Dagvaarding van de Vlaamse regering

Ik wil de Vlaamse regering dagvaarden voor een reeks misdrijven. Gezien de ernst van de misdrijven (190 mljn euro zou op jaarbasis moeten bespaard worden bij verenigingen en organisaties. Over de hele legislatuur meer dan 1 mljrd), is het niet alleen Hart-boven-hard, maar ook “hard tegen hard”
Dagvaarding van de Vlaamse regering

De oppervlakkige bezorgdheid over racisme, waarover sommige organisaties strategisch en retorisch wat optimistisch deden in opiniestukken, staat in schril contrast met uw beleid op papier

 

HartbovenHard: Beursschouwburg Brussel 22 september 2014
Pascal Debruyne (Postdoctoraal onderzoeker politieke wetenschappen).

[nvdr; dit stuk is een provocatie van de auteur om de ernst van de situatie te duiden, en dus een fictieve dagvaarding]

 

Ik wil dit moment gebruiken om de Vlaamse regering te dagvaarden voor een reeks misdrijven. Gezien de ernst van de misdrijven (190 miljoen euro zou op jaarbasis moeten bespaard worden bij verenigingen en organisaties. Over de hele legislatuur meer dan 1 miljard), is het niet alleen Hart-boven-hard, maar ook “hard tegen hard”. Het spijt me, maar er rest ons weinig alternatief dan U, Vlaamse regering, dit alles ten laste te leggen. “Met uw beleid is er geen hergipsen mogelijk, de structuur is rot!”

Beste Geert Bourgeois en co.,

U bezondigt zich aan diefstal. U hebt namelijk onze taal gestolen. De progressieve taal die men in ’68 heeft gecreëerd en systeem-kritisch was, is gekaapt door conservatief-rechts en neoliberalen. Wanneer jullie praten over participatie, dan bedoelt U dwang om te participeren via gemeenschapsdienst. Participeer je niet, denkt deze regering eraan je leefloon af te nemen. U importeert het participatiemaatschappijmodel van Nederland of ‘The Big Society’ van conservatief David Cameron. Als wij spreken over participatie, dan bedoelen we dat mensen een stem hebben en dat die moet gehoord worden. Als wij spreken over participatie, dan bedoelen we dat elkeen “mag”- niet moet- participeren aan deze maatschappij. Het is ons te doen om opportuniteiten creëren, verbreden en verdiepen.

Jullie spreken over ‘verbinden’, maar in de praktijk gooien jullie mensen terug op zichzelf en familienetwerken die overbelast worden. Er is een verschil tussen netwerken en mogelijkheden activeren en versterken, en mensen in een spinnenweb gooien waarin ze verstrikt geraken. Verantwoordelijkheid drijft boven, maar jullie als Vlaamse regering ontbreken totaal in dit plaatje. Waar is jullie verantwoordelijkheid?

Ik wil jullie ook in verdenking stellen van opzettelijke slagen en verwondingen. Besparingen in de jeugdsector, in het onderwijs en zelfs in de ouderenzorg door hen animatie onmogelijk te maken, veroorzaakt een samenleving met blauwe plekken. U als Vlaamse regering, altijd beducht voor mogelijk geweld dat op de loer ligt in steden en GAS boetes om te beteugelen, doet onze samenleving enorm veel geweld aan.

Ik stel jullie in verdenking van het niet-toedienen van hulp aan personen in nood. De besparingen zullen ook de meest kwetsbare groepen raken. U weet goed genoeg dat het overhevelen van middelen voor maatschappelijk kwetsbare jongeren naar het gemeentefonds, ervoor zal zorgen dat gemeentes die middelen zullen aanwenden voor andere zaken zoals het vullen van hun schuldenput veroorzaakt door een reeks hervormingen (politie en-brandweerhervorming), slechte cijfers door de ongelukkige investering in Dexia en onderfinanciering voor stijgende noden en behoeften in de samenleving. Daarmee onthoudt U zich van het helpen van personen in nood.

Het gaat nog verder. De oppervlakkige bezorgdheid over racisme, waarover sommige organisaties strategisch en retorisch wat optimistisch deden in opiniestukken, staat in schril contrast met uw beleid op papier: Het Vlaamse migratiebeleid is een papieren tijger; of beter ‘een kreupele klauwaard’. Ook dit is een kaakslag voor de vele burgers met een migratieachtergrond die onze superdiverse steden bevolken; dit terwijl de blanke tweeverdiener nog steeds de stad verlaat. Aan Sven Gatz: U was co-auteur van een boek “Liberaal stedenmanifest: Stadslucht maakt vrij”, waar u vooral de blanke tweeverdiener verdedigt en pro-sociale verdringing pleit. Maar wie ligt aan de basis van de echte renaissance van de stad? Vlaanderen heeft een traditie van suburbanisering waarbij de blanke tweeverdiener de stad ontvluchtte. Diegenen die de stad van leegstand en ontvolking redden waren grotendeels nieuwe migranten. Trouwens, hebt U als Vlaamse regering wel enig vertrouwen in deze groepen met migratieroots? Nieuwe migranten moeten in uw beleid in plaats van een inspanningsverbintenis, een resultaatsverbintenis aangaan waarbij de boetes de hoogte ingaan als ze niet aan uw voorwaarden voldoet. Ook het interculturele middenveld, de integratiesector en inburgeringssector ligt aan banden in een Extern Verzelfstandigd Agentschap (EVA): het einde van een tijdperk dat begon met experimenten van onderuit door integratiepioniers. De kloof tussen retoriek en realiteit inzake superdiversiteit is gigantisch. Is dat het zogenaamde “vertrouwen” waarover jullie spreken?

Beste Vlaamse regering, het schaden van publiek goed is strafbaar. Als iemand de ramen ingooit van een bushok, bent U de eerste om die jongere een straf op te leggen, als hij te luid roept op straat schaadt hij de gemeenschap en krijgt hij of zij een GAS boete of gemeenschapsdienst. Maar welk publiek goed schaadt U niet? Het schrappen van GESCO’s en grijze statuten zal het middenveld zwaar parten spelen. Deze mensen die soms langer werkeloos zijn of tussen de mazen van het net zijn gevallen vinden veelal aankoppeling met de maatschappij door als GESCO aan de slag te gaan. Door deze statuten te schrappen, schaadt U niet alleen hun kansen op integratie, maar ook en vooral het publieke goed dat het middenveld zelf is. Ik zwijg dan nog maar over uw federale collega’s die uit zijn op nog meer publiek goed zoals het stakingsrecht. Sven Gatz vermeldt dat hij enkel zal schrappen wat ornament is, en behouden wat nuttig is. Maar wat en wie is nuttig voor een Vlaamse en federale regering die investeert in ondernemers en bespaart in alles wat de samenleving bijeen houdt en rechtvaardig maakt? Wat is dan ornament? Alles wat niet in die marktideologie past?

Beste vrienden, kameraden,….Laat ons radicaal “nee” zeggen tegen zo’n samenleving,…het is geen samenleven,…het is hooguit overleven. Waar blijven trouwens de sociale woningen, de investeringen in de sociale economie, het aanpakken van wachtlijsten in de gehandicaptenopvang? Al die grondwettelijke rechten onder artikel 23 van de grondwet, die ook Vlaams zijn overgenomen. Of is de grondwet slechts een vodje papier?

Beste Vlaamse regering, ik dagvaard jullie voor het doorschuiven van de factuur naar volgende generaties. In een tijd waar duurzaamheid en lange termijn, kernwoorden zouden moeten zijn, beslist U enkele zaken die schade toebrengen aan onze generaties, maar ook aan volgende generaties. Het schrappen van de Vlaamse bouwmeester zal ervoor zorgen dat de macht van de betonboeren en projectontwikkelaars in de ruimte gegrift staat. Het recht op een kwalitatieve stad en openbare ruimte nu en in de toekomst wordt geweld aangedaan. Het onderinvesteren in armoedebestrijding en goed jeugdwerk zal generaties parten spelen. Misschien nog gehoord van het fenomeen generatiearmoede?

Beste Geert, ook wij hebben boter op het hoofd. We pleiten schuldig en hopen op verzachtende omstandigheden. Het spijt ons allen als we de indruk hebben gewekt dat dit alles ok is? Onze historische meegaandheid als sociale en culturele sector deed ons verstrikken in de netten van consensusdenken en soms werd het compromis voorbijgestoken, en kreeg consensus de bovenhand. Maar dat kent grenzen. Onze empathie is ook en vooral geworteld in onze kernopdracht, onze doelstellingen zijn verstrengeld met onze achterban. Daarom zeggen wij U nu: No Pasaran!

U kunt zich morgen aanmelden bij de rechtbank waar een volksjury U zal opwachten. Op die manier geven we onze aanklacht een gezicht. Want ook zij hebben recht op een antwoord. Ondertussen bouwen wij verder aan ons Groot Verhaal- iets wat vloeken is in de kerk vandaag de dag- van onderuit, waarbij onze horizon gevormd wordt door Hoop. Met een slogan uit lang vervlogen tijden zeg ik U, Beste Vlaamse regering, “On ne revendiquera rien, on ne demandera rien. On prendra, on occupera.”

Ik dank U! Merci à tous!