Antwerpen dient als hoofdlocatie, maar er worden ook films getoond in Leuven, Brussel, Cuenca (Ecuador) en Pitrufquen (Chile)
In het Antwerpse Cinema Zuid start op zaterdag 17 november de vierde editie van het Latijns-Amerikaans Filmfestival van Vlaanderen. Antwerpen dient als hoofdlocatie, maar er worden ook films getoond in Leuven, Brussel, Cuenca (Ecuador) en Pitrufquen (Chile). Het festival wil een nauwe band creëren met het subcontinent en geeft een internationaal karakter aan de vertoningen.
36 langspeelfilms en 15 kortfilms werden geselecteerd voor de competitie omwille van hun schoonheid, universaliteit, originaliteit en technische kwaliteit. De films laten ook heel verschillende gezichten zien van het hedendaagse Latijns-Amerika: de traagheid van het rurale, de duizeligheid van het stedelijke, de diversiteit van de volkeren, hun drama’s en angsten. De selectie maakt ook plaats voor geëngageerde films over thema’s van pijnlijke relevantie en actualiteit zoals genderkwesties, migratie en mensenrechten.
Het festival investeert ook sterk in de interactie tussen het publiek en de filmmakers. Zo zal de openingsfilm van het festival, het Venezolaanse "El chico que miente", vertoond worden in aanwezigheid van de regisseuse Marité Ugas. Verder zullen een 15-tal genodigden zelf hun films kunnen voorstellen.
Een week lang, tussen 17 en 24 november, zullen niet alleen onafhankelijke films, maar ook grote titels zoals "O Palaço" (Braziliaanse inzending voor de Oscars), "Todos tus muertos" (Beste Fotografie op Sundance) of "Pacha" (warm onthaald op de jongste Berlinale) worden geprojecteerd.
“Pacha” is een van de films die Andres Lubbert, coördinator van het festival, persoonlijk wil aanraden, een film die voor hem heel authentiek is en heel eigen aan Bolivia (en Uyuni, zowat de mooiste plek in het Boliviaanse landschap). “Pacha” vertelt het verhaal van recente politieke conflicten vanuit een kinderlijk perspectief vol fantasie en spiritualiteit. Ook “Diablo”, een tarantinesque gewelddadige komedie (het tegenovergestelde van “Pacha”, dus), selecteert Lubbert als een van de highlights van de selectie omwille van het slimme entertainment van de prent.
Daarnaast kiest hij ook voor een universeel verhaal in tijden van migratie: “El gran rio” is een documentaire over een straatmuzikant uit Guinee die in de straten van Rosario, Argentinië, verdwaalt. Zijn muziek vindt toch een manier om tot in zijn geboorteland te geraken. Lubbert heeft het duidelijk moeilijk om maar een aantal titels te kiezen uit de brochure. Er is effectief een uitgebreid aanbod aan films die hij met het publiek zou willen delen.
Tijdens het festival zal er ook ruimte zijn voor muziek tijdens openingsceremonies, slotceremonies en afterparties. Niet helemaal onverwacht als het toch over Latijns-Amerika gaat.
Meer info: www.latinofilmfestival.be
