De excuusallochtoon van Patrick Janssens

Fikry El Azzouzi is een Belgisch-Marokkaanse schrijver. In 2010 debuteerde hij met de roman Het schapenfeest. El Azzouzi vindt de benoeming van Güler Turan lachwekkend en ongeloofwaardig.
De excuusallochtoon van Patrick Janssens

Patrick Janssens zit met een probleem. Binnenkort zijn er verkiezingen en hij kan niet meer aankomen als het enige alternatief voor het Vlaams Belang.

 

Minzaam glimlachen

Monica De Coninck is deze week minister geworden en haar 'portefeuille' in Antwerpen kwam vrij. Een goed plan om met het oog op de nakende gemeenteraadsverkiezingen een allochtoon aan te stellen. Dat zou een cynische tacticus denken. Een nog cynischer figuur zou ervan overtuigd zijn dat die allochtonen meteen naar die bewuste portefeuille zouden grijpen.

Maar Karim Bachar wilde liever zaalvoetballer blijven, wat eigenlijk een veel leukere bezigheid is. Daar kan hij zelf de lijnen uitzetten, aanwijzingen geven en regelmatig zelf scoren. Wat in het schoon verdiep allemaal niet kon, daar zou hij zich bezighouden met minzaam glimlachen en doen wat er van hem verwacht werd. Namelijk minzaam glimlachend orders opvolgen. Als hij zodoende genoeg ervaring had opgebouwd, dan kon hij aan het echte werk beginnen. Nog meer minzaam glimlachend orders opvolgen.

Uiteindelijk is het Güler Turan geworden. Een naam die 'veel glimlacht' betekent. Een vrouw die absoluut geen allochtoon wil genoemd worden, maar als je er toch op staat, wil ze liever als glimlachende migrant uit Gent worden gezien.

Güler Turan stelde eerst voor om het vrijgekomen schepenambt aan iemand anders te geven. Kwestie van haar nederigheid nog meer aan te tonen. Of zou in haar ook een tacticus schuilen?

Patrick Janssens heeft haar in ieder geval goed geselecteerd uit de groep van ruggengraatloze stemmenkanonnen die nooit tegen zijn besluit zullen ingaan. Dat heeft zijn nut, maar wat als diezelfde stemmenkanonnen hun geloofwaardigheid verliezen? Zeker als het zo duidelijk is dat ze gewoon ingezet worden voor het allochtone stemvee. Niet meer, niet minder.

Patrick Janssens zit met een probleem. Binnenkort zijn er verkiezingen en hij kan niet meer aankomen als het enige alternatief voor het Vlaams Belang.

De concurrentie komt nu van alle kanten. Links heb je PVDA, die voor een verrassing kan zorgen. Ze kunnen niet winnen, maar ze kunnen hem wel laten verliezen.

Meryem Almaci van Groen!, die zich steeds meer profileert, is een goedgebekte politica die geen buikspreker nodig heeft en die ook van zich kan afbijten. Iets waar Patrick Janssens allergisch aan is. Kijk maar naar het lot van Fauzaya Talhaoui. Zij haalde de meeste stemmen en had de meeste ervaring. Het enige wat ze mocht doen was gemeenteraadslid blijven en haar mond houden, zelfs een minzaam glimlachje kon er niet af.

Obesitas

En ja, je hebt de dreigende schaduw van Bart De Wever. Van hem weet iedereen dat hij het conservatieve gedachtegoed genegen is. Wat niet iedereen weet, is dat vele allochtonen ook het conservatieve gedachtegoed genegen zijn.

Als Bart De Wever iets zegt dat de allochtone bevolking gunstig stemt zoals: "Ik vind een hoofddoek heel mooi of ik loop thuis altijd rond in een djellaba. Dat is tenminste comfortabel voor mensen met obesitas." Dan heeft hij zelfs geen excuusallochtoon nodig, en zou hij met twee vingers in de neus en twee handen op de rug gebonden de gemeenteraadsverkiezingen winnen.