Ich bin wie du > monoloog van Irakese Gentenaar Haider Al Timimi

Haider Al Timimi, bekend als acteur bij het vroegere Union Suspecte, danser bij Rosas en oprichter van Kloppend Hert, komt op met een gewei verpakt in zilverpapier en zet meteen de toon van de voorstelling: breekbaar en krachtig, vol met symboliek, brandend actueel en tijdloos.
Ich bin wie du > monoloog van Irakese Gentenaar Haider

Dit volkssprookje symboliseert treffend de scheefgetrokken verhoudingen in de wereld van vandaag en onderlijnt hoezeer assimilatie van de westerse waarden, Kameel alleen maar dieper in de woestijn doet verdwalen.

 

Gij en ik

Wij zijn hetzelfde

Versta me niet verkeerd

Gij zijt veel mooier

maar op een manier

Denk ik dat gij

diep van binnen

eigenlijk mij zijt

 

Kameel zoekt gewei.

 

 

Haider Al Timimi, bekend als acteur bij het vroegere Union Suspecte, danser bij Rosas en oprichter van Kloppend Hert, komt op met een gewei verpakt in zilverpapier en zet meteen de toon van de voorstelling: breekbaar en krachtig, vol met symboliek, brandend actueel en tijdloos. De acteur vult meteen de hele scène en maakt op een veelzeggende manier gebruik van het sobere decor. Als een evenwichtskunstenaar balanceert hij op de wankele berg van tegenstellingen, die zijn leven typeert.

Haider, afkomstig uit Bagdad, groeide op in Gent. Deze monoloog verbeeldt zijn zoektocht naar een eigen identiteit. Tijdens deze tocht worden we op een gewelddadige manier heen en weer geslingerd tussen Oost en West. Het Westen als Hert dat het gewei van de oosterse Kameel uitleent en na afloop dit prachtige juweel weigert terug te geven. Het gebroken Oosten, turend in de woestijn naar het Westen, in de hoop wat waardigheid terug te vinden. Dit volkssprookje symboliseert treffend de scheefgetrokken verhoudingen in de wereld van vandaag en onderlijnt hoezeer assimilatie van de westerse waarden, Kameel alleen maar dieper in de woestijn doet verdwalen.

Als Haider beseft dat zijn talent als mini-Michael Jackson imitator hem niet ver zal brengen, gooit hij het over een andere boeg. Hij ontwikkelt een obsessie voor Fairuz, een van de beroemdste zangeressen van het Midden-Oosten. Deze Libanese ster is al een halve eeuw dagelijks op de radio te horen, van Irak tot Marokko. Het symbool bij uitstek voor het verlangen naar vrede in het Midden-Oosten. Haider graaft naar zijn wortels en verliest zich in de nabootsing van Fairuz. Hier opnieuw dezelfde les: een foute imitatie zet ons enkel op een dwaalspoor en slaagt er niet in de leegte binnenin op te vullen.

Na deze desillusie besluit Haider schoon schip te maken en breekt hij alles af dat hem ooit gevormd heeft. Met zijn allesverwoestende woede laat hij ons verweesd achter en houdt hij een gebroken spiegel voor.

Zowel qua thematiek als vorm dreigt deze ambitieuze voorstelling zich te verliezen in zwaarte en dramatiek. Op momenten dat dit neigt te gebeuren, zorgt Haider voor lichtheid door de frivole dans- en zangpartijen.

Een ding is zeker, dit stuk blijft aan je plakken en doet je met andere ogen kijken naar onze  maatschappij.

 

>>> Het stuk is nog te zien op vrijdag 23 januari 2015 in het Cultuurcentrum Casino Houthalen