Waarom ik het beeld meteen ook weer laat verwijderen

Mijn vorige opiniestuk bevatte in eerste instantie een choquerend beeld waarbij Gwendolyn Rutten en Theo Francken afgebeeld worden als slachtoffers van IS. Het zorgde meteen voor de nodige ophef. Dat was natuurlijk ook verwacht. En dat is meteen ook de reden waarom het onmiddellijk verwijderd wordt.
Waarom ik het beeld meteen ook weer laat verwijderen

Ik laat het beeld dus niet alleen verwijderen. Ik laat het met plezier verwijderen. Het is en blijft immers een grensoverschrijdend beeld. Maar laat het voor een laatste maal ook dit duidelijk zijn: een beeld waarin een activiste verkracht wordt en andere activist onder schot gehouden is grensoverschrijdend.

 

Mijn vorige opiniestuk bevatte in eerste instantie een choquerend beeld waarbij Gwendolyn Rutten en Theo Francken afgebeeld worden als slachtoffers van IS. Het zorgde meteen voor de nodige ophef. Dat was natuurlijk ook verwacht. En dat is meteen ook de reden waarom het onmiddellijk verwijderd wordt.

Het punt van het artikel was immers hoegenaamd niet om het beeld op zich te lanceren of het ook maar in enige mate te onderschrijven. Wel integendeel. Zo’n beeld vind ik zelf uiteraard afgrijselijk, gruwelijk en degoutant. Meer nog, daar draaide het hele artikel om. Het wou net aantonen dat zo’n beeld geheel terecht veel ophef zou veroorzaken. Daarom was het artikel in de voorwaardelijke wijs geschreven: stel dat iemand zo’n beeld zou verspreiden, hoeveel commotie zou dat veroorzaken?

Sommigen beweerden op Twitter dat dit een verholen manier zou zijn om alsnog de boodschap naar buiten te krijgen. Geenszins natuurlijk. De boodschap van het beeld steun ik op geen enkele wijze en mocht iemand het serieus nemen dan zou ik dat ten stelligste veroordelen. Da geldt trouwens evenzeer voor de gehele Kif Kif redactie.

De boodschap van het opiniestuk, daarentegen, daar blijf ik achter staan. Meer nog, de reacties die volgden op het delen van het artikel bewezen net de hele conclusie door de hypothetisch gestelde vraag meteen te beantwoorden: zo’n beeld zou inderdaad – en terecht – voor grote verontwaardiging zorgen. Nog geen twee uur na het online zetten van het artikel werd er al over getweet door staatssecretaris Francken en werd nog maar eens opgeroepen om de subsidies van Kif Kif in vraag te stellen. Over de minstens even afgrijselijke, gruwelijke en degoutante collage van de ondervoorzitter van jong-N-VA, hadden we de staatssecretaris nochtans niet gehoord – laat staan dat hij had gevraagd om de financiering van jong-N-VA stop te zetten.

Ik liet het beeld dan ook verwijderen. Het punt is gemaakt en er is geen enkele reden om het beeld op onze site of onze twitter-feed zichtbaar te laten. Het blijft immers een degoutant beeld dat zeker niet meer aandacht moet krijgen dan nodig.

Sommigen zullen stellen: “Ja maar, ondertussen is dat beeld de wereld in.”

Inderdaad. En laat misschien ook dat een les zijn:

Sociale media zijn niet zomaar een speeltuin van informatie en vrije meningsuiting.

Dit soort beelden zijn niet vrijblijvend. Uit welke hoek ze ook komen.

Dit soort beelden zouden ons allen moeten verontwaardigen. Uit welke hoek ze ook komen.

Dit soort beelden vragen om grondige maatschappelijke reflectie. Uit welke hoek ze ook komen.

Ik laat het beeld dus niet alleen verwijderen. Ik laat het met plezier verwijderen. Het is en blijft immers een grensoverschrijdend beeld. Maar laat voor een laatste maal ook dit duidelijk zijn: een beeld waarin een activiste verkracht wordt en andere activist onder schot gehouden is eveneens grensoverschrijdend. En van politiek actieve jongeren met een publiek mandaat mag men verwachten dat ze in dit alles ook voldoende zelfreflectie vertonen.