Reageer, spreek, discussieer - het gesprek gaat voort

Graag wil ik jullie bedanken voor de talloze reacties - via de kif-kif website, Facebook, open brief, mail,... van de afgelopen dagen. Het stemt me hoopvol dat jullie de moeite hebben genomen om te reageren.
Reageer, spreek, discussieer - het gesprek gaat voort

Ik denk dat socioculturele discussies minstens zo belangrijk zijn. Het is niet het één of het ander. Laten we vrij en open het gesprek aangaan.

 

dag iedereen,

Graag wil ik jullie bedanken voor de talloze reacties - via de kif-kif website, Facebook, open brief, mail,... van de afgelopen dagen. Het stemt me hoopvol dat jullie de moeite hebben genomen om te reageren. Ik neem ze allemaal mee. Jullie zijn nog een antwoord verschuldigd van mij. Vele reacties hebben me geraakt, bemoedigd of aan het denken gezet. 

Vragen waar ik voorlopig zelf nog erg mee bezig ben, zijn de volgende:
Ik ben benieuwd naar jullie bedenkingen daaromtrent
1. In hoeverre geven we elkaar de vrijheid om te worden wie willen.
2. Interpreteren we de islamitische identiteit té nauw? Kan het zijn dat juist het niet aanvaarden van die meervoudige identiteit door conservatieve moslims, hun problematische houding tegenover homoseksualiteit, artistieke vrijheid,…verklaart?
3. Wat met de verhouding islambeleving - humor?
4. Wat met de relatie tussen vrij vragen stellen, grenzeloos spelen met stereotypen en islambeleving?

Nogmaals voor alle duidelijkheid: ik beweer hiermee niet dat de sociaal economische discriminaties, vernederingen en racisme minder belangrijk zouden zijn, integendeel. Daar moet dringend werk van gemaakt worden op alle niveaus! Belangrijk daarbij is dat racisme en ongelijkheid in eerste instantie een politiek problemen zijn en dus politieke oplossingen nodig hebben.Het is aan ons allen, burgers en middenveld om de politiek te wijzen op haar verantwoordelijkheid en oproepen tot daadkracht, tot een structureel beleid.

Dat betekent voor mij echter niet dat we moeten zwijgen over de socioculturele discussies. Ik denk dat die minstens zo belangrijk zijn. Het is niet het één of het ander. Laten we vrij en open het gesprek aangaan.

Ik beloof te reageren op de vele reacties, maar nu wil ik het woord aan jullie allemaal geven. Ik hoop dat het debat daardoor niet stil valt. Laten we dit doen tot september 2012 en werken, dan komt het e-boek uit.


Het gesprek gaat voort, voel je vrij om te blijven reageren, spreek en discussieer. We kunnen er enkel maar van leren, we kunnen enkel maar groeien.

Ik wens jullie allen het beste.