We praten graag over minderheden, maar niet mét minderheden
Enkele dagen geleden lanceerde Vlaams Belang politica Anke Vandermeersch een postercampagne tegen de zogenaamde islamisering van België. De poster beeldt een vrouw uit die Louboutinschoenen draagt. Het concept is vrij simpel, des te meer de vrouw haar benen ontbloot des te meer dit uitnodigt tot seksueel deviant gedrag van moslims. De islam zou aanzetten tot verkrachting en steniging van vrouwen als zij zich teveel zouden ontbloten. Vrouwen die dit doen zouden volgens Vlaams Belang een vrijgeleide krijgen van de islam om voor hoer en slet te worden uitgemaakt. Niet alleen is dit één van Vlaams Belangs meest weerzinwekkende campagnes en is het beledigend voor alle Belgische moslims, het werkt ook stigmatiserend en verscherpt de talloze vooroordelen die er al over de islam heersen in België.
Tot mijn grote verbazing stond niet de ronduit racistische ondertoon van de affiche centraal in het debat dat in Reyers Laat werd gevoerd, maar wel de klacht die het schoenenmerk Louboutin tegen Vlaams Belang neerlegde. Vreemd genoeg koos de redactie van Reyers Laat om naast Anke Vandermeersche, Mia Doornaert te plaatsen om de campagne te bespreken. Waar we normaal altijd twee studiogasten krijgen met tegengestelde visies, kregen we deze maal twee gasten die het volmondig eens waren over de inhoud en de toon van de campagne. Zoals gewoonlijk wanneer het over thema’s in de media gaat die minderheden aanbelangen, werden er geen representatieve figuren voor die gemeenschap in de studio opgevoerd. We praten graag over minderheden, maar niet mét minderheden. Een gekend probleem dat ook Kathleen De Ridder in haar boek ‘De Witte Media’ aanhaalt. Waaruit blijkt dat in geschreven berichten (printmedia) over minderheden en gerelateerde thema's amper 18,4 procent van de experten zelf een migratieachtergrond heeft, en dat het voor televisienieuws om 33,3 procent gaat.
Het gesprek werd al snel een een-tweetje tussen Vandermeersch en Doornaert. Met weinig kritische vragen over de manier waarop moslims worden geportretteerd in de campagne. Het absurde idee dat de islam zou uitnodigen tot de verkrachting en steniging van vrouwen die een rok dragen werd nergens bestreden. Wat men ook kan verwachten wanneer beide studiogasten dezelfde agenda dienen. De standpunten van Vlaams Belang over moslims zijn gekend en Mia Doornaert’s kruistocht tegen de islam, jihad zo u wilt, neemt ondertussen legendarische proporties aan. Het is dan ook ironisch dat zij in het programma klaagt over de aanhoudend negatieve, karikaturale berichtgeving over de Kerk en het christendom en dan meteen een vurige aanval opent op de islam.
Het maatschappelijke debat rond de multiculturele samenleving, de plaats van de islam in België en de grootstedelijke problematiek zouden er gediend bij zijn door bij volgende discussies over islam of minderheden ook vertegenwoordigers van die gemeenschappen aan het woord laten.
