sp.a zal zijn geloofwaardigheid niet terug krijgen tot dat zij afstand nemen van de Janssens-era.
Het meest populaire nummer van de allochtone muzikant Manu Chao heet “Me gustas tu”, een easy deuntje, op het randje tussen geluk en saudade, dat gemaakt werd met een lijst van eenvoudige dingetjes die de zanger graag heeft. Oppervlakkig naar het schijnt, maar toch, en nu ideologie weer ‘hip’ is, komt dat goed van pas, met een lichtjes filosofische ondertoon, want af en toe komen er retorische vragen tussen die onaanvechtbare vaststellingen:
Wat kan ik doen?
(Je ne sais pas)
Wat kan ik doen?
(Je ne sais plus)
Wat kan ik doen?
(Je suis perdu)
Hoe laat is het, mi corazón?
Goeie vraag. De radiostemmetjes op de achtergrond, die misschien simpelweg verwijzen naar de lange nachten van de platonische verliefdheid, herinneren ons ook dat het op elk moment ergens anders in de wereld iets later of iets vroeger is dan bij ons. Twaalf uur in La Habana, Cuba, Elf uur in Managua, Nicaragua, twee uur in Tokyo, Japan.
Hoe laat is het, dan, in Vlaanderen?
Het is vooral tijd om eerlijk te zijn, want hypocrisie vertraagt ons. Dat we nu te maken hebben met een discussie over hoe ver de neutraliteit van de stad moet gaan, is maar een van de gevolgen van het feit dat we het begrip ‘neutraliteit’ ooit aanvaard hebben. En waarom hebben we dat aanvaard? Omdat het niet over ons ging, laat ons eerlijk zijn. Het ging over moslims.
“Goede homo's zijn verborgen homo's”, zo leest Yves Desmet de regenbooguitspraken van De Wever en hij heeft gelijk, zo moet het gelezen worden, nu dat we zelfs een Premier hebben die openlijk homoseksueel is, iets waarvan ik tot zaterdag dacht dat niemand in dit land een probleem mee had. Het is wel heel jammer dat hij die lectuur niet toegepast heeft toen tijdens het Janssens-regime een goede moslim een verborgen moslim was. Want totdat we die oefening in alle eerlijkheid durven maken, zullen De Wever en Homans en de rest elke vorm van kritiek snel van de tafel vegen met hun favoriete uitspraak: “Stop de hypocrisie. Dit is toch een verlenging van het sp.a beleid.” En ze hebben gelijk. Zo moet het gelezen worden.
We hebben het toen aanvaard. Nu moeten we daar de gevolgen van dragen.
Het is onder andere daarom dat de oppositie van fractieleider Kherbache zo ongeloofwaardig en zwak overkomt. Omdat zij in de ploeg zit die van het samenscholingsverbod een vrolijke gewoonte heeft gemaakt. De ploeg die Operatie Patser bedacht heeft. Dezelfde ploeg die het neutraliteitsprincipe op de kaart heeft gezet en het dragen van een hoofddoek geproblematiseerd heeft toen de hoofddoek geen probleem was.
sp.a zal zijn geloofwaardigheid niet terug krijgen tot dat zij afstand nemen van de Janssens-era. Tot dat zij in alle eerlijkheid toegeven dat zij het huidige klimaat zelf gecreëerd hebben en daar hun verontschuldigingen voor bieden. Sorry zeggen is ook weer hip. Ask Annemans. Hij wordt niet eens gerechtelijk vervolgd.
Maar niet alleen sp.a moet sorry zeggen. Ook Yves Desmet. En met Yves Desmet, iedereen die nu ineens wél graten ziet in de neutraliteit van de stad. Een neutraliteit die altijd het tegenovergestelde is geweest van diversiteit. Want geef toe, deze ‘neutrale’ stad lijkt eerder oud-westers, atheïstisch en heteroseksueel. En apolitiek (yeah, right!). Niet ‘neutraal’. En ik zal het voorlopig houden bij dresscode. Ik zal het nog niet hebben over de paradox van de neutrale stad met katholieke feestdagen.
Tot dan zullen we allemaal een bende hypocrieten zijn voor wie er een probleem is met homo’s in de kast, maar het idee van moslims in de kast wel zijn charmes heeft. Voor wie er een probleem is vanaf het moment dat we daar zelf slachtoffers van worden, zo moet het gelezen worden.
Het is 2013 en we leven nog in hypocriete tijden. Erger nog: we leven de gevolgen van onze hypocrisie.
Ondertussen, in de achtergrond, herinneren de stemmetjes ons dat het op dit ogenblik ergens anders in de wereld iets later of iets vroeger is dan bij ons.
Hoe laat is het in Vlaanderen? Op vlak van omgang met diversiteit is het ongetwijfeld de vroege ochtend van heel lang geleden.
----
Orlando Verde is geboren in Venezuela in 1977, maar woont in Antwerpen sinds 2001. Hij is informaticus van opleiding en schrijft en maakt films af en toe. Eigenlijk vertelt hij vooral graag verhaaltjes.
Deze post verscheen eerder op O.'s blog about the shuffle
---
update 07.02.2013:
Ik word graag tegengesproken, vooral door mezelf. In die zin zou ik ook graag de eerste zijn in deze affaire die "sorry" zegt (dan zal ik waarschijnlijk wel gerechtelijk vervolgd worden, want sorry zeggen is enkel en alleen goed genoeg voor discriminatiegerelateerde misdrijven): Desmet heeft wel het hoofddoekverbod 'in vraag gesteld':
- www.demorgen.be/dm/nl/2461/Opinie/article/detail/901263/2009/06/23/Hoofddoek.dhtml en
- https://docs.google.com/a/kifkif.be/viewer?a=v&q=cache:liDuAOxHH70J:users.telenet.be/patrickdesmedt/toesprakenteksten/HOOFDDOEK.doc+yves+desmet+hoofddoek&hl=en&pid=bl&srcid=ADGEEShO9uc3tZo4Oa7MV2krgbh0mqXObkBMWpvN1oFvBuGbAQLQyMxsUiAZcjHTdmpIOqn_LnEQaUakgkOqWlbRtgKNh1eqvyTtkwDgJ7jDdpihR2DkmlUK-nr4KwuBmzmGjvMFBCSN&sig=AHIEtbQonAqu2N2_9Ru9HCYxq6fF2pz9zw
Hij heeft het echter niet echt 'met kracht veroordeeld' of 'uitgedaagd'. Mijn stelling zou ik dus toch graag, ondanks deze toevoeging, onaangetast laten. Ik vind nog altijd "jammer" dat Desmet's verdediging van de diversiteit toen niet krachtiger was dan de 'vraagstelling' over hoe we als samenleving willen omgaan met diversiteit. Maar juist is juist: "die man" heeft al ons op zijn minst laten weten dat hij zich vragen stelt bij het hoofddoekverbod als een mechanisme om mensen "hun individuele godsdienstvrijheid [te] beroven". Mea culpa. Bij deze mijn verontschuldiging en mijn verdere uitnodiging om even krachtig te reageren op alle vormen van discriminatie.
