Auteur: Johanna Capric

Eens je onrecht gezien hebt, kan en mag je het niet meer voor jezelf houden. Dan borrelt de nood op, om het te tonen aan iedereen die het nog niet gezien heeft of door de bomen het bos niet meer ziet. Inge Neefs doet dit met haar boek Gaza op mijn hoofd.

Vanessa Rousselot, de regisseuse van Blagues à part, bracht me met haar film even terug naar het Palestina dat ik ken, met vriendelijke en gemoedelijke mensen. In haar zoektocht naar humor, slaagt ze erin de mensen, in al hun charme op het scherm te brengen.

Waarom? Wat zijn volgens Lucas Catherine de achterliggende motieven van Israël voor de aanval op Gaza? of is het conflict voor velen te ingewikkeld? Wat moet het antwoord daarop zijn?