Patrick Janssens, misschien moet je leren een donzig konijntje te worden

Beste Patrick Janssens, het zijn spannende tijden. De verkiezingen zijn in aantocht en de kans dat je herkozen wordt, lijkt me eerder klein. Persoonlijk vind ik het niet zo erg voor je. Ik heb het verlies altijd charmanter gevonden dan de overwinning.
Patrick Janssens, misschien moet je leren een donzig ko

De tijden dat men op een vreemde naam stemde omdat het een vreemde naam was, lijken me nu toch voorbij. Er is ook nog zoiets als geloofwaardigheid.

 

Beste Patrick Janssens,

Het zijn spannende tijden. De verkiezingen zijn in aantocht en de kans dat je herkozen wordt, lijkt me eerder klein. Persoonlijk vind ik het niet zo erg voor je. Ik heb het verlies altijd charmanter gevonden dan de overwinning. Ik denk dat jij een type bent dat strijdend ten onder wil gaan, een eerzuchtig man met misschien wel een gemis aan liefde.

Mijn eerste indruk van je is dat je zo'n typische machtspolitieker bent. Iemand die over lijken gaat. Ik kan me vergissen. Misschien ben je een aimabele man met een sardonisch lachje. Dat helpt je zachte kant niet, maar niet iedereen is geboren met een brede tandpastaglimlach. Misschien moet jij leren een donzig konijntje te worden en meer oefenen op een brede glimlach.

Je hebt je laten omringen met ja-knikkers en alibi-ali's. Dat is ook een kwaliteit. Ja-knikkers lopen met je weg wanneer het goed gaat en wanneer het slecht gaat, knikken ze nog steeds ja, maar achter je rug vertellen ze waarschijnlijk iets anders. Toch heb je enkele tactische missers gemaakt. Het hoofddoekenverbod heeft je als een natte dweil om het hoofd geslagen. Dat had je waarschijnlijk niet zien aankomen? Je alibi-ali's mogen nog zoveel muntthee gaan drinken, zo hard roepen dat een veel groter gevaar dreigt. De tijden dat men op een vreemde naam stemde omdat het een vreemde naam was, lijken me nu toch voorbij. Er is ook nog zoiets als geloofwaardigheid.

De campagne is nu echt begonnen en de strategie zal steeds smeriger worden. Eigenlijk heb je geen keuze, het is het smerig spelen of burgemeester af zijn. Je bent buitengewoon geduldig en daarom denk ik dat je rustig je kans afwacht om toe te slaan. Als een cobra met een sardonisch lachje. De tijd zal wel uitwijzen of je een cobra bent of een kikker die te lang in kokend water heeft gezeten. Soms ga je voor een subtiele aanpak. Zoals de uit de hand gelopen betoging van jonge heethoofden, opgehitst door de idioten van Sharia4Belgium. Je complimenteerde herhaaldelijk de politie, maar je gaf ook aan dat je in de commandokamer zat als hoofd van de politie. Beslist geen campagne aan het voeren.

Of iedereen van het stad is, of het stad nu van iedereen is, allebei zijn het holle slogans. Eigenlijk vullen jij en Bart De Wever mekaar aan: allebei houden jullie van rechten en plichten en allebei zijn jullie niet socialistisch. Wat op zich geen probleem is, misschien moet je het alleen wat meer verduidelijken.

Lig je 's nachts niet te piekeren over wat je in al die jaren goed of verkeerd gedaan hebt? Probeer je dan niet je hoofdkussen te wurgen? En denk je dan niet dat je kussen Bart De Wever is? Heb je geen vuile was over je tegenstander? Iets waarmee je op het juiste moment wil toeslaan? Dat kan helpen. Anders komt het waarschijnlijk niet meer goed. Als je burgemeesterschap voorbij is, wil ik je gerust helpen de leegte te vullen. We kunnen een wandeling langs de Schelde nemen. Wat praten over vergetelheid en vervlogen dromen, denken aan nieuwe uitdagingen. Zou theater je ding niet zijn? Ik denk dat ik de geknipte rol voor jou heb. Gewoon vrijblijvend, acteren is zelfs niet nodig, je hoeft alleen maar sardonisch te glimlachen. Denk er eens over na. In ieder geval wil ik je nog veel succes wensen met de verkiezingen en de bijhorende campagne. En toen sloeg de cobra toe met een eigen eenmalig magazine. Patrick, met als titel: 'Antwerpen uit de luiers'. Ik wist dat de campagne smerig ging worden.

Vriendelijke groet,

Fikry El Azzouzi