Hoofddoeken en minirokjes, homo- en heterokoppels

De aanval van allochtone jongeren op een homoseksuele jongen in Molenbeek leidde tot reacties van verbijstering in de kranten en het journaal.
Hoofddoeken en minirokjes, homo- en heterokoppels

Uitspraken over een achterophinkende islamcultuur zijn dus wat makkelijk.

 

De aanval van allochtone jongeren op een homoseksuele jongen in Molenbeek leidde tot reacties van verbijstering in de kranten en het journaal.

Koren op de molen van extreem rechts en zelfs niet alleen op die van hen ... Allen lijkt het erover eens dat voorvallen van die aard niet meer van deze tijd zouden mogen zijn. In verschillende buurten rond Brussel is het voor homokoppels niet zonder gevaar om door de straten te wandelen en ook vrouwen die iets te veel bloot laten zien, moeten het steeds vaker ontgelden. 'Weeral moslims' ...

Wie die laatste gedachte koestert, staat best even stil om terug te kijken op ons eigen verleden, nog niet zo ver terug ...

Toen ik als tiener met mijn beste vriend uitging en we passeerden een homo, viel mijn vriend hem ook aan. Ik wist toen niet goed hoe ik daarmee om moest. Dat was 25 jaar geleden in een Gentse buitenwijk waar je na 22u geen kat meer op straat zag.

Een 'blanke' gemeente, met blanke hangjongeren. Die jeugd had het niet begrepen op nichtjes en uitdagend geklede meiden, die floten ze consequent na en riepen ze binnen in cafés.

Vertoonde een van de hangjongeren handtastelijk gedrag, 'dan moest ze zich maar niet zo opzichtig kleden'. Geweld tegen vrouwen kwam toen zelfs nog meer voor dan nu, de man had het toen immers nog meer voor het zeggen. Vrouwen hebben in ons Belgenland nog maar sinds eind jaren '40 stemrecht en de eerste vrouwelijke advocaten studeerden af in de jaren '70. Dat is nog niet eens zo lang geleden.

Hoewel het sindsdien wel de betere kant opgaat, vang je in de media nu en dan nog nieuwtjes op die de indruk geven dat de patriarchale structuur van weleer op zijn terugweg is. Sigfried Bracke die zijn partijgenote Kim Geybels terugfluit omwille van een volgens hem te sexy rokje.
Uitspraken over een achterophinkende islamcultuur zijn dus wat makkelijk.

Factoren als een lage scholingsgraad en een gebrek aan structuur in een vreemde cultuur drijven migrantenjongeren in de extremistische hoek. Sommigen onder hen zijn er misschien van overtuigd dat homo’s en schaars geklede vrouwen een bedreiging vormen voor hun cultuur, maar laat ons ook de leeftijd van de daders niet uit het oog verliezen ...

Beide culturen dichter bij elkaar brengen vraagt om een open maatschappelijke dialoog. Moslimjongeren moeten het nodige zelfvertrouwen krijgen om mee te kunnen in onze competitieve maatschappij.

Belgen hebben de kans om deze jongeren een toekomst te bieden. We kunnen laten zien dat onze 'westerse' manier van leven nog niet zo slecht is; dat ook wij nog moeten groeien en dat we allen best wel samen kunnen leven in de meest rijke diversiteit: hoofddoeken en minirokjes, homo- en heterokoppels hand in hand.