Wie haat zaait, zal geweld oogsten.

Hand in Hand wou eerst niet reageren op de verschrikkelijke gewelddaden in Noorwegen.
Wie haat zaait, zal geweld oogsten.

Tegelijk beweert het VB dat zij niet verantwoordelijk is voor de inhoudelijke voedingsbodem voor de haat tegen de multiculturele samenleving.

 

Hand in Hand wou eerst niet reageren op de verschrikkelijke gewelddaden in Noorwegen.

Wij vonden het onkies om hieruit politieke munt te slaan en zondebokken te zoeken. De hypocriete houding van het VB gisterenavond en vanmorgen zit ons echter hoog. In het VRT-journaal van 27 juli en op de radio deze morgen distantieert voorzitter Bruno Valkeniers zich wel van de gebruikte methode maar niet van de ideologie van de dader in kwestie.

Hij zou geen “geestesgenoot” zijn maar tegelijk herhaalt Valkeniers wel dat “dé” islam het probleem is. “Dé islam is een godsdienst die hier niet thuishoort”. Het VB zou zogezegd een democratisch debat willen voeren maar bewijst met deze uitspraak andermaal welke grove veralgemeningen zij hanteert. Elke nuance is zoek. “Dé islam” is blijkbaar per definitie niet verzoenbaar met de westerse samenleving.

Tegelijk beweert het VB dat zij niet verantwoordelijk is voor de inhoudelijke voedingsbodem voor de haat tegen de multiculturele samenleving. En ze doet er nog een schepje bovenop, ze kanaliseert zogezegd het (bestaande) ongenoegen. Wie de voorbije vijfentwintig jaar niet op een andere planeet leefde, kan echter onmogelijk de constante stroom haatpropaganda van het VB niet opgemerkt hebben. Keer op keer werden alle mogelijke vooroordelen over migranten herhaald en veralgemeend, keer op keer werden ze gekoppeld aan criminaliteit en geweld.

De islam was inderdaad hét probleem voor het VB en daar moest de ganse samenleving van overtuigd worden. Uiteraard bestond er al een vorm van angst voor het vreemde bij een groot deel van de Vlaamse bevolking maar het VB heeft die angst voortdurend uitgebuit en aangewakkerd. Uiteraard waren en zijn er samenlevingsproblemen maar het VB heeft die systematisch uitvergroot en veralgemeend. En de schuld werd eenzijdig toegewezen aan de mensen van vreemde afkomst.

En waarom deed het VB dit? Niet uit altruïsme, niet om de samenleving te beschermen tegen gewelddadige extremisten, niet om een beschaafd democratisch debat te voeren over de voor- en nadelen van de multiculturele samenleving, … maar omdat het VB zelf echt zo denkt vanuit haar extreemnationalistisch gedachtegoed dat elke vreemde invloed wil weren én omdat deze haatpropaganda haar verkiezingssuccessen opleverde.
Tenslotte doet het VB beroep op de vrije meningsuiting.

Alles mag gezegd worden, zolang het maar bij woorden blijft want dat zijn bijdragen aan een democratisch debat. Er zijn echter grenzen aan de vrije meningsuiting als hierdoor andere mensen in gevaar komen. Ook radio “Mille Collines” in Rwanda beperkte zich in eerste instantie tot woorden, “de Tutsi zijn kakkerlakken…” Of zoals David Cameron het stelde in zijn onlangs door Bart De Wever geprezen opiniestuk “Ten eerste moeten we de extremistische ideologie niet negeren, maar ze bestrijden en ondermijnen.

We moeten beletten dat de extremisten hun doel bereiken, ook wanneer ze geen geweld gebruiken. Een regering kan dat op verschillende manieren doen. We moeten haatpredikers de toegang tot ons land ontzeggen.” Dat opiniestuk ging over de extreme islam maar is dus evengoed toepasbaar op extreemrechts. En het VB is trouwens reeds veroordeeld voor het systematisch aanzetten tot haat.

Uiteraard is het VB niet direct verantwoordelijk voor de massamoord in Oslo en uiteraard is het VB ook niet de enige verantwoordelijke voor de islamofobie in Vlaanderen en Europa. Enige bezinning over de eigen verantwoordelijkheid van het VB voor de ideologische voedingsbodem van de islamofobie is hier echter op zijn plaats. Wie constant haat zaait, moet niet verwonderd zijn als er plots iemand dit letterlijk neemt en overgaat tot geweld.