Toen ik ongeveer een half jaar geleden naar België verhuisde, werd ik links en rechts gewaarschuwd dat mijn kansen op een job flink zouden verminderen, omdat ik een hoofddoek draag. Voor mij was deze notie absurd. In Amsterdam nemen hijabi's (moslima's met hoofddoek) volop deel aan de samenleving, van kassa's in winkels tot loketten van gemeentes. Natuurlijk kampt Nederland met problematiek rond arbeidsmarktdiscriminatie en ook racisme, maar er zijn initiatieven (hoewel niet genoeg naar mijn mening) om dit tegen te gaan.
Amsterdam heeft de meeste nationaliteiten ter wereld, Antwerpen staat op nummer twee. Hoe kan het dat twee steden, beide zo rijk aan diversiteit, zo verschillend zijn in attitude?
Het wordt echter opnieuw bevestigd door het laatste schandaal rond de foto van een moslima op een vacature voor de Vlaamse overheid. Het debat over neutraliteit werd weer aangehaald. De overheid moet neutraal zijn, is een stelling die nog steeds heel wat vraagtekens bij me oproept. Voor wie is die neutraliteit bedoeld? Is een loket waar een hijabi niet mag werken nog wel neutraal in, bijvoorbeeld, een stad als Antwerpen, waar meer dan helft van de kinderen op scholen moslim is?
De zogenaamde neutraliteit moet er zijn om de burger gerust te stellen dat de overheidspersoon zijn of haar werk zonder bias uitvoert, maar het is juist deze vorm van 'witte' neutraliteit die mensen met een migratieachtergrond geen toegang geeft tot bepaalde functies bij diezelfde overheid. Het is een onderdrukkend beleid dat niet thuishoort in een pluralistische maatschappij. Het systeem van extreme laïcité, zoals in Frankrijk wordt toegepast, is niet alleen discriminerend, het is ook een inbraak op de notie van godsdienstvrijheid. Daarenboven zijn de slachtoffers ervan bijna altijd vrouwen. Juist die moslimvrouwen, waarvan altijd maatschappelijke participatie wordt verwacht.
Men vindt de moslima als huisvrouw iets middeleeuws, maar wil diezelfde moslima niet in een openbare functie. De moslima van nu studeert pedagogie, maar mag niet voor de klas staan, ze studeert bestuurskunde, maar mag niet bij de overheid aan de slag. Als je een deel van de bevolking hun rechten ontneemt, kan je dan nog wel stellen dat neutraliteit er is om de rechten van de burger te waarborgen? In een maatschappij met verschillende kleuren en religies waar niet voor iedereen dezelfde vorm van neutraliteit geldt, werkt dit concept averechts. In een maatschappij als deze is diversiteit de enige vorm van neutraliteit.
