Sidi Larbi, synoniem voor Passie : 4D première

Vier duetten, uitgevoerd door getalenteerde en fijnzinnige dansers en muzikanten, in één voorstelling uitgewerkt door choreograaf Sidi Larbi Charkaoui. De performance, vier stukken en een videoclip, ging op dinsdag 13 maart 2013 in première in het Toneelhuis te Antwerpen.
Sidi Larbi, synoniem voor Passie : 4D première

Al komt het werk van Charkaoui je niet bekend voor, het geheel sleept je moeiteloos mee naar een voor u herkenbaar verhaal.

 

Vier duetten, uitgevoerd door getalenteerde en fijnzinnige dansers en muzikanten, in één voorstelling uitgewerkt door choreograaf Sidi Larbi Charkaoui. De performance, vier stukken en een videoclip, ging op dinsdag 13 maart 2013 in première in het Toneelhuis te Antwerpen. 4D duidt de bedrijvigheid in het hedendaags leven van de man/vrouw aan. Een voordracht vol passie, levenslust en significatie, gedragen door verschillende dansers en steeds begeleid met bijhorende wereldmuziek. De dansers sleuren je mee in het verhaal en als toeschouwer maak je snel de link naar je eigen realiteit. Een indrukwekkende expressie!

Sidi Larbi brengt met zijn nieuwste creatie 4D, vijf verschillende verhalen voort; Matter, Pure, Sin, Faun en Valtari (videoclip voor de Ijslandse band Sigur Rós). Helaas is de film niet terug te vinden in de titel als vijfde duet.

Onvermijdelijke dominantie en levenslust

Matter geeft een glimp weer van onze stereotype manier van kijken naar het Oosten. Een voordurend zoeken naar aansluiting tussen het danspaar (man uit het Oosten, westerse vrouw verkleed in Indische kleding) staat hier centraal. Afwisselend met filmbeelden die op een scherm geprojecteerd zijn, komt de verfijning van het dansen tot uiting. Naar mate het stuk vordert, stelt Kazutomi Kozuki zich ten dienste van de charismatische Daisy Phillips. Haar trotse bewegingen achternavolgend, vervormt zijn soepele lichaam in fabuleuze structuren (meubilair, auto, lippenstift, spiegel, schoenen…). Het ene sluit geleidelijk aan af en je rolt in een andere realiteit.

Deze heerschappij, maar met een vleugje agressie, komt ook sterk tot uiting in het passionele duet Sin. Met een gigantische spiegel boven het podium, kun je als kijker zowel de dansers op het toneel aanschouwen als via het spiegelbeeld. De vurige strijd tussen de dansers manifesteert zich gauw tot een onherroepelijk verlangen naar elkaar. De driftige passie, de in elkaar vervlochten naakte bovenlichamen, de dierlijke agressie, de overmacht van de ene tegenover de andere danser. Het gevecht stopt echter als het leven verlaten wordt, spijt volgt, ontkenning en gemis komen als het te laat is. Sin, het leven zoals het is. Bikkelharde lust!

Onweerstaanbare verleiding en innerlijke strijd

Zoals bij Sin komt het intentioneel verleiden ook bij Valtari tot uitdrukking. Een groot projectiescherm, geen fysieke dansers op het podium deze keer, maar wel een clip waar James O’Hara en Nicola Leahey op een verlaten gebouw het middelpunt vormen. De clip heeft gediend voor de IJslandse rockband Sigur Rós, Valtari verwijst naar de muziek van de band die voor achtergrondmuziek zorgt. Al hunkerend zoeken de dansers toenadering tot elkaar, wat de clip doet eindigen in seksuele begeerte.

Het duet dat het meest raakt en de verleiding in zijn meest gesofisticeerde vorm naar voor brengt, is zonder twijfel Pure. Twee personen, de Noorse dansers Nagelhus Schia en Vebjorn Sundby, verbeelden hoe ze in wezen zichzelf tot destructie helpen en hoe gewichtig de begeerde naar bevrijding is. Het wellustig koppel – ook hier staan een man en een vrouw centraal – zweeft plagend rond elkaar op het podium. Het gewieg tussen hem en haar doet je vergeten dat zij er alleen voor komt te staan. In alle eenzaamheid beschildert ze zichzelf met een grote kwast zwarte verf. Zoekend. Fronsend. Met een wit doekje probeert hij haar terug zuiver te maken, en de destructie tegen te gaan. Hij raakt zelf besmeurd en probeert zichzelf – op zijn beurt - in zijn eenzaamheid te redden. Kan men teruggaan naar die propere zuiverheid? Ook in Faun, wat meer van een authentiek sprookje heeft, komt deze naïeve zoektocht naar de zuiverheid naar voor. 

Een fantastisch meeslepend geheel over hoe mensen met gevoelens omgaan en welke emoties de bovenhand nemen. Al komt het werk van Charkaoui je niet bekend voor, het geheel sleept je moeiteloos mee naar een voor u herkenbaar verhaal.

4D speelt in heel België in het najaar van 2013, de speellijst vindt u hier