1) Burgerschapstesten om nieuwkomers uit te sluiten
Een burgerschapstoets invoeren voor het verwerven van de Belgische nationaliteit: dat was punt 28 van het 70-puntenplan. Maatschappelijke integratie is een voorwaarde om Belg te worden. Daarvoor volstaat het een inburgeringscursus te volgen. Maar in de Nota Integratie staat een veel strengere regeling. De nota wil vooreerst een verplicht centraal examen. Daarin moet je als nieuwkomer je taalniveau Nederlands en je kennis van de Vlaamse canon bewijzen. Dan volgt nog een nieuwkomersverklaring over de normen en waarden, verplichte inschrijving bij de VDAB en een persoonlijk actieplan dat je verplicht moet uitvoeren. Zelfs met het inburgeringsattest op zak moet je achteraf nog in twee jaar tijd het moeilijke B1-taalniveau halen. Want elke fase van het inburgeringstraject krijgt een strakke tijdslimiet. Haal je die niet (tijdig) dan volgen boetes. Trajectbegeleiders inburgering en leerkrachten Nederlands voor nieuwkomers trokken al aan de alarmbel: het merendeel zal zo niet langer een attest behalen. De Nota Integratie van Jambon koppelt de burgerschapstest ook nog eens aan de verlenging van je verblijfsvergunning. Voortaan moet elk inburgeringstraject ‘proactief gerapporteerd’ worden aan de Dienst Vreemdelingenzaken. Wie het niet haalt, maakt niet alleen geen kans op de Belgische nationaliteit, maar dreigt ook haar of zijn verblijfsvergunning te verliezen. Wat ooit bedoeld was als warm onthaal, wordt zo een instrument voor een kil terugkeerbeleid.
2) Verplichte inburgeringstoetsen in het land van herkomst
Op de onderhandelingstafel ligt ook het voorstel dat iedere nieuwkomer eerst een examen inburgering moet doen in de Belgische ambassade of het consulaat in het land van herkomst. Niet geslaagd? Geen verblijfsvergunning. Sneu voor de vluchteling die vrouw en kinderen wil weghalen uit een oorlogssituatie terwijl er geen Belgisch consulaat meer is, laat staan een voorbereidende cursus. Dat alles ligt in de lijn van het hoofdstuk in het 70-puntenplan: ‘de immigratiestop waterdicht maken’, en van het punt 32 ‘het systeem van familiehereniging afschaffen’.
3) Bedenkelijke voorrangsregels bij sociale woningen
Punt 24 van het 70-puntenplan eiste ‘eigen volk eerst’ in de sociale huisvesting. De Nota Integratie zit ook hier op dezelfde golflengte met een veralgemeende voorrangsregeling voor mensen ‘met een duurzame band met de gemeente of streek’. Je moet voor een sociale woning bovendien ook een inburgeringsattest kunnen voorleggen. Gezinnen van erkende vluchtelingen die eerst nog het lange inburgeringstraject moeten afleggen, gaan zo nog moeilijk een dak boven het hoofd vinden.
4) Inperken van sociale rechten voor nieuwkomers
In punten 54 en 56 eiste het 70-puntenplan de vermindering van de kinderbijslag voor niet-Europeanen en de afschaffing ervan voor kinderen die niet in België opgroeien. Alsof niet elk kind gelijk zou zijn. In de Nota Integratie lezen we een echo daarvan: een wachttijd van 6 maanden voor nieuwkomers en de afbouw van de bijslagen voor kinderen die niet in België opgroeien. Het punt 49 van het 70-puntenplan eiste ‘dat onze bevolking niet langer zal moeten opdraaien voor het onderhoud, via de sociale zekerheid, van een al te grote groep niet-actieve vreemdelingen’. Anno 2019 wil het Vlaams Belang de toegang tot sociale voorzieningen inperken in functie van de verblijfsduur. De Nota Integratie vraagt een verblijfsvoorwaarde van minstens 5 jaar voor alle
Vlaamse sociale voordelen. Nieuwkomers moeten dan de Vlaamse zorgpremie betalen maar dienen wel vijf jaar te wachten vooraleer ze recht hebben op een tegemoetkoming bij gezondheidsproblemen. Ook hier is een behaald inburgeringsattest weer een voorwaarde.
5) Organisaties van nieuwkomers en van mensen met een migratieachtergrond afbouwen
Met stip op 2 in het 70-puntenprogramma stond de ‘ontmaskering en ontmanteling van de vreemdelingenlobby’. Daarmee nam het Vlaams Blok gesubsidieerde verenigingen in het vizier die ‘het permanent verblijf van vreemdelingen in ons land helpen aanmoedigen’. Het Minderhedenforum afschaffen is ook vandaag nog voor het Vlaams Belang een prioriteit want het zou zich ‘openlijk verzetten tegen integratie’. In de Nota Integratie lezen we een parallelle redenering: organisaties die mensen vertegenwoordigen op basis van herkomst of levensbeschouwing zouden in strijd zijn met het principe van de inclusie. Daarom stelt de nota overheidssteun in vraag. Maar steun aan belangenbehartigers en vertegenwoordigers van kansengroepen bevordert de inclusie net!
6) Uitsluitende voorwaarden voor ondersteuning van verenigingen
‘Het oprichten van vreemdelingenorganisaties moet onderworpen worden aan de toestemming van de overheid.’ Zo stond het in punt 12 van het 70-puntenplan onder de hoofding ‘Een strenge controle op politieke vreemdelingenorganisaties’. Vandaag ligt het voorstel op de onderhandelingstafel alvast de subsidies van deze verenigingen te beperken. Elke vereniging moet eerst een Verlichtingsclausule tekenen en een verklaring dat Nederlands de enige voertaal wordt. De overheid zou verenigingen daar streng op gaan screenen.
7) Assimilatie in plaats van ware integratie
‘Het integratiebeleid afwijzen’: dat was het 8e punt in het 70-puntenplan. Om ‘de Vlaamse volkseigenheid’ te beschermen moest de hele ‘integratie-industrie’ op de schop. In de Nota Integratie wint assimilatie het van evenredige participatie in alle levensdomeinen. De nieuwkomer moet zich maar aanpassen. En de kosten van inburgering en van sociaal tolken zelf dragen. Wordt integratie als tweerichtingsverkeer voltooid verleden tijd? Het is waar het 70-puntenplan op aanstuurde.
8) Moskee-erkenningen nog meer bemoeilijken
‘Het aantal moskeeën drastisch verminderen’ was punt 15 in het 70-puntenplan. Moskeeën zouden tot gettovorming leiden. Een moskeestop was noodzakelijk, vond het Vlaams Blok. De Startnota wil nu een vijfjarige proefperiode invoeren voor de erkenning van moskeeën. Afgelopen legislatuur erkende minister Homans geen enkele moskee omdat ze eerst de erkenningscriteria wou verduidelijken. Uiteraard moeten mensenrechten worden gerespecteerd. Maar met nog strengere criteria en een proefperiode zal ook in de volgende legislatuur geen enkele moskee erkend worden. Ondertussen worden wel erkenningen ingetrokken.
Een aantal van de verguisde 70 punten hebben hun weg naar het beleid al gevonden. Democratische basiswaarden en mensenrechten belanden zo op een gevaarlijk hellend vlak. Daarom onze petitie: roep dat racistische programma een halt toe!
Je kan de petitie mee ondertekenen via deze link.
