De nationale protestmars werd georganiseerd in het kader van de campagne We Are Belgium Too die werd opgestart door de Coordination des Sans-Papiers de Belgique, Sans Papiers TV, ondersteund door meer dan 100 middenveldorganisaties, onder meer CNCD 11.11.11, de Liga voor Mensenrechten, vakbonden CSC en ABVV/FTGB en Pax Christi. Ook Kif Kif steunt de campagne voor een collectieve regularisatie van mensen zonder papieren, op basis van duidelijke criteria.
Zondagmiddag verzamelden zich volgens een schatting van de organisatie zo'n 2.500 mensen bij het Brusselse Noordstation, om vervolgens met honderden spandoeken en protestborden dwars door het centrum naar het Centraal Station te wandelen. In de Vlaamse media bleef het zondag opvallend stil. VRT nieuws besloot in het televisiejournaal zelfs helemaal geen aandacht te besteden aan de massale betoging. Nochtans kaartte een uitzending van Pano afgelopen woensdag nog de erbarmelijke omstandigheden aan waarin tussen de 100.000 en 200.000 mensen zonder papieren in België leven en werken.
In de Vlaamse media bleef het zondag opvallend stil. Het VRT journaal besteedde zelfs helemaal geen aandacht aan de massale betoging
Diezelfde mensen namen tijdens de betoging het woord. "Al die verborgen werknemers, wier lichamelijke en geestelijke gezondheid is aangetast en beschadigd door het werken in onaanzienlijke, ondankbare en ondergeprivilegieerde banen, horen ook bij België", beklemtoonde Henriette Esshka in een speech op de Simón Bolívarlaan voor het station. Esshka is woordvoerder van het collectief Voix des Sans Papiers en woont zelf ook zonder papieren in België.
"Het zijn 150.000 paar longen, 150.000 slagaders, 150.000 wezens van vlees en bloed, zonder wie de ruggengraat van de Belgische economie niet meer zou zijn dan een hoopje zuurstofarme brokstukken", klonk het verder.
Ook vanuit het christelijk middenveld is er veel steun voor een collectieve regularisatie, die door staatssecretaris Sammy Mahdi (CD&V) halsstarrig wordt afgedaan als onhaalbaar. Onder meer de Mutualité Chrétienne, vakbond CSC en vredesbeweging Pax Christi Vlaanderen waren aanwezig. "Deze mensen maken deel uit van deze samenleving, sommigen zijn hier al 20 jaar. Ze werken hier uit noodzaak in de zwarte economie. Hoewel sommigen van hen een negatieve beslissing hebben gekregen over hun asielaanvraag, kunnen zij vaak niet terugkeren naar hun land omdat daar nog oorlog is", gaf bewegingswerker migratie bij Pax Christi Olivier Forges aan in een interview voor het protest.
Wie verliest er bij een menselijk migratiebeleid? Enkel zij die misbruik maken van mensen hun precaire verblijfssituatie. Regularisatie zou hen verplichten om deze mensen eerlijk te verlonen voor hun werk, en hun rechten te respecteren
"Intussen hebben we met We Are Belgium Too al bijna 50.000 handtekeningen verzameld voor een regularisatie op basis van duidelijke criteria", aldus Forges. Het steeds terugkerende tegenargument dat een regularisatie een 'aanzuigende werking' zou hebben, is al meermaals duidelijk weerlegd, geeft hij aan: "In het verleden hebben we al twee regularisaties gehad, en een dergelijk effect was daar niet te merken."
Ook Kif Kif-voorzitter Sarah El Massaoudi gaf een speech bij de demonstratie, en vroeg zich hardop af wie er eigenlijk belang heeft bij het instandhouden van de precaire situatie van mensen zonder papieren. "Dat is niet de samenleving, want de mensen zonder papieren zijn hier al. Zij leven hier al, zij leven onder ons en zij doen vaak essentieel werk. Regularisatie zou zelfs, volgens een studie van ACV Brussel, financiële voordelen opleveren. Wie verliest er bij een menselijk migratiebeleid? Enkel zij die misbruik maken van mensen hun precaire verblijfssituatie. Regularisatie zou hen verplichten om deze mensen eerlijk te verlonen voor hun werk, en hun rechten te respecteren."
Hoewel El Massaoudi de strategische en economische argumenten voor regularisatie erkent, benadrukt ze dat dit in feite naast de kwestie is. "Eigenlijk wil ik het niet hebben over de argumenten voor regularisatie, want mijn hoofd kan er niet bij dat we zoveel argumenten naar voor moeten schuiven voor iets dat zo klaar als een klontje zou moeten zijn: iedereen verdient een menswaardig leven. En het interesseert me eigenlijk niet wat alle mensgemaakte wetten en regels zeggen over voorwaarden en grenzen en administratieve bullshit. De wereld is wel degelijk van iedereen", besluit ze.
Over de auteur:
Stef Arends is eindredacteur bij Kif Kif. Eerder werkte hij drie jaar als journalist bij de vaste redactie van de onderzoekswebsite Apache.be. Hij wil met zijn journalistieke werk opkomen voor mensenrechten en een gelijke samenleving. Stef is te bereiken via [email protected] en +31646950236.
