De berichtgeving omtrent de Antwerpse gemeenteraadsverkiezingen laat er weinig twijfel over bestaan: de strijd om de burgemeesterssjerp gaat tussen N-VA-kopstuk Bart De Wever en Patrick Janssens, huidig socialistisch burgemeester en lijsttrekker van de ‘Stadslijst’ (SP.A en CD&V).

Nog een kleine 2 weken en we lopen weer massaal naar de stemhokjes. De pers staat er bol van, de straten en gevels kleuren rood, roder, roodst, groen, geel, geler, blauw en oranje. Tijd voor Kif Kif en het Minderhedenforum om orde in de chaos te scheppen.

De teneur van verkiezingsthema's, taalgebruik en beeldvorming valt heel vaak ontzettend negatief uit.

Zehar was je bijnaam, maar waarschijnlijk heette je gewoon Mohammed. Ik leerde je kennen in een koffiehuis. Daar stond je bekend als het 'boze oog.' Die naam had je gekregen omdat je onbeweeglijk en grijnzend kon blijven staren.

Zowel voor als achter de schermen kleurt het podiumveld grotendeels wit. Daarmee vormt het een treurige afspiegeling van de bredere maatschappelijke positie van kansengroepen. Is dat te wijten aan de bange blanke mannen en vrouwen in de sector? Of zijn kansengroepen gewoon te lui?

Een analyse van de manier waarop het integratiedebat vorm krijgt binnen het discours van de Vlaamse democratische partijen. Onderzoek van Lieselot Steyaert, student Master Sociale en Culturele Antropologie aan de KULeuven

Bart De Wever verwijst om de haverklap naar ‘de wetenschap’ of naar wetenschappelijke argumenten. Journalisten stellen haast nooit vragen naar die wetenschap, die in vele gevallen niet bestaat of precies het tegenovergestelde beweert. Jan Blommaert & Ico Maly nemen de taak op zich.

De Iraanse president Ahmadinejad heeft met zijn speech in de VN veel mensen teleurgesteld: hij was te gematigd. Gelukkig valt daar iets aan te doen: zijn woorden verdraaien.

Dringend gezocht: gemeentelijke politici die de tewerkstellingsachterstand van “allochtonen” willen aanpakken