibi Alains eerst wapenfeit op TV werd brutaal onderbroken door reclame. De intro van de Smulpartij smaakte naar meer, niet?Alibi Alains eerst wapenfeit op TV werd brutaal onderbroken door reclame. De intro van de Smulpartij smaakte naar meer, niet?

Presentator Wonderland Alain: Welkom terug bij de openingsspeech van de grote Smulpartij. Wilfriet, ga je gang!

Marten Wilfriet :

Welkom terug. Onze Smulpartij kiest radicaal voor de Multi-culinaire maatschappij in al haar facetten… Zijn we immers niet allen gevoed met de vruchten van de ons zo dierbare grond?
Als dat geen voedingsbodem is voor een gezamenlijk project dan weet ik het ook niet meer.
Werner Finck, … die jullie ongetwijfeld heel goed kennen zei ooit: “Wat in de politiek ontbreekt, is een machtshongerstaking”.

Wel beste vrienden, ik wil jullie niet langer op jullie politieke honger laten zitten. Politiek is niet zomaar uit het niets opgedoken. De relatie tussen politiek én onze eetcultuur stamt al uit de tijd toen allerlei stammen vurige pleidooien bij de kookketels hielden. De jacht naar voedsel van onze voorouders maakt plaats voor het jachtige leven van nu. Sommigen willen er weer een jungle van maken. Zoals Samuel Taylor ooit zei: wat in de politiek met angst begint, eindigt meestal in dwaasheid.

Voedsel voedt de ideologie, de wortels van de politiek. Wiens brood men eet, diens woord men spreekt. Dus zullen we zeker hieraan aandacht besteden, ook in onze interne politieke keuken.

Om eventjes te illustreren: Het is niet toevallig dat de boerenbond de plak zwaait in de politieke interne keuken van onze Vlaamse Rooms-katholieke volkspartij. Als de melklobby daar geen hand in heeft weet ik het ook niet meer. Ja, ik hoor al dat sommigen van hun melk zijn. Het is niet toevallig dat een zekere Kok premier werd in Nederland, dat een pindaboer in Amerika het tot president schopte. Het is niet toevallig dat Kofi uit Ghana Secretaris-Generaal van de VN werd. Het is niet toevallig dat de Anglo-Amerikaanse ontmoeting tussen de buitenlandministers Brown-Rice, vragen deed rijsten over Irak. En wat Europa samenbracht waren toch onze voedingsstoffen en onze natuurlijke rijkdommen!  En iedereen weet nu wel wat een kracht er schuilt in een onooglijk, simpel Tunesische groentenboertje! Hij ontketende  een ware voedselrevolutie op wereldschaal tegen de  meest strikte regimes.

Maar laten we het niet te ver zoeken. De keuken zwaait ook in ons politiek microkosmos de plak. Bij ons had je de Nieuwe Politieke eetCultuur: De politieke “Uitzendingen voor Derden” werden vervangen door de kookprogramma’s op TV. Minister Vanden Boeyenants raakte op meesterlijke wijze zijn saucissen kwijt door zich te bombarderen tot hofleverancier van het leger. De wafelijzerpolitiek van België is wereldberoemd in Vlaanderen en Wallonië. Het is niet toevallig dat een zekere Steve eerst cafébaas, daarna partijbaas werd en dan zijn politieke memoires en programma in kookboeken verstopt.

In een vorig leven (niet het mijn, van Steve bedoel ik) heb ik die ooit eens geïnterviewd en toen pas werd me echt duidelijk hoe erg de politiek én het keukenjargon verstrengeld zijn: Hij vertelde dat hij begonnen was met wat toogpraat in zijn café. De mensen waren zo opgetogen van zijn wel unieke én duidelijke manier van verwoorden: ze dronken niet alleen het gerstenat die hij hen inschonk, maar ook zijn woorden. Toen op een dag kwam hij iemand van de SPA tegen die hem overtuigde om zich klaar te stomen voor belangrijker werk. Wonder boven wonder: hij schopte het van koksmaatje tot chef kok van zijn partij. Op tijd besefte hij hoe grillig de politiek is en voor hij op de rooster werd gelegd, had hij al een nieuwe bezigheid met een provinciaals sausje.

Iedere partij heeft zijn specialiteit, haar centraal thema die het voedt en doet ontplooien: De grote partijen draaien vooral hun eenheidsworst, kleine partijen hebben elk hun niche in de maatschappij. Een duidelijker politiek-culinaire boodschap met een afgebakend publiek is de boodschap.
 
De kloof wordt echter groter. Het is een publiek geheim: het botert al een tijdje niet tussen het gewone volk en de politiek. De politiek is niet veel soeps. De meeste politici zouden hun grote wafel moeten houden denkt een groot gedeelte van het kiezerspubliek. Dat ze eindelijk eens in actie komen en duidelijk tonen wat ze voor ons, de kiezer in petto hebben. Wat er op het menu staat voor de grote uitdagingen van onze Multi-culinaire maatschappij. Voorlopig bakken ze er op dit vlak niets van. Beperken ze zich tot flauwe afkooksels zonder visie, borrelnootjes … bah. Wij vonden het geRechten en plichten verhaal uit! De Marinade van Keulen, het konijn met gebroken oor en pruimen, enz. zijn allemaal recepten uit onze politieke keuken. Kies voor ons, want wij zijn het origineel!

Waarde disgenoten …

De maatschappijkritiek is al een tijdje in kritieke toestand binnengebracht, maar wat baten kaars en bril als men ze in coma wil! Onze cordon culinaire zal van onze partij in no-time een aantrekkingspool maken. Losse elementen bij de liberalen zullen in onze Cordon Blue vleugel onderdak vinden, de rooien zullen we van hun steak brengen. Ja, … bien saignant.

De SMULPARTIJ is uw waardig alternatief. Hooggeëerd publiek, nu denkt u waarschijnlijk wat al die andere partijen gemeen hebben? Wat zouden die gemeen hebben, hé? Wel het antwoord zit al in de vraag!

Ga en vermenigvuldig uw ideeën goed! Breng iedereen van de kook. Breng leven in de brouwerij. Da’s pas een politiek statement.   

Lees ook de vorige afleveringen van Ali's Wonderland: De eerste aflevering van Ali's Wonderland De tweede aflevering van Ali's Wonderland De derde aflevering van Ali's Wonderland De vierde aflevering van Ali's Wonderland De vijfde aflevering van Ali's Wonderland De zesde aflevering van Ali's Wonderland De zevende aflevering van Ali's Wonderland

Fan van Ali? Wordt vriend met hem op facebook

Meer info over Ali's Wonderland? Surf naar de Wonderland website Of  mail Ali