Broodjeaapbeleid

Het maakt niet uit op welk bestuursniveau je de focus legt. Daar waar de verandering zijn intrede gemaakt heeft, wordt het voor mij steeds duidelijker op welke kracht ze gesteund is.  Telkens opnieuw kan dezelfde rode draad ontward worden. Vele genomen beslissingen steunen  immers op broodjeaapverhalen.

Een broodjeaapverhaal is een grotendeels verzonnen verhaal dat mensen als waarheid aan elkaar doorvertellen. Zonder de feiten na te gaan, vertellen ze het verhaal door, niet zelden nalatend er nog een schepje bovenop te doen of vanuit een heel andere context te vertellen. Een bekend voorbeeld is dat uit 1996. Een kind werddonkerbruin geschminkt, met zwaar gestifte lippen, verdoofd of dronken in een dienstlift in Eurodisney teruggevonden. Even later dook een gelijkaardig verhaal op. Een kind werd in de Ikea kaalgeschoren in het toilet op het nippertje bevrijd. Bijna 20 jaar later gaan dergelijke hardnekkige verhalen nog goed over de tongen.

Het is onmogelijk om te achterhalen wie een dergelijk verhaal verzint en wat de bedoelingen ervan zijn. In bovenstaand voorbeeld kan men er misschien zelfs vanuit gaan dat het de bedoeling was om het pretpark of de woonmeubelzaak te treffen.

Een ander voorbeeld maakt duidelijk dat broodjeaapverhalen soms wel degelijk de bedoeling hebben om gedachten over dingen te beïnvloeden. Misschien kent u wel het verhaal van een baby die  van arm tot arm in een allochtone familie rondging om telkens opnieuw een dokter een geboorteattest te laten uitschrijven. Zo zorgde één baby ervoor dat verschillende families kindergeld en nog andere voordelen opstreken.

Sinds sociale media gretig gebruikt worden om onze gedachten met de wereld te delen, duiken er steeds vaker bizarre verhalen op waarvan de oorsprong niet te achterhalen valt of de feiten niet te checken zijn.  Persoonlijk herinner ik me goed dat er in de aanloop van de gemeenteraadsverkiezingen in 2012 en de parlementaire verkiezingen in 2014 opmerkelijk veel gestolen fietsen, waanzinnige nachtelijke achtervolgingen en problemen met groepjes allochtone jongeren in mijn stad via sociale media gemeld en gedeeld werden. Om even later, na de stembusslag, te moeten vaststellen dat de 'fenomenen' gestopt waren. Daarmee wil ik duidelijk maken dat bepaalde groeperingen of belangengroeperingen er hun hand niet voor omdraaien om de publieke opinie aan de hand van dergelijke, vaak 'verzonnen' of 'opgeklopte' verhalen  te beïnvloeden.

Als inleiding kan dit wel tellen. Met argusogen volg ik de genomen besparingsmaatregelen van de verschillende regeringen en lokale besturen op de voet op. En ik kan me echt niet langer meer van de indruk ontdoen dat broodjeaapverhalen bij het nemen ervan in de achterhoofden moeten meegespeeld hebben.

Bruggepensioneerden moeten opnieuw aan het werk. Ze zijn te jong om op het luie gat te zitten en een vervangingsinkomen op te strijken. Naast het feit dat ze actief in plaats van passief voor de arbeidsmarkt beschikbaar moeten zijn, valt er één wijziging wel erg hard op. Langer dan 4 weken mogen bruggepensioneerden niet meer  in het buitenland vertoeven. Dus, als deze regering dergelijk besluit neemt, wil dat zeggen dat ze er rotsvast van overtuigd is dat bruggepensioneerden in Benidorm of een soortgelijk vakantiedorp hun dagen slijten met het roken van dikke sigaren die  gerold  werden op de billen van Cubaanse maagden, terwijl de ene na de andere fles Dom Pérignon ontkurkt wordt. Broodjeaapverhaal. Met een hypotheek die meestal nog niet volledig afbetaald is, met studerende kinderen en met hoge vaste kosten als gevolg van het thuiszitten, is de realiteit echter dat het overgrote merendeel van mensen op brugpensioen de beschikbare eurootjes  regelmatig op de rooster moeten tellen.

Binnenkort krijgen grote gezinnen heel wat minder kindergeld. Het is een zeer hardnekkig broodjeaapverhaal dat je met kindergeld rijk kan worden. Ik hoef er geen tekening bij te maken welke bevolkingsgroep hard zal getroffen worden wanneer het kindergeld degressief gemaakt wordt.   Zeker zij die het hoge kindergeld opsturen naar familie in het thuisland, zoals het broodjeaapverhaal ons weet te vertellen. De realiteit echter is dat grote gezinnen vaak flirten met de armoedegrens of er al onder moeten leven en al helemaal niets op te sturen hebben.

Senioren slapen in een bed op een matras waaronder zakken met geld zitten. Broodje aap natuurlijk. Het zijn dramatische cijfers. De kans dat je als senior in armoede terechtkomt, is zelfs reëel te noemen. Hoe ouder je wordt, hoe groter de kans. De onvermijdelijke combinatie van een te klein pensioen en ziek worden, speelt uiteraard een belangrijke rol. En toch, met het afschaffen van het gratis busvervoer en het verhogen van de dagprijzen in rustverzorgingstehuizen hoopt men slapend geld vanonder de matrassen te toveren.

En zo kan ik nog even doorgaan. Van de opgerichte antisocialefraudecellen die op zoek moeten naar de steuntrekker die zont aan het zwembad in de tuin en een Ferrari in de garage geparkeerd heeft staan tot het voorstellen van 'aparte' kinderopvang voor kinderen van werkloze ouders omdat ze anders meegenomen worden op café waar de ouders  zich lazarus drinken.

Broodjeaapbeleid: het geheel van maatregelen genomen door een regering(en) om zaken of problemen van horen zeggen aan te pakken die er in werkelijkheid amper of  helemaal niet zijn.

>>> Niels De Rudder is coördinator crisispermanentie in Buso type 3 en Aalstenaar.