Luckas Vander Taelen is een ambetanterik. Hij is zeer zichtbaar in de media. Met uitgesproken standpunten. Die dikwijls buiten de lijnen van de gevestigde vertooggemeenschappen vallen. Een progressief die repressie tegen ontoelaatbaar gedrag in de openbare ruimte verdedigt.
4 december 2011. De Wever maakt langs zijn neus weg bekend dat hij op dieet staat. Dat dieet is een fait divers. Of toch niet? Ico Maly betoogt dat met het dieet van De Wever de N-VA-campagne bijna een jaar voor de verkiezingen op gang is geschoten.
Op 14 oktober 2012 kiezen we nieuwe burgemeesters en schepenen in onze steden en gemeenten. Eén partij is echter eind 2011 al gestart met haar campagne, een regionale campagne bovendien: N-VA. Ico Maly (Universiteit Tilburg | Kif Kif) analyseert in de volgende weken de verkiezingscampagne van N-VA.
De wereld gaf in 2011 1,74 biljoen dollar uit aan militaire bestedingen. Dit is een onaanvaardbaar hoog bedrag dat in schril contrast staat met de wereldwijde uitgaven voor ontwikkelingssamenwerking die daar nog geen tiende van bedragen.
Onzichtbare mensen in de marge van de Amerikaanse samenleving: een invalshoek voor drie speelfilms, gerealiseerd in de marge van de Amerikaanse filmindustrie. Man push Cart (2005), Chop Shop (2007) en Goodbye Solo (2008) van Ramin Bahrani.
Ik sta aan het begin van een nieuwe tijdlijn. Hierop liggen kranten, dichtgetimmerd met al dan niet sensationele berichtgeving over verschrikkelijke radicalisering en afschuwelijke verharding.
Natuurlijk zou de wereld veiliger zijn zonder atoomwapens. Maar het scheppen van zo’n wereld staat voorlopig niet op de agenda. Dan is de vraag waarom er zoveel drukte gemaakt wordt over de Iraanse ontwikkeling van nucleaire technologie, en er luidop gedacht wordt over het stukbombarderen daarvan.
Soms verwondert het me dat ik je mis. Ik heb je toch nooit gekend. Toch mis ik je. Alsof ik je had gekend. Alsof ik je vergeten ben en nu weer aan je denk.