Boekrecensie: Jihad en kolonialisme - Lucas Catherine en Kareem El Hidjaazi

Jihad en kolonialisme geeft aan dat het niet voldoende is om enkel de huidige situatie op te volgen om de conflicten te begrijpen die momenteel aan de gang zijn, maar dat men enkel stappen terug moet nemen in de geschiedenis om het grotere geheel te begrijpen.
Boekrecensie: Jihad en kolonialisme - Lucas Catherine e

Jihad en kolonialisme geeft aan dat het niet voldoende is om enkel de huidige situatie op te volgen om de conflicten te begrijpen die momenteel aan de gang zijn, maar dat men enkel stappen terug moet nemen in de geschiedenis om het grotere geheel te begrijpen.

 

De afgelopen drie jaar is het nauwelijks mogelijk geweest het woord ‘jihad’ uit het nieuws te weren. De kranten kregen er op die manier een nieuwe rubriek bij en een hoop boeken zagen hierdoor hun eerste levenslicht. Ook ‘Jihad en kolonialisme’ door Lucas Catherine en Kareem El Hidjaazi ging dieper in op het onderwerp.

De correlatie tussen jihad en kolonialisme

Zoals Catherine het wist te vertellen is het broodnodig om de correlatie tussen deze twee begrippen -jihad en kolonialisme- te bestuderen. Hij behandelt in nog geen 150 pagina’s enkele van de meest vernoemde jihadistische groeperingen die aanwezig zijn in Afrika en het Midden-Oosten. Catherine gaat terug in de geschiedenis tot de eerste golf van jihadbewegingen die destijds oprukten om zich te verzetten tegen het kolonialisme destijds. Ook de tweede golf, waarnaar hij verwijst als ‘terreurjihad’, vindt zijn oorsprong in het antikolonialisme. Dit omdat men nog steeds van mening is dat men gekolonialiseerd wordt, zij het op een andere wijze dan enkele decennia terug.

Corruptie in het Midden-Oosten

El Hidjaazi begint zijn deel met een korte schets van zijn levensverhaal om vervolgens over te gaan tot enkele uittreksels uit zijn boek ‘L’Acculturation des Musulmans de France’. Wat sterk naar voren komt, is de kritiek die El Hidjaazi uit op de landen in het Midden-Oosten waar ironisch genoeg de corruptie zodanig heerst dat het haast onmogelijk wordt de islamitische waarden en normen ten volle te beleven. Nog een belangrijk punt dat hij benadrukt is de acculturatie, het overnemen van elementen van een vreemde cultuur wanneer groepen langdurig in direct contact met elkaar staan. Dit beschouwt hij als de laatste vorm van kolonisatie.

Jihad en kolonialisme is door de interessante afwisselingen tussen verleden en heden het boek bij uitstek om te lezen voor al wie zich graag verdiept in het onderwerp ‘jihadisme’. Het geeft vooral aan dat het niet voldoende is om enkel de huidige situatie op te volgen om de conflicten te begrijpen die momenteel aan de gang zijn, maar dat men enkel stappen terug moet nemen in de geschiedenis om het grotere geheel te begrijpen.