Geachte jij,
Verder kijken dan je neus lang is, durven een kat een kat noemen en de vinger op de wonde leggen. Misschien zelfs pogen om tégen de stroom in te gaan. Om met de deur in huis te vallen, ik bén een egoïst, ééntje van de ergste soort. Ik kom op de eerste plaats, ik schiet in gang zodra iets mij persoonlijk raakt of schaadt. Ja hoor, als er iets mij persoonlijk niet zint, dan mag je je eraan verwachten dat ik mijn pen zal bezigen. Vanaf nu ga ik het enkel hebben over mezelf, mijn visie, mijn opinies en mijn bemerkingen. Dit is volgens mij een eerste maar absoluut noodzakelijke zet om het grote "wij-zij" verhaal achter me te laten. Zeg nu zelf eens, wordt het niet tijd dat jij, als lezer, stopt met de verschillende associaties bij het zien van een enkele naam? De naam van ondergetekende? Ooit stelde er iemand "What's in a Name"?
Ik zou graag willen dat jij mij een plaats geeft als individu, dat je bij wijze van spreken de "reset" knop indrukt en mij kan zien voor wie ik ben, los van de laatste handtas-diefstal waarvan je toevallig op de radio vernam. Ik zou willen dat je voor mij een plaats voorziet in het debat dat mij en mijn eigenheid in vraag stelt. Zeg nu zelf, als ik het over jou heb, dan hoor ik jou ook mee te vragen om deel te nemen in het gesprek, wie kent jou béter dan jezelf?
Ik heb geen voogd, vereniging, politicus of excuustruus nodig om mijn eigen belang uit te drukken en te verdedigen. Ik ben in staat mijn eigen wensen en verlangen te verwoorden. Dus weg met het aangemeten keurslijf, weg met de veronderstellingen en vooroordelen. Wat ik wil en waar ik voor sta is niet waar pakweg Ali, Layla of Rachid ook voor zouden staan. In feite nodig ik je zelfs uit om hun eigen individuele ideeën en meningen uit te vragen en ook hun eerder egoïstische trekjes in kaart te brengen.
Ik bedank Bart De Wever voor zijn bezorgdheid wat de reputatie van een bepaalde gemeenschap betreft, maar dan vraag ik mij ook af in hoeverre hij begaan is met mijn reputatie, die door verschillende van zijn partij-genoten steeds weer gekelderd wordt. Als Latinist van opleiding kan ik uw interesse wel smaken maar als egoïst ben ik allesbehalve gediend met het feit dat door jou en (toegegeven niet élk van) jouw partij-genoten, ik onder dezelfde noemer geplaatst word als pakweg de Marokkaanse kruidenier die behalve een gedeeld patrium op papier uit een ver verleden en een huidskleur (alhoewel er héél wat gradaties van tinten bestaan) niets met mij gemeen heeft. Nu zou je je kunnen afvragen wat er mis is met deze kruidenier? Op zich niets, maar die kruidenier wordt dan weer onder dezelfde noemer geplaatst als nog anderen en rechtstreeks merk ik in mijn leven dat dit voor mij heel wat gevolgen heeft. Zoals ik eerder reeds schreef: ik bén een egoist. En eens bepaalde zaken een impact hebben op mijn leven, dan bén ik er als de kippen (of mogen het ook Haenen zijn) bij.
Ik pik het niet dat een teletubbie uit Boom nu al méér dan een week alle media-aandacht naar zich toe trekt! Ik heb de indruk dat ik even onnozele en extreme uitspraken moet doen om wat media-aandacht te krijgen. Ik pik het nog minder dat dat stukje verdriet met mij gelinkt wordt, of nog erger, dat ooit mijn zoontje door de kuren van deze voormalige drugsdealer de gevolgen zal moeten dragen van onze door westerse waarden beïnvloede en doordrongen samenleving, waar wij in feite individu's zijn. Waarom krijg ik dan niet dezelfde individuele benadering en moet ik het steeds weer stellen met de noemer "hen"?
Ik wil dat men mij ook eens vermeldt in het journaal als perfect voorbeeld van geïntegreerde Vlaming. Mijn Nederlands is allicht niet te onderscheiden van dat van een etnische (zoals Dewinter deze ochtend mooi onderstreepte op de radio) Vlaming. Misschien ben ik zelfs béter verstaanbaar dan de doornsee Vlaming-met-regionaal-accent, maar mijn Nederlands is al zeker van een véél hoger niveau dan dat van Scott Manyo (no bad feelings Scott, ik ben een egoïst, remember).
Laat ons een vergelijking trekken met Scott. Ik heb een paar jaar in de chiro gezeten, hij is/was scoutsleider. We spreken beiden Nederlands, al heb ik allicht géén tolk nodig op de radio. We werken allebei, al moet ik er bij vermelden dat ik de taalgrens heb moeten oversteken om een kans te krijgen. Ik héb de Belgische nationaliteit en heb geen asiel/migratiewet met de voeten getreden... Scott echter... Ondanks dit word ik eerder op een niet al te lovenswaardige noemer geplaatst tegenover Scott. Persoonlijke note voor Scott, natuurlijk is het onrechtvaardig om jou uit te wijzen. Jouw "geval" is het zoveelste bewijs dat de samenleving moet beginnen met voorbij het wij-zij verhaal te kijken.
Ik wil dat onze parlementsleden eens ophouden met adhoc regeltjes te maken om op één persoon of beperkte kring aan mensen toe te passen tégen alle democratische principes in. Het is niet omdat een enkeling zoals Fouad, hoe erg ik hem ook minacht voor al het leed dat hij mij onrechtstreeks aan doet, tégen de democratie is, dat we hem even zijn rechten mogen ontnemen. Hetzelfde geldt voor het boerkaverbod. Ik zou Barbara Van der Hallen echt heel fel moeten danken omdat zij er wél in slaagt om wat ik in mijn onderbuik (naast die ellendig dure baksteen) voelde te verwoorden. Er bestaat reeds een wet/reglement om de mensen te verbieden het aangezicht te bedekken. Het feit dat de regering ervoor kiest om een nieuwe wet te creëren bewijst énkel dat het niet zozeer om de wét an sich te doen is, maar wel om een strijd die enkelen aansturen tegen een religie waardoor ik dan ook weer onrechtstreeks door associatie mee gelinkt word, dàt pik ik niet. Zoals ik al zei, wanneer voegen de voorvechters van onze westerse waarden daad bij woord? Wanneer nemen ZIJ de noemers weg en kijkt men ons recht in de ogen als individu?
