Ik begrijp niet waarom het Offerfeest niet erkend wordt als officiële feestdag

Het Offerfeest zit er weer op. De schapen zijn gekeeld. De lever is verteerd en de inboorling stond erbij en keek er hoofdschuddend naar. GAIA is uit de dood herrezen voor de rechten van het schaap.
Ik begrijp niet waarom het Offerfeest niet erkend wordt

Ik probeer altijd goed na te denken voor ik iets stoms ga zeggen. Maar als je het lijstje van officiële feestdagen bekijkt, dan zie je dat het grotendeels christelijke hoogdagen zijn.

 

Beste broeder,

Het Offerfeest zit er weer op. De schapen zijn gekeeld. De lever is verteerd en de inboorling stond erbij en keek er hoofdschuddend naar.

GAIA is uit de dood herrezen voor de rechten van het schaap. Elk jaar ratelen ze maar door en door over het onverdoofd slachten. Misschien moeten ze het eens over een andere boeg gooien en pleiten voor beter transport, betere tijdelijke slachtinrichtingen en meer ervaren offeraars. Kleine pasjes maken vaak het verschil.

Ik begrijp niet waarom het Offerfeest en Suikerfeest niet erkend worden als officiële, betaalde feestdagen. Zeker als je het economische plaatje bekijkt. Het Offer- en Suikerfeest zijn doordrongen van het zoete, het lekkere en vooral de massale consumptie. Elk jaar wrijven boeren, bakkers en slagers zich in de handjes voor deze absolute hoogdagen.

Ondertussen blijft het negatieve berichten regenen over onze Economie. En wij, beste broeder, wij moeten die weer stimuleren. Ons steentje bijdragen. Niet langer de kiezel in de schoen zijn. Participatie moet van alle kanten komen. Rechten en plichten, waar we tot vervelens toe mee om de oren worden geslagen.

Per slot van rekening is Economie de moeder aller Goden. De kerk hangt in de touwen, de automobielindustrie aan de vleeshaken en wij zien een opportuniteit.

De Antwerpse bisschop Johan Bonny wil snoeien in de parochies. De een zijn dood is de ander zijn brood. Kunnen we niet wat parochies van hem overnemen? Ik denk dat hij wel een prijsje voor ons zal regelen. Huren, leasen, tijdelijk in bewaring nemen, maakt allemaal niet uit. Desnoods nemen we wat kloosterzusters van hem over. We beloven dat we goed voor de zusters zullen zorgen. We kloppen de mottenballen eraf, maken ze weer lentefris en wie weet kunnen we hen nog uithuwelijken ook. Want als het om geld draait, is iedereen van hetzelfde geloof.

Ik probeer altijd goed na te denken voor ik iets stoms ga zeggen. Maar als je het lijstje van officiële feestdagen bekijkt, dan zie je dat het grotendeels christelijke hoogdagen zijn. Pasen, Pinksteren, Hemelvaartsdag, Allerheiligen en Kerstdag. Er zitten een paar leuke dagen tussen, maar ook wat waardeloze. Is het niet interessant om twee of drie feestdagen af te schaffen die financieel niet zo interessant zijn? Wie weet waarvoor Pinksteren staat? En Hemelvaartsdag? En hoeveel geld valt er uit die dagen te kloppen?

We kunnen beginnen door van het Offerfeest een officiële betaalde feestdag te maken. Ik zou er meteen het Suikerfeest bij doen, en Jom Kipoer. Ik wil zelfs een feestdag ritselen voor atheïsten en betweters. Zouden feestdagen voor Steve Jobs, Etienne Vermeersch en kookprogramma's niet interessant zijn? Wat te denken van een gesponsorde feestdag? Een Coca-Cola-dag of een McDonald's-dag? Ik zie het al helemaal voor mij.

'Moet jij morgen werken?'

'Maar nee, morgen is het toch Dag van de Hamburger?'

Wat denk je? Moeten we niet gaan voor een compromis om iedereen (on)tevreden te stellen? Dit is toch iets dat al langer borrelt? Iedereen zijn op maat gemaakte feestdag zelf kiezen. Kerstmis, Offerfeest, de herdenking van Hugo Claus, Elvis Presley of Gargamel. Er is voor elk wat wils. Of hebben oude tradities diepe wortels?

Vriendelijke groet,

Fikry El Azzouzi