"Als de Stad wil dat de werkzoekenden met migratieachtergrond niet gedemotiveerd geraken in hun zoektocht naar werk, moet ze ervoor zorgen dat deze onderzoeksresultaten ook leiden tot sancties. Nultolerantie bereik je niet met een vrijblijvende sensibiliseringsaanpak maar met juridische praktijktesten", stelt Sarah Scheepers, woordvoerder van het Platform Praktijktesten Nu.
De overheid moet praktijktesten niet langer louter academisch inzetten om het probleem in kaart te brengen, maar ook als volwaardig juridisch bewijsmiddel
De test toont aan dat een sollicitant met een vreemd klinkende naam bij een vergelijkbaar CV één zesde minder kans maakt op een positieve reactie. En zelfs één vijfde minder kans om uitgenodigd te worden. Voor Antwerpenaren met een Marokkaanse naam bedraagt de netto discriminatiegraad maar liefst 27,8 procent! De discriminatie is niet in elke sector even sterk en het meest uitgesproken in de administratieve en ondersteunende diensten. Nochtans is meer dan de helft van de Antwerpenaren van buitenlandse herkomst. Van 35% van de Antwerpenaren liggen de roots buiten de EU. Van die laatste groep was in 2018 slechts 50% aan het werk.
Dat discriminatie een belangrijke oorzaak vormt van die etnische kloof op de arbeidsmarkt, is vandaag dus bewezen. Gelukkig is dat een oorzaak waar wat aan kan worden gedaan. "Want als deze zoveelste praktijktest één ding aantoont, dan wel dat praktijktesten een doeltreffend en betrouwbaar instrument zijn om discriminatie te bewijzen", benadrukt Scheepers. Helaas houdt Stad Antwerpen het op een actieplan en op zelfregulering. Ze wijkt daarbij niet af van de lijn die ook Vlaams wordt bewandeld: sectorale nulmetingen, actieplannen en opvolgmetingen. Van handhaven is nog steeds geen sprake. Nochtans kan ook de stad haar steentje bijdragen aan een handhavingsbeleid. Ze kan bedrijven die zich schuldig maken aan discriminatie uitsluiten van overheidsopdrachten. Of ze kan haar vaststellingen in de toekomst doorseinen aan de bevoegde arbeidsinspectiediensten.
"Vandaag blijven de stad en de Vlaamse overheid de verantwoordelijkheid afwentelen op de werkgevers en sectoren," stelt Sarah Scheepers. Want dat is wat zelfregulering uiteindelijk doet. "Het is als een overheid die de controle op het zoekgedrag van werklozen volledig overlaat aan de vakbonden en al haar eieren legt in de mand van een vrijblijvend actieplan zonder sancties", vergelijkt Scheepers.
Dat is niet hoe je als overheid een goede arbeidsmarktwerking bewaakt. "Wil de Stad dat ook de 66,4% Antwerpse werkzoekenden van buitenlandse herkomst gemotiveerd blijven in hun zoektocht naar een job, dan moet ze discriminatie ook harder durven aanpakken", concludeert Scheepers. "De overheid moet praktijktesten niet langer louter academisch inzetten om het probleem in kaart te brengen, maar ook als volwaardig juridisch bewijsmiddel. Meten om te weten volstaat niet meer. Wij willen meten om te sanctioneren. Alleen zo kan je nultolerantie afdwingen."
Voor meer info over het Platform Praktijktesten Nu, zie: http://praktijktestennu.be/visie/over-ons
Over de auteur:
Het platform Praktijktesten Nu vindt het de hoogste tijd om praktijktesten en mystery calling/shopping te gebruiken in de strijd tegen discriminatie. Het platform is een actieplatform dat bestaat uit de organisaties çavaria, ella, GRIP, Hand in Hand tegen racisme, Kif Kif, Minderhedenforum, Netwerk tegen Armoede, Sector Samenlevingsopbouw en het Vlaams Huurdersplatform.
