Dit schrijven, stelde hij vast, bracht hem terug dichter bij de liefde van zijn leven.
Op 22 maart 2016, de dag van de aanslagen in Brussel, verloor Mohamed El Bachiri zijn vrouw Loubna door het koele, moordende optreden van enkele terroristen. Hierover vertelde hij op 23 december 2016 in het VRT-programma De Afspraak en hij beroerde daarmee het hele land. Een warme kerstboodschap net voor de feestdagen. Mohamed El Bachiri en David Van Reybrouck sloegen de handen in elkaar en schreven samen een boek met als basis de gevoelens – waaronder het immense verdriet – die gepaard gingen met het verlies van Loubna. Mohamed begon na de dood van zijn vrouw te schrijven over zijn gevoelens en de pijnlijke en tegelijkertijd prachtige herinneringen aan haar. Dit schrijven, stelde hij vast, bracht hem terug dichter bij de liefde van zijn leven.
Het boek telt slechts negentig pagina’s, maar die negentig bladzijden zijn ruim voldoende om de lezer op een zeer directe, emotionele manier te raken. Hij schrijft op zo’n manier dat het de lezer niet onberoerd laat. In het begin van het boek duiken tal van onschuldige verhalen op over zijn leven in Molenbeek, over opgroeien, over de schooljaren, …
Wat hij vertelt over de liefde die hij en zijn vrouw deelden, is zeer herkenbaar. Hun allereerste ontmoeting, de aanpassingen die men meemaakt en het speelse karakter van de relatie: men begrijpt probleemloos hoe dit voelt. Wat men niet weet, is wat het betekent als die geliefde op zo gruwelijke wijze aan haar einde komt. Op bepaalde momenten staat El Bachiri zeer dicht bij de lezer, maar tegelijkertijd blijft het bijzonder moeilijk om zo’n ontzettend gemis en zo’n groot verdriet te voelen. We kunnen meeleven, maar het op dezelfde manier voelen is haast onmogelijk.
Ook de liefde voor zijn zonen komt aan bod, onder meer hoe hij hen probeert te bedaren en te sturen naar een verdriet zonder wraakgevoelens. Vaak voelde hij zich, zoals hij het zelf zo mooi omschrijft, de enige overgebleven kapitein op een schip met drie matrozen, op een oceaan van verdriet.
Over El Bachiri hoort men wel vaker zeggen dat hij goed geïntegreerd is, doorgaans met de toevoeging: ‘Waren ze allemaal maar zo’. Er wordt een indruk gecreëerd dat El Bachiri – een doorsnee moslim die uit liefde handelt en plots geen cijfer is, maar ‘een mens’ – een uitzondering is. Kan men pas geïntegreerd worden geacht als men zoiets gruwelijk heeft meegemaakt, dat ook heel België geraakt heeft? Men mag betreuren dat ook in het geval van zo’n immens verdriet etniciteit een rol blijft spelen, een gegeven dat, zou je denken, banaal zou moeten zijn op zulke momenten.
Op maandag 15 mei organiseert De Roma een dubbele boekvoorstelling rond 'Een Jihad van liefde' en 'Vrede kun je leren' met de auteurs Mohamed El Bachiri en David Van Reybrouck. Inkompris is 5 euro (boek ‘Een Jihad van Liefde’ inbegrepen).
Meer info: https://www.facebook.com/events/181472689040207/?active_tab=about / http://www.deroma.be/Kalender.aspx#!eventid=1516
