Het is niet evident om als politie-inspecteur in dienst, openlijk een mening te geven aangaande maatschappelijke issues, maar de affaire rond het achterhouden van cruciale informatie over de meest gezochte terrorist van de wereld door de Mechelse korpschef Yves Bogaerts is te belangrijk om er over te zwijgen.
De Mechelse korpschef is niet aan zijn proefstuk toe. Een reden temeer waarom het voor mij onbegrijpelijk is dat burgemeester Somers hem openlijk blijft steunen. Ergens moet de Mechelse burgervader het wel beseffen want op de persconferentie van 25 maart stuurde hij zijn kat. Het is niet de eerste keer dat de korpschef informatie achterhoudt voor het parket en het informatiekruispunt. Wat nu met de recente affaire exact is gebeurd zal moeten blijken uit het onderzoek dat door het Comité-P wordt gevoerd. Opmerkelijk is dat geen enkele Mechelse korpschef ooit, eervol is opgestapt. Er moest altijd één of ander schandaal aan te pas komen.
Mechelen, een stad waarmee ik mezelf identificeer. Waar ik ben opgegroeid. Waar ik ben gevormd tot wie ik vandaag ben. Waar het aangenaam vertoeven is en waar familie en veel vrienden wonen. Meer dan 30 jaar heb ik er gewoond. Ondanks de sterk emotionele band die ik met Mechelen had, besloot ik jaren geleden toch om deze mooie stad de rug te keren. Vandaag blijft er niets meer over dan een wrang en onbehaaglijk gevoel wanneer ik aan Mechelen word herinnerd. Dit bedrukkend gevoel wordt alleen maar sterker wanneer ik geconfronteerd word met de Mechelse politie.
Dit korps heeft mij gediscrimineerd, geminacht, belasterd, van mijn vrijheid beroofd, mijn carrière gefnuikt en labiele burgers tegen mij opgezet. Dit korps heeft er voor gezorgd dat ik mijn opleiding voor politie-inspecteur heb moeten overdoen. Het heeft ervoor gezorgd dat ik in het begin van mijn carrière werd ontslagen. Het heeft mij van mijn inkomsten beroofd en onrechtstreeks ook mijn kinderen benadeeld. Dit kwaadaardig korps heeft mij doelbewust jaren belaagd met de bedoeling mij te schaden.
De Mechelse korpschef vond dat het recente informatierapport van een allochtone collega dat naar de meest gezochte terrorist kon leiden onbetrouwbaar. Ondanks dat het duidelijk informatie bevat over het adres waar S. Abdeslam zich schuilhield. Volgens zijn verklaringen aan de pers was hij niet overtuigd van de betrouwbaarheid van het rapport. Met kennis van zaken stel ik me oprecht de vraag met welk recht hij dit rapport mag beoordelen? De inhoud van het rapport wordt in de eerste plaats beoordeeld door de opsteller en kan achteraf eventueel nog worden geëvalueerd door het informatiekruispunt (AIK). Het informatierapport is echter nooit bij het AIK terechtgekomen. Waar heeft deze man het dan over?
Het is duidelijk dat de Mechelse korpschef zijn ambtsplichten niet kent want hij verklaart dat hij het informatierapport (RIR) aan het parket heeft overgemaakt. Wat op zich vrij opmerkelijk is omdat dat niet behoort tot de geijkte procedure. Dat is ook de reden waarom het parket hem beval om de RIR op te sturen naar de juiste instantie, maar zelfs dat heeft hij niet gedaan. Hij heeft ook niemand gevraagd om dit te doen. Volgens zijn zeggen heeft een ‘zeer competente’ medewerker dit vergeten te doen.
Wie gelooft nu dat een ‘competente’ medewerker dergelijke belangrijke informatie 3,5 maanden lang vergeet op te sturen? En als het zo is had de korpschef er op moeten toezien, want het was op zijn bevel dat het ‘on hold’ werd gezet.
Over betrouwbaarheid gesproken. Dezelfde korpschef heeft in het verleden nooit last gehad van onbetrouwbare informatie die zijn ondergeschikten over mijn persoon aan hem hebben gerapporteerd. Het ene indianenverhaal na het andere hebben ze uit hun duim gezogen om mij persoonlijk te schaden. De aangehaalde feiten bleken later na grondig onderzoek helemaal vals te zijn. Ze werden dan ook door het parket zonder gevolg geseponeerd. Deze van de pot gerukte verhalen vond hij dus wel degelijk betrouwbaar om ze in de ANG te vatten en zelfs in een latere fase (dus na de sepo van het parket) te bundelen en op onrechtmatige manier over te maken aan mijn huidige korpschef.
Naar aanleiding van twee onterechte vermeldingen in de politiedatabank (ANG) vroeg ik hem in 2012 met overtuigingstukken om dit recht te zetten aangezien ik hier veel hinder van ondervind. De korpschef beloofde mij dit onmiddellijk in orde te brengen. Toen ik hem later via e-mail vroeg wat de stand van zaken was weigerde hij mij een antwoord te geven. Erger nog! De korpschef liet nog meer ongegronde ‘feiten’ over mijn persoon in de databank opnemen. Zogenaamde ‘feiten’ die reeds grondig werden onderzocht en die ook door het parket zonder gevolg werden gerangschikt. Zo zie je maar hoe betrouwbaar deze databanken wel zijn.
Ook zeer opmerkelijk is dat de meeste allochtone collega’s die een tijdje in het Mechelse korps werden tewerkgesteld, achteraf hun overplaatsing vroegen om elders in het land en ver van huis hetzelfde werk te gaan doen. De Antwerpse lokale politie wordt vaak verweten van racistisch te zijn. Maar geloof me! De Mechelse lokale politie moet echt niet onderdoen voor die van Antwerpen. De Mechelse burgemeester Bart Somers kwam een tijdje terug met idiote voorstellen om zogezegd zijn politiekorps diverser te maken. Eén van de voorstellen was om allochtonen zonder diploma en onvoldoende kennis van het Nederlands al de kans op een parttime baan bij de politie te geven zodat ze die struikelblokken kunnen overwinnen. Van volksbedrog gesproken!
Hoe dan ook voor wat het achterhouden van belangrijke informatie betreft, ben ik ervan overtuigd dat na het onderzoek van het Comité-P de ware toedracht naar boven zal komen. Dan wens ik maar één ding. Dat gerechtigheid moge geschieden en dat de Mechelse korpschef wordt afgerekend op zijn incompetentie en zijn fouten in het terreurdossier.
